-
221.《昭君辞》 南北朝·沈约
汉宫美女多如云,中有一人字昭君。
天生倾国倾城色,玉质孤高卓不群。
来至掖庭已有年,愁听宫漏独成眠。
可怜绝色等闲弃,汉帝不分媸与妍。 -
222.《屈原列传》 两汉·司马迁
屈原者,名平,楚之同姓也。
为楚怀王左徒。
博闻强志,明于治乱,娴于辞令。
入则与王图议国事,以出号令;出则接遇宾客,应对诸侯。 -
223.《豫让论》 明·方孝孺
士君子立身事主,既名知己,则当竭尽智谋,忠告善道,销患于未形,保治于未然,俾身全而主安。
生为名臣,死为上鬼,垂光百世,照耀简策,斯为美也。
苟遇知己,不能扶危为未乱之先,而乃捐躯殒命于既败之后;钓名沽誉,眩世骇俗,由君子观之,皆所不取也。
盖尝因而论之:豫让臣事智伯,及赵襄子杀智伯,让为之报仇。 -
224.《闲情赋》 魏晋·陶渊明
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。
将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。
缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。
余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。 -
225.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
226.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
227.《魏公子列传》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
是时范睢亡魏相秦,以怨魏齐故,秦兵围大梁,破魏华阳下军,走芒卯。
魏王及公子患之。 -
228.《信陵君窃符救赵》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子,而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
公子为人,仁而下士 ,士无贤不肖,皆谦而礼交之,不敢以其富贵骄士。
士以此方数千里争往归之,致食客三千。 -
229.《捣衣诗》 南北朝·柳恽
孤衾引思绪。
独枕怆忧端。
深庭秋草绿。
高门白露寒。 -
230.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。 -
231.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹;
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身;
满朝朱紫贵,尽是读书人。 -
232.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
233.《次韵答德化尉郭功甫遂以送之》 宋·梅尧臣
江南有嘉禽,乘春弄清吭。
流音入我耳,慰惬若获贶。
朝听已孤高,暮听转幽旷。
何多燕雀群,声迹不相傍。 -
234.《蝶恋花·谁道闲情抛弃久》 唐·冯延巳
谁道闲情抛弃久?每到春来,惆怅还依旧。
日日花前常病酒,不辞镜里朱颜瘦。
河畔青芜堤上柳,为问新愁,何事年年有?
独立小桥风满袖,平林新月人归后。 -
235.《梅花落》 隋代·江总
缥色动风香。
罗生枝已长。
妖姬坠马髻。
未插江南珰。
转袖花纷落。
春衣共有芳。
羞作秋胡妇。
独采城南桑。 -
236.《酹江月 任御史有约不至》 元·萨都剌
秦淮晓发,挂云帆十丈,天风如箭。
一碧湖光三十里,落日水平天远。
系马维舟,买鱼沽酒,杨柳人家店。
轻寒袭袂,淮南春色犹浅。 -
237.《酹江月 任御史有约不至》 元·萨都剌
秦淮晓发,挂云帆十丈,天风如箭。
一碧湖光三十里,落日水平天远。
系马维舟,买鱼沽酒,杨柳人家店。
轻寒袭袂,淮南春色犹浅。 -
238.《青玉案·邻鸡不管离怀苦》 宋·黄公度
邻鸡不管离怀苦,又还是、催人去。
回首高城音信阻。
霜桥月馆,水村烟市,总是思君处。
裛残别袖燕支雨,谩留得、愁千缕。
欲倩归鸿分付与。
鸿飞不住,倚阑无语,独立长天暮。 -
239.《青玉案·邻鸡不管离怀苦》 宋·黄公度
邻鸡不管离怀苦。
又还是、催人去。
回首高城音信阻。
霜桥月馆,水村烟市,总是思君处。
裛残别袖燕支雨。
谩留得、愁千缕。
欲倩归鸿分付与。
鸿飞不住。
倚栏无语。
独立长天暮。 -
240.《玉尘尾寄傅尉越石联句》 宋·谢绛
斋中独何物,持之想见君。
惟兹玉尘尾,信美而有文。
夫子善谈道,亹亹词如云。
在握昔同色,倾坐今离群。