-
1.《木兰花·玉楼朱阁横金锁》 宋·晏殊
玉楼朱阁横金锁,寒食清明春欲破。
窗间斜月两眉愁,帘外落花双泪堕。
朝云聚散真无那,百岁相看能几个。
别来将为不牵情,万转千回思想过。 -
2.《木兰花(即玉楼春)》 唐·顾夐
月照玉楼春漏促,飒飒风摇庭砌竹。
梦惊鸳被觉来时,何处管弦声断续¤
惆怅少年游冶去,枕上两蛾攒细绿。 -
3.《玉楼春·雕鞍好为莺花住》 宋·晏几道
雕鞍好为莺花住。
占取东城南陌路。
尽教春思乱如云,莫管世情轻似絮。
古来多被虚名误。
宁负虚名身莫负。
劝君频入醉乡来,此是无愁无恨处。 -
4.《木兰花/玉楼春》 宋·钱惟演
城上风光莺语乱。
城下烟波春拍岸。
绿杨芳草几时休,泪眼愁肠先已断。
情怀渐变成衰晚。
鸾鉴朱颜惊暗换。
昔年多病厌芳尊,今日芳尊惟恐浅。 -
5.《木兰花/玉楼春》 宋·晏殊
玉楼朱阁横金锁。
寒食清明春欲破。
窗间斜月两眉愁,帘外落花双泪堕。
朝云聚散真无那。
百岁相看能几个。
别来将为不牵情,万转千回思想过。 -
6.《玉楼春(落花)》 宋·刘景翔
可怜又误江南景。
雨腻风喧愁入暝。
依稀碧玉水边魂,憔悴绿珠楼外影。
点点随人习远近。
薄幸相逢情怎忍。
年年三月化香尘,天上人间看梦醒。 -
7.《玉楼春(桃花湾马迹)》 宋·蒋捷
秦人占得桃源地。
说道花深堪避世。
桃花湾内岂无花,吕政马来拦不住。
明朝与子穿花去。
去看霜蹄剜石处。
茫茫秦事是耶非,万一问花花解语。 -
8.《木兰花/玉楼春》 宋·李邴
沈吟不语晴窗畔。
小字银钩题欲遍。
云情散乱未成篇,花骨敧斜终带软。
重重说尽情和怨。
珍重提携常在眼。
暂时得近玉纤纤,翻羡缕金红象管。 -
9.《木兰花/玉楼春》 宋·晏殊
紫薇朱槿繁开後。
枕簟微凉生玉漏。
玳筵初启日穿帘,檀板欲开香满袖。
红衫侍女频倾酒。
龟鹤仙人来献寿。
欢声喜气逐时新,青鬓玉颜长似旧。 -
10.《木兰花/玉楼春》 宋·柳永
翦裁用尽春工意。
浅蘸朝霞千万蕊。
天然淡泞好精神,洗尽严妆方见媚。
风亭月榭闲相倚。
紫玉枝梢红蜡蒂。
假饶花落未消愁,煮酒杯盘催结子。