-
21.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
22.《咏古》 唐·李涉
大智思济物,道行心始休。
垂纶自消息,岁月任春秋。
纣虐武既贤,风云固可求。
顺天行杀机,所向协良谋。 -
23.《和元常侍除浙东留题》 唐·路贯
谢安致理逾三载,黄霸清声彻九重。
犹辍珮环归凤阙,且将仁政到稽峰。
林间立马罗千骑,池上开筵醉一钟。
共喜甘棠有新咏,独惭霜鬓又攀龙。 -
24.《秣陵怀古》 唐·李群玉
野花黄叶旧吴宫,六代豪华烛散风,龙虎势衰佳气歇,凤凰名在故台空。
市朝迁变秋芜绿,坟冢高低落照红。
霸业鼎图人去尽,独来惆怅水云中。 -
25.《过陈琳墓》 唐·温庭筠
曾于青史见遗文,今日飘蓬过此坟。
词客有灵应识我,霸才无主独怜君。
石麟埋没藏春草,铜雀荒凉对暮云。
莫怪临风倍惆怅,欲将书剑学从军。 -
26.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
27.《村夜二篇》 唐·陆龟蒙
江上冬日短,裴回草堂暝。
鸿当绝塞来,客向孤村病。
绵绵起归念,咽咽兴微咏。
菊径月方高,橘斋霜已并。 -
28.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
29.《过洛阳故城》 唐·崔涂
三十世皇都,萧条是霸图。
片墙看破尽,遗迹渐应无。
野径通荒苑,高槐映远衢。
独吟人不问,清冷自呜呜。 -
30.《感事三十四韵(丁卯已后)》 唐·韩偓
紫殿承恩岁,金銮入直年。
人归三岛路,日过八花砖。
鸳鹭皆回席,皋夔亦慕膻。
庆霄舒羽翼,尘世有神仙。 -
31.《感事三十四韵(丁卯已后)》 唐·韩偓
紫殿承恩岁,金銮入直年。
人归三岛路,日过八花砖。
鸳鹭皆回席,皋夔亦慕膻。
庆霄舒羽翼,尘世有神仙。 -
32.《御制春游长句》 唐·韩偓
天意分明道已光,春游嘉景胜仙乡。
玉炉烟直风初静,银汉云消日正长。
柳带似眉全展绿,杏苞如脸半开香。 -
33.《赠江西周大夫(一作赠周太史)》 唐·陈陶
否极生大贤,九元降灵气。
独立正始风,蔚然中兴瑞。
渊伦照三古,磊落涵泾渭。
真貌月悬秋,雄词雷出地。 -
34.《御制春游长句》 唐·吴越人
天意分明道已光,春游嘉景胜仙乡。
玉炉烟直风初静,银汉云销日正长。
柳带似眉全展绿,杏苞似脸半开香。 -
35.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
36.《鵩鸟赋》 两汉·贾谊
谊为长沙王傅三年,有鵩飞入谊舍。
鵩似鸮,不祥鸟也。
谊即以谪居长沙,长沙卑湿,谊自伤悼,以为寿不得长,乃为赋以自广也。
其辞曰:单阏之岁兮,四月孟夏,庚子日斜兮,鵩集予舍。 -
37.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
38.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
39.《咏怀六首》 南北朝·庾信
其一
楚材称晋用,秦臣即赵冠。
离宫延子产, -
40.《满江红》 宋·陈三聘
斜日镕金,三万顷、棹歌齐举。
风不动、采苹双桨,翠鬟相语。
月殿欲浮蟾兔魄,海神不放鱼龙舞。
到今宵、秋气十分清,无今古。