-
161.《晦庵亭》 宋·程鸣凤
古来何物支乾坤,除四书外旁无门。
晦翁乘风游混沦,天宇扫净滔云昏。
周程扶起周孔尊,只手闸断狂澜奔。
当时正气横八垠,犹尔不免遭群喧。 -
162.《云安玉虚观南轩感事偶书五首》 宋·杜柬之
对我脱粟盘,徐餐休祝鲠。
嗟余何不辰,备极生人凶。
偶全折胁范,屡脱南冠钟。
再醮亦何为,孙枝发枯桐。 -
163.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
164.《大涤洞天留题》 宋·何洞清
落魄人间成谩老,足茧胼胝要闻道。
掉头不向声利场,飘飘迥出风尘表。
嗟嗟事事不惬怀,却喜因缘饱幽讨。
登太华兮濯沧浪,云梦湫隘鲁邾小。 -
165.《挽叠山先生》 宋·洪光基
千古精忠日月光,恨无麟笔写堂堂。
迁家耻作梁江总,辟谷谁知韩子房。
死后十年应有待,轻生万里故非狂。
有儿可拾江边骨,须信人亡道不亡。 -
166.《愚实报诗》 宋·缪瑜
郁攸属者潜煽灾。
蜚廉纵风相与偕。
林林生齿七万户,连甍接栋烧成灰。
如何老翁一区宅,间不以寸独不{左火右矣}。 -
167.《游石仙分韵得观字》 宋·吴汝弌
闲拢两袖秋,步入冲寂观。
古树老云中,仙成毁岩半。
是时零雨高,叶脱凄风乱。
怪禽走何忙。 -
168.《绝命诗》 宋·徐崧
成仁取义在於斯,一死君恩报未迟。
杲日当空存正气,狂澜砥柱起常彝。
孔明未复中原鼎,鹏举空搴二帝旂。
可恨奸回移宋祚,阖门厉鬼泣秦师。 -
169.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
170.《东州逸党》 宋·颜太初
天之有常度,躔次绝乖离。
地之有常理,沈潜无变亏。
人之有常道,高下遵轨仪。
三才各定位,万古永不移。 -
171.《拟古》 宋·于石
君心如柳枝,春尽絮狂飞。
妾心如古木,不受春风吹。
古木宁槁死,可伐不可移。
风絮飞不已,飘零将安归。 -
172.《夏夜与魏野陈越会宿河亭联句三十韵》 宋·臧奎
雨破畏日沉,月出酷暑歇。
衙中河亭上,静与山不别。
良朋俱远来,文会一何悦。
箕踞巾舄闲,玩好琴樽列。 -
173.《庐州诗》 宋·张祁
平湖阻城南,长淮带城西。
壮哉金斗势,吴人筑合肥。
曹瞒狼顾地,苻秦又颠挤。
六飞驻吴会,重兵镇边陲。 -
174.《高陵篇(并序)》 明·张绅
道旁鬼镞飞神丛,狂客贼我人中龙。
有儿十七心胆雄,意气奄有江之东。
脐然未熄炎精委,四海英雄为时起。
十年血战不成功,破面安能作天子。 -
175.《湖州题颜鲁公祠堂》 宋·章敏德
挂帆一纵疾于鸟,长兴夜发吴兴晓。
杖黎上访鲁公祠,一见目明心皦皦。
未说邦人怀使君,且为前古惜忠臣。
德宗更用卢杞相,出当斯位诚艰辛。 -
176.《无罪言》 宋·赵汝绩
哀哀民何辜,遭此凶歉厄。
初闻数米炊,次复并日食。
草根掘欲尽,木皮屑不给。
疲老就枯僵,少壮作捐瘠。 -
177.《却敌凯歌》 宋·赵万年
吁嗟黠虏何猖狂,引弓百万侵吾疆。
首屠枣阳捣神马,窥伺长江欲苇航。
隆冬久晴江水涸,直揭小樊厉源漳。
马沈人溺相枕藉,霜刃逼胁狼驱羊。 -
178.《比干台》 宋·赵瞻
九阍大坏一木支,势知不可诚不欺。
商之三仁异所归,死谏不欲狂囚为。
贤哉万世忠臣师,比干而已前其谁。
谏不当显何所持,忠必爱君无拂辞。 -
179.《破虏凯歌二十四首》 宋·周麟之
可笑狂胡到死狂,欲投马箠渡长江。
始知人语符天意,东向南朝作鬼降。 -
180.《余羁秣陵乞休累疏而格于新令郁郁之怀伏枕增》 明·丰坊
悲哉苍天胡有知,遥遥瘴海无还期。
丈夫生男不如女,人间安用吾生为。
黄金横腰矜气焰,猩猩笑人唇未敛。
狂呼九关死不开,痛极慷慨思伏剑。
呜呼一歌兮谁忍歌,秋风号动沅湘波。
¤