-
1.《偶题》 宋·陈宓
忿欲丧躯真狂死,孝忠致命胜偷生。
此心一片阳刚德,莫遣纖毫暂不明。 -
2.《狂歌词》 唐·白居易
明月照君席,白露沾我衣。
劝君酒杯满,听我狂歌词。
五十已后衰,二十已前痴。
昼夜又分半,其间几何时。
生前不欢乐,死后有馀赀。
焉用黄墟下,珠衾玉匣为。 -
3.《狂夫》 宋·陆游
狂夫与世本难谐,醉傲王侯亦壮哉!奕奕方收岩际电,酣酣已起枕间雷。
回天力在人终叹,入月星来敌自摧。
千载鬼雄皆国士,直令穷死未须哀。 -
4.《狂歌》 宋·陆游
少年虽狂犹有限,遇酒时能傲忧患;即今狂处不待酒,混混长歌老岩涧。
拂衣即与世俗辞,掉头不受朋友谏。
挂帆直欲截烟海,策马犹堪度云栈。
枵然痴腹肯贮愁?天遣作盎盛藜苋。 -
5.《雪中狂言五首》 宋·张耒
今春齐安大疾疫,闾里老弱死籍籍。
篾绳芦席肩两夫,绕郭累累瘗千百。
玄冥一日行正令,疠气入地应千尺。
异乡身健百不忧,有钱但知沽酒吃。 -
6.《筵上狂歌送侍棋衣袄天使》 宋·王禹偁
昔事先皇叨近侍,北门西掖清华地。
太宗多材复多艺,万机余暇翻棋势。
对面千里为第一,独飞天蛾为第二;
第三海底取明珠,三阵堂堂皆御制。 -
7.《狂吟》 宋·刘克庄
两轮屋角走如棱,争奈樗翁老病何。
富贵时来年少去,神仙者少死人多。
形羸全赖儿扶掖,诗退犹须友切磋。
莫嗟狂吟无律吕,古人不废饭牛歌。 -
8.《楚狂接舆歌》 宋·曹勋
世谓夷齐以为溷兮,指箕子而为愚。
既采薇以饿死兮,又被发而为奴。
镆铘见弃於铅刀兮,鱼目宝於隋珠。
彼蜂蛭之隐微兮,安能语神岳而观清都。
已乎已乎,无为察察而辨璠玙与碔砆。 -
9.《日铸岭下狂歌行》 宋·苏泂
我生天地不如意,甚欲飘然去人世。
却思一死胡足悲,死而不乐胡死为。
又思天地之间固有足乐者,安得庄周之鹏穆王马。
有时骑气或御风,天上天中更天下。 -
10.《平胡》 唐·李隆基
杂虏忽猖狂,无何敢乱常。
羽书朝继入,烽火夜相望。
将出凶门勇,兵因死地强。
蒙轮皆突骑,按剑尽鹰扬。 -
11.《句》 唐·李煜
迢迢牵牛星,杳在河之阳。
粲粲黄姑女,耿耿遥相望。
莺狂应有恨,蝶舞已无多。
(《落花》) -
12.《横吹曲辞·出塞曲》 唐·贯休
扫尽狂胡迹,回戈望故关。
相逢唯死斗,岂易得生还。
纵宴参胡乐,收兵过雪山。
不封十万户,此事亦应闲。 -
13.《横吹曲辞·入塞曲》 唐·贯休
单于烽火动,都护去天涯。
别赐黄金甲,亲临白玉墀。
塞垣须静谧,师旅审安危。
定远条支宠,如今胜古时。 -
14.《相和歌辞·苦哉行五首》 唐·戎昱
彼鼠侵我厨,纵狸授粱肉。
鼠虽为君却,狸食自须足。
冀雪大国耻,翻是大国辱。
膻腥逼绮罗,砖瓦杂珠玉。 -
15.《行路难》 唐·卢照邻
君不见长安城北渭桥边,枯木横槎卧古田。
昔日含红复含紫,常时留雾亦留烟。
春景春风花似雪,香车玉舆恒阗咽。
若个游人不竞襻,若个倡家不来折。 -
16.《比干墓》 唐·徐彦伯
大位天下宝,维贤国之镇。
殷道微而在,受辛纂颓胤。
山鸣鬼又哭,地裂川亦震。
媟黩皆佞谀,虔刘尽英隽。 -
17.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
18.《杂兴》 唐·李颀
沉沉牛渚矶,旧说多灵怪。
行人夜秉生犀烛,洞照洪深辟滂湃。
乘车驾马往复旋,赤绂朱冠何伟然。 -
19.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
20.《公无渡河》 唐·李白
黄河西来决昆仑,咆哮万里触龙门。
波滔天,尧咨嗟。
大禹理百川,儿啼不窥家。
杀湍湮洪水,九州始蚕麻。