-
261.《登石台山与刘次皋李揆王度周仲卿联句》 宋·胡融
璇台插中天,乾坤发端倪。
荆榛夹险道,自古谁攀跻。
嘉予二三友,乘兴同杖藜。
行行陟其巅,一榼手自携。 -
262.《杂诗》 宋·李复
猗兰生幽林,秀叶凝绿滋。
含芬静不发,默与清风期。
美人闲婉娈,遗世从云螭。
袖中双珠明,照人冰玉姿。
群动溺忧患,閟光无同嘻。
寂寥岁将晚,独往歌紫芝。 -
263.《次韵》 宋·廉布
当年对元夕,载酒向淮湾。
宝瑟荣珠袖,青藜照玉山。
蛮村当此夜,璧月独临关。
尚忆追游胜,萧萧双鬓斑。 -
264.《赋应斋卷后》 宋·林宗放
软红尘里独君醒,拂袖归来醉六经。
白雪阳春真寡和,高山流水要人听。
平生艺圃头将白,依旧昭亭眼最青。
莫问培见恣鹏运,只须隐几送鸿冥。 -
265.《仙船岩》 宋·刘边
仙舟等奡汤,万仞架云表。
木石浑莫分,风雨能不朽。
恐因尧年水,艚櫂寄严实。
独胜夜壑藏,有力莫负走。
奈何苦海深,忍袖慈航手。
我俗逆灵源,乘槎间牛斗。 -
266.《酒有和劲》 宋·罗大经
小槽真珠太森严,兵厨玉友专甘醇。
两家风味欠商略,偏刚偏柔俱可怜。
使君袖有转物手,鸬鹚杓中平等分。
更凭石髓媒妁之,混融并作一家春。 -
267.《送昆山丞谢子潚解官还朝》 宋·马先觉
结交无虑三十年,道同志合难其全。
倾盖相欢岂无有,当面论心背不然。
晚知趋向动违俗,闭门避客鱼渊潜。
属闻贰令非常好,才德远过崔蓝田。 -
268.《蓬莱行》 宋·钱公辅
蓬莱谪居香案吏,此语昔自微之始。
后人慷慨慕前芬,高阁雄名由此起。
一从圮废知几年,栋摧礎断埋空山。
遗踪馀址杳何处,惟有竹树荒芜閒。 -
269.《题壁》 宋·钱氏
落日西风照楚关,断魂残魄吊衰颜。
自从鸿鹄分飞后,无复鸳鸯并枕间。
腕玉瘦宽金缕袖,鬓蝉慵掠翠云鬟。
秋天冬暮风雪寒,对镜懒把金蝉簇。 -
270.《梅花》 宋·王公炜
枯霜剪尽千林叶,才放江头第一春。
瘦影看来天爱画,孤根生处地无尘。
夜郎岁晚逢羁客,谷口寒云见似人。
绝是精神吟不尽,好枝和月插纱巾。 -
271.《答盈盈》 未知·王山
东风艳艳桃李忪,花围春入屠酥浓。
龙脑透缕鲛绡红,鸳鸯十二罗芙蓉。
盈盈初见十六,眉试青膏鬓垂绿。
道字不正娇满怀,学得襄阳大堤曲。 -
272.《游石仙分韵得观字》 宋·吴汝弌
闲拢两袖秋,步入冲寂观。
古树老云中,仙成毁岩半。
是时零雨高,叶脱凄风乱。
怪禽走何忙。 -
273.《题汪水云诗卷》 宋·曾顺孙
道人东鲁旧儒生,短褐翛然独自行。
禾黍离离悲故国,风沙漠漠度长城。
琴音不忍移南操,诗卷犹能续北征。
如此金台君拂袖,水天云阔去留轻。 -
274.《次宋编修显夫南陌诗四十韵》 未知·李裕
丽质过邯郸,春风直几钱?送情怜眼艳,凝伫觉身偏。
霞淡斜侵雁,云轻巧衬蝉。
芳金摇翠勒,暖玉藉绒鞯。
脸媚风初信,眉弯月未弦。 -
275.《病中寓秦溪》 明·陈言
病多慵引架书看,双袖龙钟泪不干。
世态炎凉随节序,人情反覆似波澜。
溪风送雨过秋寺,山鸟将雏傍药栏。
同学少年多不贱,独将衰鬓客秦关。 -
276.《秋日同参伯邵公游凤凰山》 明·冯惟讷
凤凰高阁俯晴空,万里蚕丛此路通。
远近川原秋色里,参差草树夕阳中。
尊前舞袖翻霜叶,天外清笳咽塞鸿。
回首旧游成梦隔,独将迟暮叹征蓬。 -
277.《弄玉篇》 明·韩邦靖
南天鹏海飞难尽,北极鳌峰镇不摇。
玄圃三山金作殿,青溪百仞玉为桥。
千春翠树玄霜落,九夏洪厓紫雪飘。
桃花零乱常迷路,彩凤翩翩不易招。 -
278.《紫陌行》 明·韩上桂
圣朝明日丽中天,汉代祥云接御烟。
百二关河开锦绣,三千龙虎护幽燕。
幽燕士女多婉娈,洛渭风尘同眷恋。
但学吹箫驾碧空,岂惜鸣銮买歌扇。 -
279.《秋江月》 明·韩上桂
秋江月月在,秋江如可掇。
秦时曾照玉龙堆,汉世常穿金凤阙。
凤阙清辉映画楼,风生洲渚锦帆秋。
白云一去迷前浦,江水东回逐月流。 -
280.《哀江头》 明·何白
飞云渡口西风急,津吏停桡刺船立。
始阳公子方垂髫,掩抑依依向余泣。
为言阿父守南康,双旌五马烂生光。
宁知廉吏反成罪,诸孤藐尔身凄凉。