-
1.《乞药有感呈梅圣俞》 宋·欧阳修
宣州紫沙合,圆若截郫筒。
偶得今十载,走宦南北东。
持之圣俞家,乞药戒羸僮。
圣俞见之喜,遽以手磨砻。 -
2.《赪桐花》 宋·方岳
似子圆红不似花,绿丛擎出野人家。
亦知吟青今当换,火候初成独体砂。 -
3.《长思仙》 元·侯善渊
真藏假,假藏真。
释然独体绝疏亲。
混元中,无我人。
神通道,道通神。
澄澄虚璧若冰轮。
辗天河,出六尘。 -
4.《益寿美金花》 元·侯善渊
默然内守。
混里倾阳无中有。
有里何如。
独体圆通照海珠。
神清气秀。
游奕丹天明如昼。
上下无拘。
密布灵华满太虚。 -
5.《狱中学骚体》 唐·卢照邻
夫何秋夜之无情兮,皎皛悠悠而太长。
圜户杳其幽邃兮,愁人披此严霜。
见河汉之西落,闻鸿雁之南翔。
山有桂兮桂有芳,心思君兮君不将。 -
6.《和元舍人万顷临池玩月戏为新体》 唐·沈佺期
春风摇碧树,秋雾卷丹台。
复有相宜夕,池清月正开。
玉流含吹动,金魄度云来。
熠爚光如沸,翩翾景若摧。 -
7.《代寄情,楚词体》 唐·李白
君不来兮,徒蓄怨积思而孤吟。
云阳一去已远,隔巫山绿水之沉沉。
留馀香兮染绣被,夜欲寝兮愁人心。 -
8.《愁(强戏为吴体)》 唐·杜甫
江草日日唤愁生,巫峡泠泠非世情。
盘涡鹭浴底心性,独树花发自分明。
十年戎马暗万国,异域宾客老孤城。
渭水秦山得见否,人经罢病虎纵横。 -
9.《送张南史(效何记室体)》 唐·皇甫冉
马卿工词赋,位下年将暮。
谢客爱云山,家贫身不闲。
风波杳未极,几处逢相识。
富贵人皆变,谁能念贫贱。
岸有经霜草,林有故年枝。
俱应待春色,独使客心悲。 -
10.《送张南史(效何记室体)》 唐·皇甫冉
马卿工词赋,位下年将暮。
谢客爱云山,家贫身不闲。
风波杳未极,几处逢相识。
富贵人皆变,谁能念贫贱。
岸有经霜草,林有故年枝。
俱应待春色,独使客心悲。 -
11.《玉台体十二首》 唐·权德舆
鸾啼兰已红,见出凤城东。
粉汗宜斜日,衣香逐上风。
情来不自觉,暗驻五花骢。
婵娟二八正娇羞,日暮相逢南陌头。 -
12.《酬牛相公独饮偶醉寓言见示》 唐·刘禹锡
宫漏夜丁丁,千门闭霜月。
华堂列红烛,丝管静中发。
歌眉低有思,舞体轻无骨。
主人启酡颜,酣畅浃肌发。
犹思城外客,阡陌不可越。
春意日夕深,此欢无断绝。 -
13.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
14.《奉和鲁望独夜有怀吴体见寄》 唐·皮日休
病鹤带雾傍独屋,破巢含雪倾孤梧。
濯足将加汉光腹,抵掌欲捋梁武须。
隐几清吟谁敢敌,枕琴高卧真堪图。
此时枉欠高散物,楠瘤作樽石作垆。 -
15.《早春雪中作吴体寄袭美》 唐·陆龟蒙
迎春避腊不肯下,欺花冻草还飘然。
光填马窟盖塞外,势压鹤巢偏殿巅。
山炉瘿节万状火,墨突乾衰孤穗烟。
君披鹤氅独自立,何人解道真神仙。 -
16.《早秋吴体寄袭美》 唐·陆龟蒙
荒庭古村只独倚,败蝉残蛩苦相仍。
虽然诗胆大如斗,争奈愁肠牵似绳。
短烛初添蕙幌影,微风渐折蕉衣棱。
安得弯弓似明月,快箭拂下西飞鹏。 -
17.《效崔国辅体四首》 唐·韩偓
澹月照中庭,海棠花自落。
独立俯闲阶,风动秋千索。
雨后碧苔院,霜来红叶楼。
闲阶上斜日,鹦鹉伴人愁。 -
18.《怀智体道人》 唐·贯休
栖碧思吾友,庭莺百啭时。
唯应一处住,方得不相思。
云水淹门阃,春雷在树枝。
平生无限事,不独白云知。 -
19.《铲孟郊体七首》 宋·谢翱
移参窗此地,经岁日不至。
悠悠荒郊云,背植足阴气。
新雨养陈根,乃复佐药饵。
天涯葵藿心,怜尔独种参。 -
20.《效孟郊体》 宋·谢翱
移参窗此地,经岁日不至。
悠悠荒郊云,背植足阴气。
新雨养陈根,乃复佐药饵。
天涯葵藿心,怜尔独种参。