-
41.《投浙东王大夫二十韵》 唐·罗隐
越岭千峰秀,淮流一派长。
暂凭开物手,来展济时方。
旧迹兰亭在,高风桂树香。
地清无等级,天阔任徊翔。 -
42.《竹十一首》 唐·陈陶
不厌东溪绿玉君,天坛双凤有时闻。
一峰晓似朝仙处,青节森森倚绛云。
万枝朝露学潇湘,杳霭孤亭白石凉。
谁道乖龙不得雨,春雷入地马鞭狂。 -
43.《乐天是月长斋鄙夫此时愁卧里闾非远云雾难披因以…惊禅》 唐·刘禹锡
五月长斋月,文心苦行心。
兰葱不入户,薝卜自成林。
——刘禹锡
护戒先辞酒,嫌喧亦彻琴。 -
44.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
45.《因游支硎寺寄邢端公》 唐·皎然
大厦资多士,抡材得豫章。
清门推问望,早岁骋康庄。
作用方开物,声名久擅场。
丹延分塞郡,宿昔领戎行。 -
46.《独游二首》 唐·皎然
性野趣无端,春晴路又干。
逢泉破石弄,放鹤向云看。
好僻谁相似,从狂我自安。
芳洲亦有意,步上白沙滩。 -
47.《山雪》 唐·皎然
夕阳在西峰,叠翠萦残雪。
狂风卷絮回,惊猿攀玉折。
何意山中人,误报山花发。 -
48.《山雪》 唐·皎然
夕阳在西峰,叠翠萦残雪。
狂风卷絮回,惊猿攀玉折。
何意山中人,误报山花发。 -
49.《奉应颜尚书真卿观玄真子置酒张乐舞破阵画洞庭三山歌》 唐·皎然
道流迹异人共惊,寄向画中观道情。
如何万象自心出,而心澹然无所营。
手援毫,足蹈节,披缣洒墨称丽绝。 -
50.《赠李粲秀才(字辉用)》 唐·僧鸾
陇西辉用真才子,搜奇探险无伦比。
笔下铦磨巨阙锋,胸中静滟西江水。
哀弦古乐清人耳,月露激寒哭秋鬼。 -
51.《古意九首》 唐·贯休
一雨火云尽,闭门心冥冥。
兰花与芙蓉,满院同芳馨。
佳人天一涯,好鸟何嘤嘤。
我有双白璧,不羡于虞卿。 -
52.《z6光大师草书歌》 唐·贯休
雪压千峰横枕上,穷困虽多还激壮。
看师逸迹两相宜,高適歌行李白诗。
海上惊驱山猛烧,吹断狂烟著沙草。 -
53.《荆渚病中,因思匡庐,遂成三百字,寄梁先辈》 唐·齐己
生老病死者,早闻天竺书。
相随几汩没,不了堪欷歔.
自理自可适,他人谁与袪。
应当入寂灭,乃得长销除。 -
54.《潇湘二十韵》 唐·齐己
二水远难论,从离向坎奔。
冷穿千嶂脉,清过几州门。
阔去都凝白,傍来尽带浑。
经游闻舜禹,表里见乾坤。 -
55.《潇湘二十韵》 唐·齐己
二水远难论,从离向坎奔。
冷穿千嶂脉,清过几州门。
阔去都凝白,傍来尽带浑。
经游闻舜禹,表里见乾坤。 -
56.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
57.《题梅岭泉》 唐·孙鲂
梅岭旧闻传,林亭势峞然。
登临真不易,幽胜恐无先。
楚野平千里,吴江曲一边。
标形都大别,洞府岂知焉。 -
58.《临江仙》 唐·牛希济
峭碧参差十二峰,冷烟寒树重重。
瑶姬宫殿是仙踪。
金炉珠帐,香霭昼偏浓¤
一自楚王惊梦断,人间无路相逢。 -
59.《浣溪沙》 唐·毛熙震
春暮黄莺下砌前,水精帘影露珠悬,绮霞低映晚晴天¤
弱柳万条垂翠带,残红满地碎香钿,蕙风飘荡散轻烟。
花榭香红烟景迷,满庭芳草绿萋萋,金铺闲掩绣帘低¤
紫燕一双娇语碎,翠屏十二晚峰齐,梦魂消散醉空闺。 -
60.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。