-
141.《水调歌头·赋三门津黄河九天上》 元·元好问
赋三门津黄河九天上,人鬼瞰重关。
长风怒卷高浪,飞洒日光寒。
峻似吕梁千仞,壮似钱塘八月,直下洗尘寰。
万象入横溃,依旧一峰间。 -
142.《旅馆写怀》 宋·林逋
垂成归不得,危坐对沧浪。
病叶惊秋色,残蝉怕夕阳。
可堪疏旧计,宁复更刚肠。
的的孤峰意,深宵一梦狂。 -
143.《青梅引》 宋·无名氏
我笑迷人,不信乖劣。
痴心恋,贪名利萦系。
落魄狂游,每将术艺养道,用安身己。
道知和息。 -
144.《题寗海瀛岩》 宋·无名氏
温台万丘壑,走遍成重胝。
佳山落床头,咫尺反不知。
我闻野老说,山乃神石移。
蓬莱本三峰,一峰今失之。 -
145.《观博阳山火》 宋·梅尧臣
十月原野枯,连山起狂烧。
高焰过危峰,飞火入遐峤。
玉石被焚灼,谁能见辉耀。
猿猱失轻捷,亦不暇相吊。 -
146.《希深惠书言与师鲁永叔子聪几道游嵩因诵而韵》 宋·梅尧臣
闻君奉宸诏,瑞祝疑灵岫。
山水聊得游,志愿庶可就。
岂无朋从俱,况此一二秀。
方蕲建春陌,十刻残昼漏。 -
147.《姑苏杂咏 天平山》 明·高启
入山旭光迎,出山月明送。
十里松杉风,吹醒尘土梦。
兹山凡几到,题字遍岩洞。
阳崖树冬荣,阴谷泉下冻。 -
148.《姑苏杂咏 洞庭山》 明·高启
朝登西岩望太湖,青天在水飞云孤。
洞庭缥缈两峰出,正似碧海浮方壶。
尝闻此山古灵壤,蛇虎绝迹欢樵夫。
涛声半夜恐魂梦,石气五月寒肌肤。 -
149.《答衍师见赠》 明·高启
衍师本儒生,眉骨甚疏峭。
轩然出人群,快若击霜鹞。
早尝垂长绅,挟册诵周邵。
欲陈兴坏端,往应乞言诏。 -
150.《忆昨行寄吴中诸故人》 明·高启
忆昨结交豪侠客,意气相倾无促戚。
十年离乱如不知,日费黄金出游剧。
狐裘蒙茸欺北风,霹雳应手鸣雕弓。
桓王墓下沙草白,仿佛地似辽城东。 -
151.《忆江南赠通叟年兄》 宋·晁说之
北客而南征,蹇产非所志。
问津人尚绝,後来狂避世。
流离窜斥者,其数非一二。
风流称南朝,文物始佳丽。 -
152.《对雪示嘉佑》 宋·王禹偁
去年看雪在商州,使君命我山寺头。
峰峦草树六百里,饥鼯冻鸟声啾啾。
山城穷陋无妓乐,何以销得骚人愁。
抱瓶自泻不待劝,乘兴一引连十瓯。 -
153.《酬安秘丞见赠长歌》 宋·王禹偁
我闻进士登科换凡骨,信知不是风尘物。
贡籍由来数百年,直疑空却神仙窟。
其间最贵龙虎榜,乘时得路为卿相。
一从巢寇犯阙来,梁氏礼闱还草创。 -
154.《送宋澥处士之长安》 宋·王禹偁
簪笏盈门独纫兰,卧龙潜在八龙间。
鴒原任说朝贤贵,鹤氅惟称处士闲。
静按仙经烧大药,狂挨僧壁画遥山。
老郎见作归休计,分取圭峰并掩关。 -
155.《中条山》 宋·王禹偁
崛起巨河边,奔腾欲上天。
远临沧海尽,高与太行连。
大块横为脊,它山立似拳。
土膏经舜耒,石险任秦鞭。 -
156.《郭熙山水障子》 宋·刘克庄
高为峰岚下涛江,极目森秀涵苍凉。
始知著色未造极,台似丑女施铅黄。
惊泉骇石聚幽怪,巨楠穷柏蟠老苍。
鹿门寺,华子冈,神雷鬼电或取将。 -
157.《和关承议彦远水乐》 宋·晁补之
上盆五尺高,下盆二尺广。
咿呦蚁穴间,飞瀑一线响。
关侯初为此,避世挹萧爽。
晁子亦欣然,闭户穿瓦盎。 -
158.《题王诜都尉画山水横卷三首》 宋·苏辙
摩诘本词客,亦自名画师。
平生出入辋川上,鸟飞鱼泳嫌人知。
山光盎盎著眉睫,水声活活流肝脾。
行吟坐咏皆自见,飘然不作世俗词。 -
159.《除夜泊彭蠡湖遇大风雪》 宋·苏辙
莫发邬阳市,晓榜彭蠡口。
微风吹人衣,雾绕庐山首。
舟人释篙笑,此是风伯候。
杙舟未及深,飞沙忽狂走。 -
160.《登嵩山十首 登封坛》 宋·苏辙
登封事已遥,大碑摧风雨。
灵坛久销秃,古木中梁柱。
峰峦至此尽,苍石无寸土。
俯视万仞高,悲辛但狂顾。