-
1.《六国论》 宋·苏洵
六国破灭,非兵不利 ,战不善,弊在赂秦。
赂秦而力亏,破灭之道也。
或曰:六国互丧,率赂秦耶?曰:不赂者以赂者丧,盖失强援,不能独完。
故曰:弊在赂秦也。 -
2.《垂老别》 唐·杜甫
四郊未宁静,垂老不得安。
子孙阵亡尽,焉用身独完。
投杖出门去,同行为辛酸。
幸有牙齿存,所悲骨髓干。 -
3.《送千乘千能两侄还乡》 宋·苏轼
治生不求富,读书不求官。
譬如饮不醉,陶然有余欢。
君看庞德公,白首终泥蟠。
岂无子孙念,顾独遗以安。 -
4.《和陶拟古九首》 宋·苏轼
黎山有幽子,形槁神独完。
负薪入城市,笑我儒衣冠。
生不闻诗书,岂知有孔颜。
翛然独往来,荣辱未易关。 -
5.《甘露寺》 宋·苏轼
江山岂不好,独游情易阑。
但有相携人,何必素所欢。
我欲访甘露,当途无闲官。
二子旧不识,欣然肯联鞍。 -
6.《次韵子瞻游甘露寺》 宋·苏辙
去国日已远,涉江岁将阑。
东南富山水,跬步留清欢。
迁延废行迈,忽忘身在官。
清晨涉甘露,乘高弃征鞍。 -
7.《贺行军太傅得《白氏东林集》》 唐·齐己
乐天歌咏有遗编,留在东林伴白莲。
百尺典坟随丧乱,一家风雅独完全。
常闻荆渚通侯论,果遂吴都使者传。
仰贺斯文归朗鉴,永资声政入薰弦。 -
8.《安庆郡庠后亭宴董佥事》 元·余阙
鲸鲵起襄汉,郡邑尽烧残。
兹城独完好,使者一开颜。
省风降文囿,弭节遵曲干。
双池夹行径,累榭在云间。 -
9.《书寄韵》 宋·苏轼
已将镜镊投诸地,喜见苍颜白发新。
历数三朝轩冕客,色声谁是独完人。 -
10.《怀旧第一百八》 宋·文天祥
故人入我梦,相视涕阑干。
四海一涂炭,焉用身独完。