-
221.《为湖州赵村净妙庵主僧赋》 宋·卫宗武
自披五戒如来佛,十年面壁坐天目。
归来满袖唯白云,徒得声名喧世俗。
碧玉嶙刚烟雾堆,凿开混沌加架突兀。
不鞭而来争献助,斩木指囷人不惜。 -
222.《冷泉亭纳凉》 宋·姚勉
人间方鼎镬,个里独冰霜。
自是清难浊,能令暑亦凉。
客迁愁瘴海,妃浴涴温汤。
惟有兹泉冷,冷中滋味长。 -
223.《题汪尉立之快合》 宋·王炎
市廛属耳太喧嚣,林薮藏身又寂寥。
负郭面溪开小合,个中登览独逍遥。 -
224.《采桑子·曹溪一路人难悟》 元·王哲
曹溪一路人难悟,怎舍妍妻。
难受孤ω。
独自眠时越越迷。
分明有个长生路,孰是能跻。
说甚东西。
谁肯抽身出污泥。 -
225.《渔家傲 京兆道友》 元·王哲
得得中间寻得得。
王三默诀唯王六。
若要清静如白玉。
独自宿。
余自须要除情欲。
这个灵童明似烛。
惺惺能唱无生曲。
日住公家公不识。
休寻觅。
心澄便是真消息。 -
226.《惜黄花·人须猛省》 元·王哲
人须猛省,人须猛悟。
独不省,独不悟,巧机越做。
有日阎王知,差著个特俏措。
**底、赶我来去。 -
227.《川拨棹·五更里》 元·王哲
五更里,瞥看斗杓无差缺。
正合天心斡运,堪作上天喉舌。
向中央了,玉花结。
捉得清虚这回决。
便永永除生灭。
此个自在逍遥,唯予独会拈捻。
害风儿,怎生说。 -
228.《红窗*》 元·王哲
但为人,须仗福。
莫慢天欺地,衣食自足。
今宵却有个王三,伴父母独宿。
也不往来无被褥。
和衣睡,静中肯教动触。
觉来后,愈觉清凉,唯 -
229.《锦堂春·试问修行》 元·王哲
试问修行,才登户牖,应是下手何如。
便先令欢乐,於已开舒。
待款款寻来,的当端正,意灭情祛。
做嬉嬉坦荡,更认闲闲,闲里安居。 -
230.《惜黄花 重九日》 元·王哲
万红憔悴。
秋光独锐。
虽有番,颜色按,中央殊丽。
时分惜黄花,九日同天意。 -
231.《西江月 四苦》 元·王哲
堪叹生老病死,世间大病洪*。
伤嗟戆卤强添和。
怎免轮回这个。
独我摇头不管,时临还与他麽。
玉花丛里睹琼科。
五色云中稳坐。 -
232.《满庭芳 劝道友》 元·马钰
怜妻爱妾,忧儿愁女。
一心千头万绪。
竞利争名来往,岂曾停住。
如蜂采花成蜜,谓谁甜、独担辛苦。 -
233.《满庭芳 赠文登小王先生》 元·马钰
身为环堵,重封重锁。
无著无漏无破。
闲里寻闲,闲中有闲功果。
常守常清常静,便独行、独坐独卧。 -
234.《满庭芳 赠赵先生母蓬瀛散人》 元·马钰
京兆城中,章台街里,有个豪富杨姑。
道庵创置,与子不尘居。
燕处逍遥快乐,戴云包、酷好清虚。
阴德积,怜贫爱老,设狱祭魂孤。 -
235.《渔家傲 以上上清太玄集卷七》 元·侯善渊
一笠一蓑堪倚靠。
波光曲岸垂钩钓。
**浮卮自频告。
高吟笑。
尽教人道渔家傲。
独弄无弦琴一操。
个中始觉知音少。
江月盈山空相照。
谁登晃。
蟾宫唯我亲曾到。 -
236.《正月望夜闻影灯之盛斋中孤坐因写所怀》 宋·宋庠
汉家太一昏祠日,宝炬神灯遍京室。
仁寿先从殿里开。
织阿正傍楼前出。
传闻陌上乐康年,宝骑如龙人若仙。 -
237.《送杨主簿》 宋·项安世
书生岁晚亦无馀,朝作新诗暮看书。
书为送人知免矣,诗仍随子独何欤。
栏凭罨画山光晓,船剌湘罗日影初。
可是爱忙偏觅句,个中无计得逃渠。 -
238.《京城看月》 宋·许月卿
几千万碧绿琉璃,中有一圆光照之。
更好一物可与对,部勒星宿光陆离。
忆昔看月大江头,天地中间风吹衣。
凡客无缘相宾主,独携杯酒独吟诗。 -
239.《徐敬甫出示所居之别南岩图并圹公题咏欲予同》 宋·陈文蔚
忆昔同作康山游,杖屦历遍千岩幽。
知君已个看山眼,每遇胜处尝淹留。
从兹一去间何阔,倒指殆欲忘春秋。
不知此地复何地,但见大江东去流。 -
240.《清真褚道士携罗丈唱和访余求诗予非能诗者辞》 宋·杜范
远寻幽侣对清闲,落笔烟霞写壮观。
不杂红尘随处适,独将青眼个中看。
云飞碧落无心到,月浸清波彻底寒。
遥想衔杯当日意,洒然新沐欲弹冠。