-
101.《次韵张仲举承旨题卢楞伽过海罗汉图》 明·蒲庵禅师
僧伽神变妙莫穷,去住隐显如旋风。
能令大海作平陆,超然独脱阎浮中。
山君河伯备洒扫,锡飞杯渡云行空。
安禅不避魔鬼窟,受斋直入龙王宫。 -
102.《题半塘寺润公房顾叔明所画松壁》 明·孙宁
顾君叔明善写松,妙趣直与韦偃同。
片缣幅纸不易得,人争一睹清双瞳。
玉岩上人即粲可,早跻十地成全功。
禅房素壁耀霜雪,绘画未许来庸工。 -
103.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
104.《寓言》 明·周是修
阴阳分昼夜,轮运浩无穷。
时物更代谢,孰知玄化工。
人生如梦寐,即寤永成空。
幽观衰荣朕,往复迈旋逢。 -
105.《送韦大夫东京留守》 唐·王维
人外遗世虑。
空端结遐心。
曾是巢许浅。
始知尧舜深。 -
106.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
煌煌帝王都,赫赫走群彦。
嗟汝独何为,闭门观物变。
微物岂足观,汝独观不倦。
牵牛与葵蓼,采摘入诗卷。 -
107.《追怀曾文清公呈赵教授赵近尝示诗》 宋·陆游
忆在茶山听说诗,亲从夜半得玄机。
常忧老死无人付,不料穷荒见此奇。
律令合时方帖妥,工夫深处却平夷。
人间可恨知多少,不及同君叩老师。 -
108.《予因集杜句、跋杜诗呈监试谢昌国察院,谢文》 宋·杨万里
棘围深锁武成宫,华裾织翠青如葱。
谢公文章如虎豹,林间一啸四山风。
天下几人学杜甫,千江隔号万山阻。
画地为饼未必似,更觉良工心独苦。 -
109.《谢王恭父赠梁杲墨》 宋·杨万里
君不见蜀人文字天下工,前有相如後杨雄。
君不见蜀人乌丸天下妙,前有蒲韶後梁杲。
初得梁墨黐摹糊,老夫道渠不及蒲。
蓬山藏室王校书,笑我未识真玄菟。 -
110.《再和答为之》 宋·黄庭坚
林君维闽英,数面成瓜葛。
邻居接杖藜,过饭厌疏粝。
读书饱工夫,论事极精核。
奋身君子场,勇若怒未泄。 -
111.《听宋宗儒摘阮歌》 宋·黄庭坚
翰林尚书宋公子,文采风流今尚尔。
自疑耆域是前身,囊中探丸起人死。
貌如千岁枯松枝,落魄酒中无定止。
得钱百万送酒家,一笑不问今余几。 -
112.《次韵奉送公定》 宋·黄庭坚
去年君渡河,枣下实离离。
今年君渡河,剥枣咏豳诗。
直缘恩义重,不惮鞍马疲。
诗书半行李,道路费岁时。 -
113.《刘元辅画马扇赞》 宋·黄庭坚
天材权奇,以龙为友。
玄黄虺隤,以脚支柱。
与物殊绝,笔墨易取。
至於庸庸,殆难为工。
然後知何时有古人之风。
观其雄雌,矜顾不进。
庸中俊佼,驽中骏馹邪。 -
114.《法语》 宋·黄庭坚
兀然无事无改换,无事何须论一段。
真心无散乱,他事不须断。
过去已过去,未来何用算。
兀然无事何曾有,人唤向外觅工夫,总是痴顽汉。 -
115.《解红 呜鹤余音卷一》 宋·无名氏
洞天深处。
道非远,咫尺人难悟。
浮沉内景。
须凭匠手工夫。 -
116.《无俗念 此下原有丘长春漆弩侬家鹦鹉洲边住》 宋·无名氏
全真大道理无穷,妙得至人端的。
说破先天玄妙处,默悟其中消息。
体物全彰,应机独露,悟了生前毕。
虽明此理,工夫最要绵密。 -
117.《青玉案 此下原有青玉案一从东别长安道一首》 宋·无名氏
无为大道人难晓。
只为工夫少。
猛悟回光常返照。
三田之内,六府之中,尘垢频频扫。
诸缘断处清怀抱。
一点虚灵自耀。
认得玄元清静道。
百关调畅,一性圆明,得出游仙岛。 -
118.《斗鹌鹑·木马嘶风》 宋·无名氏
木马嘶风,我之不然。
石人点头,哑子会言。
碧眼胡僧,没手指天。
画一圈。 -
119.《西郊春事渐入老境元方欲出游以无马未果今日》 宋·陈与义
毛颖陈玄虽胜流,也须从事到青州。
重吟玉树怀崔子,欲唱金衣无杜秋。
官柳正须工部出,园花犹为退之留。
篮舆自可烦儿辈,一笑来从樾下休。 -
120.《万法归一歌》 宋·白玉蟾
金丹大蘂妙无穷,一点丹头内外红。
真汞真铅才入手,片时伏虎活擒龙。
黄公聘入丁公舍,巽位吹嘘九转功。
十月胎圆坎离外,紫云飞出玉炉空。