-
1.《喜春来·多情去后香留枕》 元·王伯成
多情去后香留枕,好梦回时冷透衾,闷愁山重海来深。
独自寝,夜雨百年心。 -
2.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
3.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
4.《与独孤穆冥会诗》 唐·临淄县主
江都昔丧乱,阙下多构兵。
豺虎恣吞噬,干戈日纵横。
逆徒自外至,半夜开重城。
膏血浸宫殿,刀枪倚檐楹。 -
5.《庚午正月七夜自咏》 宋·张九成
余性寡所谐,平生惟自得。
谈名颈深缩,论利面作赤。
文不贵雕虫,诗尤恶钩擿。
粗豪真所畏,机巧非予匹。 -
6.《别之望后独宿蓝田山庄》 唐·宋之问
鶺鴒有旧曲,调苦不成歌。
自叹兄弟少,常嗟离别多。
尔寻北京路,予卧南山阿。
泉晚更幽咽,云秋尚嵯峨。
药栏听蝉噪,书幌见禽过。
愁至愿甘寝,其如乡梦何。 -
7.《孤寝怨》 唐·崔珪
征戍动经年,含情拂玳筵。
花飞织锦处,月落捣衣边。
灯暗愁孤坐,床空怨独眠。
自君辽海去,玉匣闭春弦。 -
8.《孤寝怨》 唐·崔珪
征戍动经年,含情拂玳筵。
花飞织锦处,月落捣衣边。
灯暗愁孤坐,床空怨独眠。
自君辽海去,玉匣闭春弦。 -
9.《樱桃曲》 唐·顾况
百舌犹来上苑花,游人独自忆京华。
遥知寝庙尝新后,敕赐樱桃向几家。 -
10.《自觉二首》 唐·白居易
四十未为老,忧伤早衰恶。
前岁二毛生,今年一齿落。
形骸日损耗,心事同萧索。
夜寝与朝餐,其间味亦薄。 -
11.《从幸秦川赋鸷兽诗》 唐·李浩弼
岩下年年自寝讹,生灵餐尽意如何。
爪牙众后民随减,溪壑深来骨已多。
天子纪纲犹被弄,客人穷独固难过。
长途莫怪无人迹,尽被山王棱杀他。 -
12.《洞仙歌》 宋·赵鼎
空山雨过,月色浮新酿。
把盏无人共心赏。
漫悲吟、独自捻断霜须,还就寝、秋入孤衾渐爽。
可怜窗外竹,不怕西风,一夜潇潇弄疏响。 -
13.《苏州闾丘江君二家雨中饮酒二首》 宋·苏轼
小圃阴阴遍洒尘,方塘潋潋欲生纹。
已烦仙袂来行雨,莫遣歌声便驻云。
肯对绮罗辞白酒,试将文字恼红裙。
今宵记取醒时节,点滴空阶独自闻。 -
14.《自嘲》 宋·陆游
天公大度一何奇,养此无能老白痴。
宿疾闲愁俱扫尽,美餐甘寝更无时。
蛙鸣庭草何曾问,水半门扉亦不知。
道似婴儿犹有恨,小轩风月独哦诗。 -
15.《夜二首》 宋·苏泂
明月耿清夜,乱蛩啼草根。
幽人浑未寝,独自倚柴门。 -
16.《独往》 宋·方岳
黄冠野服随孤鹤,竹迳松冈共往还。
不肯避人当道笋,相看如客对门山。
穷居作计未为左,造物於吾本不悭。
径扫石床供画寝,自怜诗骨尚坚顽。 -
17.《郭中行自汉中寄近诗来奉简一首》 宋·晁公溯
忆始衿袂分,十载再相逢。
于时客益州,俱在行李中。
不暇语衮衮,至今恨匆匆。
惟昨一麾守,其守百乘同。 -
18.《客邸昼寝起而追程》 宋·释绍嵩
客裹无聊久合并,梦回南北昧平生。
苦吟风月唯添病,独冒烟岚促去程。
城外诸峰迎落照,花边白犬吠流莺。
阮途未用嗟漂泊,自有孤云识此情。 -
19.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
20.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。