-
1.《菩萨蛮·琢成红玉纤纤指》 宋·张孝祥
琢成红玉纤纤指。
十三弦上调新水。
一弄入云声。
月明天更青。
匆匆莺语啭。
待寓昭君怨。
寄语莫重弹。
有人愁倚栏。 -
2.《木兰花/玉楼春》 宋·李邴
沈吟不语晴窗畔。
小字银钩题欲遍。
云情散乱未成篇,花骨敧斜终带软。
重重说尽情和怨。
珍重提携常在眼。
暂时得近玉纤纤,翻羡缕金红象管。 -
3.《杏花天·鬓棱初翦玉纤弱》 宋·吴文英
鬓棱初翦玉纤弱。
早春入、屏山四角。
少年买困成欢谑。
人在浓香绣幄。
霜丝换、梅残梦觉。
夜寒重、长安紫陌。
东风入户先情薄。
吹老灯花半萼。 -
4.《青玉案·庭下石榴花乱吐》 明·文征明
庭下石榴花乱吐,满地绿阴亭午。
午睡觉来时自语,悠扬魂梦,黯然情绪,蝴蝶过墙去。
骎骎娇眼开仍,悄无人至还凝伫。
团扇不摇风自举,盈盈翠竹,纤纤白苎,不受些儿暑。 -
5.《耕者得古玉指环一首》 宋·苏籀
百世繁华堕劫灰,凄凉断簪并擘钗。
淑颜窈窕亦尘土,指环耕出田中来。
野人辛勤务稼穑,两手龟拆闢草莱。
未知此环竟安用,但讶光采尤奇瑰。 -
6.《两头纤纤》 唐·王建
两头纤纤青玉玦,半白半黑头上发。
逼逼仆仆春冰裂,磊磊落落桃花结。 -
7.《子经昔有黄筌玉笋图故人陈众仲题诗其上后为》 宋·胡仲弓
春雷仇仇盎中鸣,箨龙惊起头角狞。
斓斑裂土穿石出,长鑱斸下津浮玉。
山人嗜之比八珍,画师写生传千春。
纤纤翠交烟雨湿,山人叹嗟山鬼泣。 -
8.《石淙(一作五淙十首)》 唐·孟郊
岩谷不自胜,水木幽奇多。
朔风入空曲,泾流无大波。
迢递径难尽,参差势相罗。
雪霜有时洗,尘土无由和。 -
9.《菩萨蛮·玉肌香衬冰丝縠》 宋·王齐愈
玉肌香衬冰丝縠。
縠丝冰衬香肌玉。
纤指拂眉尖。
尖眉拂指纤。
巧裁罗袜小。
小袜罗裁巧。
移步看尘飞。
飞尘看步移。 -
10.《赋玉溪寺石菖蒲》 宋·高述
玉溪石角尖如锋,山泉喷唚侵碧玉龙。
龙髯谁为不可识,石上菖蒲拳碧茸。
老根密节穿石瘦,细叶如林屯远岫。
百草烂死事潜萌,纤纤独与冰霜斗。 -
11.《和王巩六首并次韵》 宋·苏轼
君谈阳朔山,不作一钱直。
岩藏两头虺,瘴落千仞翼。
雅宜驩兜放,颇讶虞舜陟。
暂来已可畏,览镜忧面黑。 -
12.《曹伯玉驾部相会於姑孰既别得书及诗因以拙句》 宋·郑獬
东风绰约过前溪,碧草纤纤苦未齐。
春到好花随处有,醉来佳客不相携。
高眠未博黄金印,秀句如镌白玉圭。
倒指驿程今甚处,画船应过楚江西。 -
13.《纤指》 唐·赵鸾鸾
纤纤软玉削春葱,长在香罗翠袖中。
昨日琵琶弦索上,分明满甲染猩红。 -
14.《戏赠姬人(一作张祜与杜牧联句诗)》 唐·李群玉
骰子巡抛裹手拈,无因得见玉纤纤。
但知谑道金钗落,图向人前露指尖。 -
15.《戏赠姬人(一作张祜与杜牧联句诗)》 唐·李群玉
骰子巡抛裹手拈,无因得见玉纤纤。
但知谑道金钗落,图向人前露指尖。 -
16.《咏手》 唐·秦韬玉
一双十指玉纤纤,不是风流物不拈。
鸾镜巧梳匀翠黛,画楼闲望擘珠帘。
金杯有喜轻轻点,银鸭无香旋旋添。
因把剪刀嫌道冷,泥人呵了弄人髯。 -
17.《菩萨蛮·玉纤弹处真珠落》 唐·温庭筠
玉纤弹处真珠落,流多暗湿铅华薄。
春露□朝华,秋波浸晚霞。
风流心上物,本为风流出。
看取薄情人,罗衣无此痕。
? -
18.《满江红·屑玉飞霙》 宋·卫宗武
屑玉飞霙,正堪称、冯夷展布。
空几度、痴云凝聚,狂风掀舞。
点点抛扬珠作霰,纤纤断续丝垂雨。
借银河、翦刻六花飘,天应许。 -
19.《玉堂栽花周正孺有诗次韵》 宋·苏轼
故山桃李半荒榛,粗报君恩便乞身。
竹簟暑风招我老,玉堂花蕊为谁春。
纤纤翠蔓诗催发,皎皎霜葩发斗新。
只有来禽青李帖,他年留与学书人。 -
20.《阮郎归·粉痕闲印玉尖纤》 宋·晏几道
粉痕闲印玉尖纤,啼红傍晚奁。
旧寒新暖尚相兼,梅疏待雪添。
春冉冉,恨恹恹,章台对卷帘。
个人鞭影弄凉蟾,楼前侧帽檐。