-
1.《江雪》 唐·柳宗元
千山鸟飞绝,万径人踪灭。
孤舟蓑笠翁,独钓寒江雪。 -
2.《清江曲》 宋·姚勉
夹岸桃花燕子飞,一江春水鳜鱼肥。
丝纶百尺烟波阔,午夜鸣榔载月归。
扁舟一叶横沙觜,得鱼烂醉东风里。
绿杨深处酒醒时,半江潮落天如水。 -
3.《雪中以独钓寒江雪分韵得独字》 宋·韩元吉
天公岂相撩,馈以万顷玉。
朝来一堪煮。
茗碗荐新菊。
窗中有佳致,一水卧寒绿。
城闉閴在眼,况复见岩谷。
相过二三子,共喜醅翁熟。
狂歌且暂醉,夜半还秉烛。
犹胜杜陵翁,山中掘黄独。 -
4.《雪中以独钓寒江雪分韵得独字》 宋·韩元吉
常年待三白,此语未免俗。
谁言岁将徂,一雪自云足。
魃妖与疠鬼,不待巫茢逐。
初喜没马足,还惊上牛目。
三日雪不休,冰澌被茆屋。
我贫固无事,尚赋一囊粟。
长饥望年登,政恐麦不宿。 -
5.《次韵陈侍郎李察院潇湘八景图·江天暮雪》 宋·喻良能
群山总入玉壶中,只有沧波映远空。
独钓寒江晚来雪,凭谁画我作渔翁。 -
6.《贺新郎(次韵昌甫雪梅曲)》 宋·韩淲
又见年年雪。
水浮桥、南岸幽处,周遭森列。
横碧轩中空旧话,独钓寒江愁绝。
更一段、冰霜高洁。 -
7.《生查子》 宋·洪适
腊月到盘洲,寒重层冰结。
试去探梅花,休把南枝折。
顷刻暗同云,不觉红炉热。
隐隐绿蓑翁,独钓寒江雪。 -
8.《渔歌子·寒江独钓去还来》 元·周巽
寒江独钓去还来。
机静应无鸥鸟猜。
冰柱折,雪梅开。
坐拥羊裘夜未 -
9.《渔歌子·寒江独钓去还来》 元·周巽
寒江独钓去还来。
机静应无鸥鸟猜。
冰柱折,雪梅开。
坐拥羊裘夜未 -
10.《残腊喜雪》 宋·李洪
散乱明玑溅竹窗,不闻檐霤响铮从。
剪成阆苑瑶英六,绝胜连城白璧双。
独觉璎鬘弥宝所,岂无蓑笠钓寒江。
饥肠雷吼呵吟笔,睥睨诗坛未坚降。