-
141.《四川茶马牛宝章修扬子墨池以书索题咏》 宋·魏了翁
子云一去千余载,惟有成都墨池在,草玄此地是邪非,玄文今在人谁知。
虽逃刘歆酱瓿阸,鼠壤蛛窠蠹鱼宅。
岂无学者工探求,不讥僭圣几残余赘肬。 -
142.《正字南仲祭诗》 宋·周文璞
昭阳作噩冬,愁云凝上苍。
我堕豀谷底,卤莽闻公丧。
哲人困中寿,颇谓告者狂。
继执邸吏符,踯蹢抽肝肠。 -
143.《十月过凤山舟回入项王祠用前韵》 宋·周文璞
坠叶浓于染,孤花净似霜。
溪山如有待,朱粉玄施妆。
胜境如天上,雄鸣自帝旁。
工陈白玉琯,人坐紫金床。 -
144.《和钟道士若谷投赠韵》 宋·程公许
流年衮衮拥头浪,萧骚白发三千丈。
人生劳禄底须多,何嗟及矣负米养。
沧溟不禁尾水汇,养素略窥道家说。
庶几真一复保全,可以众言强分裂。 -
145.《蕊歌》 宋·程公许
五云郁勃天九重,俯视人境尘濛濛。
元和迁校品秩穹,以帝命镇北坎宫。
玄袍金铠丁甲从,洞阴战胜魔绝纵。
际江之涯钟氏童,宿运冥契晞玄风。 -
146.《赠术士陈谈天》 宋·王迈
我生之辰日在亢,斗牛之宿晻无耀。
独有首尾二{左武右虎}星,角立昴氐争击标。
一生奇蹇良苦之,已分青云输年少。
每逢星史说经躔,探手止之头屡掉。 -
147.《雪中观梅》 宋·方岳
一冬妍晴春意早,微茫已到閒花草。
山翁平生见事迟,未缉牛衣编稻藁。
明日是春那得寒,玄冥不作寻常看。
交割与春排当处,万里瑶林列银树。 -
148.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
149.《和催雪》 宋·卫宗武
我欲问天天穹窿,岁卜其有於岁终。
胡然玄律欲遒尽,燠乎一岁融而冲。
冻肤未起玉楼粟,寒力尚怯珠槽红。
腊前三见瑞盈尺,九土斯农之望同。 -
150.《为徐进士天隐赋辟谷和吟》 宋·卫宗武
物盈宇宙皆有穷,一气先天常浩浩。
荣华富贵能几何,百岁光阴如电扫。
开闢由来莫几年,圣哲英雄骨俱槁。
勋名盖世文瑞时,岂若玄玄穷徼妙。 -
151.《次岁雪后作》 宋·卫宗武
伊耆令将行,玄冥车载辖。
玉律岁肇新,一白至再白。
三冬望上瑞,犹喜在穷腊。
霅然冲气布,潜可弭凶札。 -
152.《赠尹巽斋易数》 宋·何梦桂
万有滋荄隐混蒙,谁开玄竅洩神工。
易经四圣羲周孔,数贯三天先后中。
执筴不须谈管辂,太玄休复问扬雄。
只今风起从何入,知得风来是巽翁。 -
153.《用元韵答清老》 宋·王炎
平生言语苦不工,甲乙未能成类稿。
曩时陶谢以诗鸣,竭力追随终莫到。
上人词锋极痛快,睥睨千人军可扫。
长须惊喜见此客,无怪绕枝鳱鹊噪。 -
154.《用元韵答徐幼文》 宋·王炎
学道工夫要汲深,尘生麈尾坐书林。
何妨缓步时过我,试共玄谈一洗心。
翠岫绕溪双鹭下,绿阴覆屋乱蝉吟。
是中别有无声句,莫笑迟迟不嗣音。 -
155.《用元韵答邓宰兼简华容孟宰》 宋·王炎
我行六六黄山峰,山中瑶草多芳丛。
浮丘笑我无此骨,倏然飞去如孤鸿。
随流逐转水上萍,失地更屈涧底松。
绝怜拄笏频看山,未免举扇一障风。 -
156.《徐氏建华亭学诗》 明·袁凯
渠渠新学,徐卿始作。
伊谁克完,季子仲宽。
维此新学,始亦甚隘。
爰斤爰构,以就于大。 -
157.《题僧法传为沈仲一画听松图》 宋·陈傅良
古松不知几千年,直干欲上干青天。
樛枝下与人世接,冷风过之万壑喧。
猿惊鹤怪樵牧遁,百鬼愁绝谁傍边。
纷纷海内丝竹耳,何处缥缈来臞仙。 -
158.《作南塘记郡守沈持要以诗来谢次韵奉酬》 宋·陈傅良
周公作雅颂,退然在豳风。
功成贵无迹,名大谤亦丛。
彼人自标置,刻画岂不工。
君看榛莽间,断碑卧颓墉。 -
159.《还徐叔子犀带》 宋·陈傅良
徐子赠我旧宝犀,宣和国工所事治。
玄玉十截黄四垂,厚且半寸径尺围。
方廉整不刻毫厘,金饰诸末柔丹韦。
寘之止斋光陆离,天吴海若不敢窥。 -
160.《次洪内翰十月桃韵三首》 宋·裘万顷
不须羯鼓促春工,一树霜边取意红。
寄语玄冥为收拾,莫教人恨五更风。