-
1.《念佛三昧诗》 宋·释遵式
金肌昧真见,八音愚正闻。
玄空了无託,至涉宁有勋。
森罗会都寂,长空销积氛。
良哉此达观,局士安与云。 -
2.《瑞鹤仙(自寿)》 宋·韩元吉
好山横翠幕。
更一水流烟,嫩阴成幄。
薰风转林薄。
笑劳生底事,漫嗟离索。 -
3.《白云歌赠白云道人》 宋·连久道
君不见白云万顷还□去,来去谁能留得住。
去处放他秋月明,来时寒破太虚路。
等闲为雨复为晴,玄空一点元青青。
道人何异白云意,此心了然游杳冥。 -
4.《悟棋歌》 未知·吕公
因观黑白愕然悟,顿晓三百六十路。
馀有一路居恍惚,正是金液还丹数。
一子行,一子当,无为隐在战征乡。
龙潜双关虎口争,黑白相击迸红光。 -
5.《上方峰》 明·王履
金仙不可觅,徙倚娑罗阴。
壁底野情重,峰端烟树深。
暗凭悬锁处,遥寄上云心。
待念飞黄子,忘形却试寻。 -
6.《次韵正仲三丈自衡山返命舍驿过外舅师厚赠答》 宋·黄庭坚
昏昏市井气,呫呫儿女语。
禽喧声百种,春作事万绪。
人间鸡黍期,天上德星聚。
乖离略十年,发白齿龃龉。
太史祷衡丘,佐王用貔虎。
子云免大夫,草玄空自苦。
人生只尔是,付与瓮头醑。 -
7.《昭君怨·学道须凭一志》 宋·无名氏
学道须凭一志。
无志难逃生死。
对境志如山。
自然安。
万法不离清净。
性定方能得命。
会得这玄空。
道必通。 -
8.《游沈道士馆诗》 南北朝·沈约
秦皇御宇宙。
汉帝恢武功。
欢娱人事尽。
情性犹未充。 -
9.《苏幕遮 鸣鹤馀音卷四之》 元·马钰
上丹田,玄空路。
玉锁金关,八卦珠帘库。
左有青龙,右有白虎。
碧眼胡僧,便是三清土。
虎伏龙,龙伏虎。
战退三尸,赢得河车路。
意马心猿弄拴住。
运上昆仑,透入泥丸去。 -
10.《送华仲实译史入京》 宋·陆文圭
苍颉何代人,后乃有冰斯。
智者能创物,此理不复疑。
国朝重文字,设官如经师。
君才实楚产,北学尤恢奇。 -
11.《草衣木食》 宋·释文珦
草衣而木食,老子乐在内。
身似玄空云,踪迹了无碍。
双松亦孤高,青青远为封。
富贵不须论,本非吾所爱。 -
12.《九日登玄武山旅眺》 唐·邵大震
九月九日望遥空,秋水秋天生夕风。
寒雁一向南去远,游人几度菊花丛。 -
13.《玄元观寻李先生不遇》 唐·魏知古
羽客今何在,空寻伊洛间。
忽闻归苦县,复想入函关。
未作千年别,犹应七日还。
神仙不可见,寂寞返蓬山。 -
14.《奉和圣制庆玄元皇帝玉像之作应制》 唐·王维
明君梦帝先,宝命上齐天。
秦后徒闻乐,周王耻卜年。
玉京移大像,金箓会群仙。
承露调天供,临空敞御筵。
斗回迎寿酒,山近起炉烟。
愿奉无为化,斋心学自然。 -
15.《秋夜有怀高三十五適,兼呈空上人(一作皇甫冉诗)》 唐·刘长卿
晚节逢君趣道深,结茅栽树近东林。
吾师几度曾摩顶,高士何年遂发心。
北渚三更闻过雁,西城万里动寒砧。
不见支公与玄度,相思拥膝坐长吟。 -
16.《与元丹丘方城寺谈玄作》 唐·李白
茫茫大梦中,惟我独先觉。
腾转风火来,假合作容貌。
灭除昏疑尽,领略入精要。
澄虑观此身,因得通寂照。 -
17.《司空主簿琴席》 唐·韦应物
烟华方散薄,蕙气犹含露。
澹景发清琴,幽期默玄悟。
流连白雪意,断续回风度。
掩抑虽已终,忡忡在幽素。 -
18.《哭空寂寺玄上人(一作少林寺哭晖上人)》 唐·钱起
凄然双树下,垂泪远公房。
灯续生前火,炉添没后香。
阴阶明片雪,寒竹响空廊。
寂灭应为乐,尘心徒自伤。 -
19.《秋夜有怀高三十五兼呈空和尚(一作刘长卿诗)》 唐·皇甫冉
晚节闻君趋道深,结茅栽树近东林。
大师几度曾摩顶,高士何年遂发心。
北渚三更闻过雁,西城万里动寒砧。
不见支公与玄度,相思拥膝坐长吟。 -
20.《玄元皇帝应见贺圣祚无疆》 唐·李岑2
皇纲归有道,帝系祖玄元。
运表南山祚,神通北极尊。
大同齐日月,兴废应乾坤。
圣后趋庭礼,宗臣稽首言。