-
1.《送僧入天台》 唐·李频
一锡随缘赴,天台又去登。
长亭旧别路,落日独行僧。
夜烧山何处,秋帆浪几层。
他时授巾拂,莫为老无能。 -
2.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
3.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
4.《南山别僧》 唐·陈羽
惆怅人间多别离,梅花满眼独行时。
无家度日多为客,欲共山僧何处期。 -
5.《送少微师西行(一作送僧自吴游蜀)》 唐·钱起
随缘忽西去,何日返东林。
世路宁嗟别,空门久息心。
人烟一饭少,山雪独行深。
天外猿啼处,谁闻清梵音。 -
6.《送蜀僧》 唐·周贺
万里独行无弟子,惟赍筇竹与檀龛。
看经更向吴中老,应是山川似剑南。 -
7.《山中言事》 唐·曹松
岚霭润窗棂,吟诗得冷症。
教餐有效药,多愧独行僧。
云湿煎茶火,冰封汲井绳。
片扉深著掩,经国自无能。 -
8.《送宇昭师》 宋·释文兆
相见又相别,无言感倍兴。
诸峰微下雪,一路独行僧。
午饭烟村磬,宵吟石屋灯。
他方人请住,又得继南能。 -
9.《自舒州追送朱氏女弟憩独山馆宿木瘤僧舍明日》 宋·王安石
晨霜践河梁,落日憩亭皋。
念彼千里行,恻恻我心劳。
揽辔上层冈,下临百仞濠。
寒流咽欲绝,鱼龟久已逃。 -
10.《归阳萧寺有丁行者能修无生忍担水施僧况归命稽首作诗》 唐·顾况
化佛示持帚,仲尼称执鞭。
列生御风归,饲豕如人焉。
曹溪第六祖,踏碓逾三年。
伊人自何方,长绶趋遥泉。 -
11.《别僧(一作留别兰若僧)》 唐·陈琡
行若独轮车,常畏大道覆。
止若员底器,常恐他物触。
行止既如此,安得不离俗。 -
12.《别僧(一作留别兰若僧)》 唐·陈琡
行若独轮车,常畏大道覆。
止若员底器,常恐他物触。
行止既如此,安得不离俗。 -
13.《别僧(一作留别兰若僧)》 唐·陈琡
行若独轮车,常畏大道覆。
止若员底器,常恐他物触。
行止既如此,安得不离俗。 -
14.《送僧还南岳》 唐·周贺
辞僧下水栅,因梦岳钟声。
远路独归寺,几时重到城。
风高寒叶落,雨绝夜堂清。
自说深居后,邻州亦不行。 -
15.《山僧》 明·明沈定王
山僧惟一食,独上危峰行。
萧萧林木秋,众禽多悲鸣。
我亦有脂血,慰汝饥渴情。
但恐谿谷晦,失此衣珠明。
徘徊竟无语,落日寒云平。 -
16.《戏题僧庵》 宋·陆游
致虚守静气常全,家付儿孙命委天。
梦事只堪高卧看,危途谁校疾行先?独辕短棹聊乘兴,野草幽花自斗妍。
数宇漫留僧壁去,与身闲作後身缘。 -
17.《筋竹这新居僧居邠录寄寺中留题次孙温叟所用》 宋·赵蕃
梦向清江不见涯,觉来身乃太行车。
新居寄我山中集,倦枕浑忘午后茶。
爱此好风当北牖,待来明月望西斜。
但怜独鹤归何晚,不问满林先暝鸦。 -
18.《新罗寺唐有新罗僧咒草愈疾卵塔今在閒来因题》 宋·李复
断石传遗事,唐年刻永徽。
庭荒灵草尽,塔坏礼僧稀。
古殿含凉气,空堂照夕晖。
独来人不问,行听暮钟归。 -
19.《长安宫女行》 明·韩邦靖
长安城头夜二鼓,力士敲门称太府。
为道君王巡幸势,选取娇娥看歌舞。
应酬未得话从容,阶除早已人三五。
仓皇便欲将我行,那肯相留到天曙。 -
20.《郡斋独酌(黄州作)》 唐·杜牧
前年鬓生雪,今年须带霜。
时节序鳞次,古今同雁行。
甘英穷西海,四万到洛阳。
东南我所见,北可计幽荒。