-
1.《寄李群玉》 唐·姚合
九衢名与利,无计扰闲人。
道远期轻世,才高贵重身。
石脂稀胜乳,玉粉细于尘。
骨换肌肤腻,心灵气色真。
嵩山高到日,洛水暖如春。
居住应安稳,黄金几灶新。 -
2.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
3.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
4.《十拍子(暮秋)》 宋·苏轼
白酒新开九酝,黄花已过重阳。
身外徜来都似梦,醉里无何即是乡。
东坡日月长。
玉粉旋烹茶乳,金薤新捣橙香。
强染霜髭扶翠袖。
莫道狂夫不解狂。
狂夫老更狂。 -
5.《浣溪沙》 宋·苏轼
野饮松下,设松黄汤,作此阕。
罗袜空飞洛浦尘。
锦袍不见谪仙人。
携壶藉草亦天真。
玉粉轻黄千岁药,雪花浮动万家春。
醉归江路野梅新。 -
6.《蝶恋花》 宋·石耆翁
半夜六龙飞海峤。
滉漾鳌波,露出珊瑚小。
玉粉枝头春意早。
东风未绿瀛洲草。
姑射仙人真窈窕。
净练明妆,如伴商岩老。
梦入水云间缥缈。
一楼明月千山晓。 -
7.《西江月》 宋·杜安道
晓镜初妆玉粉,轻风暗递幽香。
间随月影到寒塘。
忘却人间天上。
雪意空惊春意,孤芳已断年芳。
从教驿使为伊忙。
乞个寿阳宫样。 -
8.《满庭芳(寿妻母高令人)》 宋·向滈
玉粉匀梅,麹尘浮柳,尽檐迟日融融。
金猊喷麝,庭户转香风。
好是闲居戏彩,寿觞举、和满春容。
须知道,闺门孕秀,佳气在帘栊。 -
9.《满庭芳(寿妻母高令人)》 宋·向滈
玉粉匀梅,麹尘浮柳,尽檐迟日融融。
金猊喷麝,庭户转香风。
好是闲居戏彩,寿觞举、和满春容。
须知道,闺门孕秀,佳气在帘栊。 -
10.《浣溪沙》 宋·苏轼
罗袜空飞洛浦尘。
锦袍不见谪仙人。
携壶藉草亦天真。
玉粉轻黄千岁药,雪花浮动万家春。
醉归江路野梅新。 -
11.《鹦鹉螺》 宋·欧阳修
大哉沧海何茫茫,天地百宝皆中藏。
牙须甲角争光鋩,腥风怪雨洒幽荒。
珊瑚玲珑巧缀装,珠宫贝阙烂煌煌。
泥居壳屋细莫详,红螺行沙夜生光。 -
12.《金丹诗四十八首》 宋·张继先
金丹饵了骨毛轻,便觉蓬莱去有程。
澄湛药炉分玉粉,凄凉气海彻三清。
昆仑宫殿年年声,紫府楼台日日成。
只此便乘云鹤驾,笑人笑我学长生。 -
13.《玉华宫》 唐·杜甫
溪回松风长,苍鼠窜古瓦。
不知何王殿,遗构绝壁下。
阴房鬼火青,坏道哀湍泻。
万籁真笙竽,秋色正萧洒。 -
14.《清如玉壶冰》 唐·潘炎
琰玉性惟坚,成壶体更圆。
虚心含景象,应物受寒泉。
温润资天质,清贞禀自然。
日融光乍散,雪照色逾鲜。 -
15.《题玉真观公主山池院》 唐·司空曙
香殿留遗影,春朝玉户开。
羽衣重素几,珠网俨轻埃。
石自蓬山得,泉经太液来。
柳丝遮绿浪,花粉落青苔。
镜掩鸾空在,霞消凤不回。
唯馀古桃树,传是上仙栽。 -
16.《观翟玉妓》 唐·李愿
女郎闺阁春,抱瑟坐花茵。
艳粉宜斜烛,羞蛾惨向人。
寄情摇玉柱,流眄整罗巾。
幸以芳香袖,承君宛转尘。 -
17.《玉台体十二首》 唐·权德舆
鸾啼兰已红,见出凤城东。
粉汗宜斜日,衣香逐上风。
情来不自觉,暗驻五花骢。
婵娟二八正娇羞,日暮相逢南陌头。 -
18.《玉绳低建章》 唐·张仲素
迢迢玉绳下,芒彩正阑干。
稍复临鳷鹊,方疑近露寒。
微明连粉堞,的皪映仙盘。
横接河流照,低将夜色残。
天榆随影没,宫树与光攒。
遐想西垣客,长吟欲罢难。 -
19.《玉壶冰(一作咏冰壶)》 唐·李程
琢玉性惟坚,成壶体更圆。
虚心含众象,应物受寒泉。
温润资天质,清贞禀自然。
日融光乍散,雪照色逾鲜。 -
20.《萧史携弄玉上升》 唐·曹唐
岂是丹台归路遥,紫鸾烟驾不同飘。
一声洛水传幽咽,万片宫花共寂寥。
红粉美人愁未散,清华公子笑相邀。
缑山碧树青楼月,肠断春风为玉箫。