-
21.《粉》 唐·罗隐
每持纤白助君时,霜自无憀雪自疑。
郎若姓何应解傅,女能窥宋不劳施。
妆成丽色唯花妒,落尽啼痕只镜知。
最好玉京仙署里,更和秋月照琼枝。 -
22.《玉合(杂言)》 唐·韩偓
罗囊绣两凤凰,玉合雕双鸂鶒。
中有兰膏渍红豆,每回拈著长相忆。
长相忆,经几春?人怅望,香氤氲。
开缄不见新书迹,带粉犹残旧泪痕。 -
23.《代小玉家为蕃骑所虏后寄故集贤裴公相国》 唐·韩偓
动天金鼓逼神州,惜别无心学坠楼。
不得回眸辞傅粉,便须含泪对残秋。
折钗伴妾埋青冢,半镜随郎葬杜邮。
唯有此宵魂梦里,殷勤见觅凤池头。 -
24.《木兰花(即玉楼春)》 唐·顾夐
月照玉楼春漏促,飒飒风摇庭砌竹。
梦惊鸳被觉来时,何处管弦声断续¤
惆怅少年游冶去,枕上两蛾攒细绿。 -
25.《玉蝴蝶》 唐·孙光宪
春欲尽,景仍长,满园花正黄。
粉翅两悠飏,翩翩过短墙¤
鲜飙暖,牵游伴,飞去立残芳。
无语对萧娘,舞衫沉麝香。 -
26.《玉蝴蝶(五之四·仙吕调)》 宋·柳永
误入平康小巷,画檐深处,珠箔微褰。
罗绮丛中,偶认旧识婵娟。
翠眉开、娇横远岫,绿鬓亸、浓染春烟。
忆情牵。 -
27.《谢池春慢·玉仙观道中逢谢媚卿》 宋·张先
缭墙重院,时闻有、啼莺到。
绣被掩余寒,画幕明新晓。
朱槛连空阔,飞絮无多少。
径莎平,池水渺。 -
28.《浣溪沙·玉碗冰寒滴露华》 宋·晏殊
玉碗冰寒滴露华,粉融香雪透轻纱。
晚来妆面胜荷花。
鬓亸欲迎眉际月,酒红初上脸边霞。
一场春梦日西斜。 -
29.《玉楼春》 宋·欧阳修
春葱指甲轻拢捻。
五彩垂绦双袖卷。
雪香浓透紫檀槽,胡语急随红玉腕。
当头一曲情何限。
入破铮琮金凤战。
百分芳酒祝长春,再拜敛容抬粉面。 -
30.《玉楼春》 宋·欧阳修
金花盏面红烟透。
舞急香茵随步皱。
青春才子有新词,红粉佳人重劝酒。
也知自为伤春瘦。
归骑休交银烛候。
拟将沈醉为清欢,无奈醒来还感旧。 -
31.《玉楼春》 宋·欧阳修
黄金弄色轻于粉。
濯濯春条如水嫩。
为缘力薄未禁风,不奈多娇长似困。
腰柔乍怯人相近。
眉小未知春有恨。
劝君著意惜芳菲,莫待行人攀折尽。 -
32.《玉楼春·去时梅萼初凝粉》 宋·欧阳修
去时梅萼初凝粉。
不觉小桃风力损。
梨花最晚又凋零,何事归期无定准。
阑干倚遍重来凭。
泪粉偷将红袖印。
蜘蛛喜鹊误人多,似此无凭安足信。 -
33.《玉楼春》 宋·欧阳修
南园粉蝶能无数。
度翠穿红来复去。
倡条冶叶恣留连,飘荡轻于花上絮。
朱阑夜夜风兼露。
宿粉栖香无定所。
多情翻却似无情,赢得百花无限妒。 -
34.《玉楼春》 宋·欧阳修
阴阴树色笼晴昼。
清淡园林春过后。
杏腮轻粉日催红,池面绿罗风卷皱。
佳人向晚新妆就。
圆腻歌喉珠欲溜。
当筵莫放酒杯迟,乐事良辰难入手。 -
35.《玉楼春》 宋·晏几道
清歌学得秦娥似。
金屋瑶台知姓字。
可怜春恨一生心,长带粉痕双袖泪。
从来懒话低眉事。
今日新声谁会意。
坐中应有赏音人,试问回肠曾断未。 -
36.《玉楼春·东风又作无情计》 宋·晏几道
东风又作无情计,艳粉娇红吹满地。
碧楼帘影不遮愁,还似去年今日意。
谁知错管春残事,到处登临曾费泪。
此时金盏直须深,看尽落花能几醉! -
37.《玉女摇仙佩》 宋·晁端礼
宫梅弄粉,御柳摇金,又喜皇州春早。
盛世生贤,真仙应运,当日来从三岛。
车马喧青晓。
看千钟赐饮,中人传诏。 -
38.《玉楼春(集句)》 宋·秦观
狂风落尽深红色。
春色恼人眠不得。
泪沿红粉湿罗巾,怨入青尘愁锦瑟。
岂知一夕秦楼客。
烟树重重芳信隔。
倚楼无语欲销魂,柳外飞来双羽玉。 -
39.《玉连环(一落索)》 宋·贺铸
别酒更添红粉泪。
促成愁醉。
相逢浅笑合微吟,撩惹到、缠绵地。
花下解携重附耳。
佳期深记。
青翰舟稳绣衾香,谁禁断、东流水。 -
40.《玉团儿》 宋·周邦彦
妍姿艳态腰如束。
笑无限、桃粗杏俗。
玉体横陈,云鬟斜坠,春睡还熟。
夕阳斗转阑干曲。
乍醉起、余霞衫肉。
搦粉搓酥,剪云裁雾,比并不足。