-
1.《仙山行》 唐·耿湋
深溪人不到,杖策独缘源。
花落寻无径,鸡鸣觉近村。
数翁皆藉草,对弈复倾尊。
看毕初为局,归逢几世孙。
云迷入洞处,水引出山门。
惆怅归城郭,樵柯迹尚存。 -
2.《人头山肃谒石壁清源真君像》 宋·程公许
人头接剑门,濯濯危髻绾。
一峰表独立,层崖平若{产刂}。
有一伟丈夫,远莫辨眉眼。
异闻验清源,奇质自天产。 -
3.《缘识》 宋·宋太宗
一身独善欲何之,争及衣冠解抚绥。
浮世浅情无限量,愚蒙自是不相规。
直须凭仗分明说,诘取灵源问得知。
要觅洞中闲日月,除将济事谩非为。 -
4.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
5.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
6.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
7.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
8.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
9.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
10.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。