-
141.《寄胡居士》 唐·司空曙
日暖风微南陌头,青田红树起春愁。
伯劳相逐行人别,岐路空归野水流。
遍地寻僧同看雪,谁期载酒共登楼。
为言惆怅嵩阳寺,明月高松应独游。 -
142.《和李中丞慈恩寺清上人院牡丹花歌》 唐·权德舆
澹荡韶光三月中,牡丹偏自占春风。
时过宝地寻香径,已见新花出故丛。
曲水亭西杏园北,浓芳深院红霞色。 -
143.《寄卢仝(宪宗元和六年河南令时作)》 唐·韩愈
玉川先生洛城里,破屋数间而已矣。
一奴长须不裹头,一婢赤脚老无齿。
辛勤奉养十馀人,上有慈亲下妻子。 -
144.《寄卢仝(宪宗元和六年河南令时作)》 唐·韩愈
玉川先生洛城里,破屋数间而已矣。
一奴长须不裹头,一婢赤脚老无齿。
辛勤奉养十馀人,上有慈亲下妻子。 -
145.《和陆司业习静寄所知》 唐·张籍
幽室独焚香,清晨下未央。
山开登竹阁,僧到出茶床。
收拾新琴谱,封题旧药方。
逍遥无别事,不似在班行。 -
146.《赠商州王使君》 唐·张籍
衔命南来会郡堂,却思朝里接班行。
才雄犹是山城守,道薄初为水部郎。
选胜相留开客馆,寻幽更引到僧房。
明朝从此辞君去,独出商关路渐长。 -
147.《浔阳三题·东林寺白莲》 唐·白居易
东林北塘水,湛湛见底清。
中生白芙蓉,菡萏三百茎。
白日发光彩,清飙散芳馨。
泄香银囊破,泻露玉盘倾。 -
148.《题遗爱寺前溪松》 唐·白居易
偃亚长松树,侵临小石溪。
静将流水对,高共远峰齐。
翠盖烟笼密,花幢雪压低。
与僧清影坐,借鹤稳枝栖。 -
149.《题遗爱寺前溪松》 唐·白居易
偃亚长松树,侵临小石溪。
静将流水对,高共远峰齐。
翠盖烟笼密,花幢雪压低。
与僧清影坐,借鹤稳枝栖。 -
150.《闲吟二首》 唐·白居易
留司老宾客,春尽兴如何。
官寺行香少,僧房寄宿多。
闲倾一醆酒,醉听两声歌。
忆得陶潜语,羲皇无以过。 -
151.《怀幽期》 唐·鲍溶
清砧击霜天外发,楚僧期到石上月。
寒峰深虚独绕尽,夜水浅急不可越。
窅机冥智难思量,无尽性月如空王。
眼界行处不著我,天花下来惟有香,我今胡为寄他乡。 -
152.《和裴令公新成绿野堂即事》 唐·姚合
结构立嘉名,轩窗四面明。
丘墙高莫比,萧宅僻还清。
池际龟潜戏,庭前药旋生。
树深檐稍邃,石峭径难平。 -
153.《和厉玄侍御题户部李相公庐山西林草堂》 唐·姚合
茅屋临江起,登庸复应期。
遥知归去日,自致太平时。
幽药禅僧护,高窗宿鸟窥。
行人尽歌咏,唯子独能诗。 -
154.《秋晚归庐山留别道友》 唐·周贺
病起陵阳思翠微,秋风动后著行衣。
月生石齿人同见,霜落木梢愁独归。
已许衲僧修静社,便将樵叟对闲扉。
不嫌旧隐相随去,庐岳临天好息机。 -
155.《题章正字道正新居(孝标)》 唐·朱庆馀
独在御楼南畔住,生涯还似旧时贫。
全无竹可侵行径,一半花犹属别人。
吟处不妨嫌鼓闹,眼前唯称与僧邻。
近来渐觉青莎巷,车马过从已有尘。 -
156.《寄唐州杨郎中》 唐·薛能
关睢憔悴一儒生,忽把鱼须事圣明。
贫得俸钱还乍喜,晚登朝序却无荣。
前年坐蜀同樽俎,此日边淮独旆旌。
班列道孤君不见,曲江春暖共僧行。 -
157.《乱后三首》 唐·司空图
丧乱家难保,艰虞病懒医。
空将忧国泪,犹拟洒丹墀。
流芳能几日,惆怅又闻蝉。
行在多新贵,幽栖独长年。
世事尝艰险,僧居惯寂寥。
美香闻夜合,清景见寅朝。 -
158.《秋夕》 唐·张乔
春恨复秋悲,秋悲难到时。
每逢明月夜,长起故山思。
巷僻行吟远,蛩多独卧迟。
溪僧与樵客,动别十年期。 -
159.《闲出书怀》 唐·李建勋
闲游何用问东西,寓兴皆非有所期。
断酒只携僧共去,看山从听马行迟。
溪田雨涨禾生耳,原野莺啼黍熟时。
应有交亲长笑我,独轻人事鬓将衰。 -
160.《登郡楼书怀》 唐·刘兼
烟雨楼台渐晦冥,锦江澄碧浪花平。
卞和未雪荆山耻,庄舄空伤越国情。
天际寂寥无雁下,云端依约有僧行。