-
1.《题成都玉局观孙位画龙》 唐·贯休
我见苏州昆山佛殿中,金城柱上有二龙。
老僧相传道是僧繇手,寻常入海共龙斗。
又闻蜀国玉局观有孙遇迹,蟠屈身长八十尺。
游人争看不敢近,头觑寒泉万丈碧。 -
2.《玉楼春(赠李都监侍儿,是夕歌六么)》 宋·胡铨
十年目断鲸波阔。
万里相逢歌怨咽。
髻鬟春雾翠微重,眉黛秋山烟雨抹。
小槽旋滴真珠滑。
断送一生花十八。
醉中扶上木肠儿,酒醒梦回空对月。 -
3.《青玉案·一年春事都来几》 宋·欧阳修
一年春事都来几,早过了、三之二。
绿暗红嫣浑可事。
绿杨庭院,暖风帘幕,有个人憔悴。
买花载酒长安市,又争似、家山见桃李。
不枉东风吹客泪。
相思难表,梦魂无据,惟有归来是。 -
4.《和章质夫成都运司园亭诗·潺玉亭》 宋·吴师孟
至人泉石心,俚耳便丝竹。
酾渠逗清泠,朝夕淙寒玉。
试听自然声,不减云璈曲。
却返倒闻机,五音常自足。 -
5.《和章质夫成都运司园亭诗·玉溪堂》 宋·吴师孟
华构枕方塘,使台寂佳致。
二色真楠材,轮奂极精致。
花木四面围,如立复如侍。
一道仰澄清,此是澄清地。 -
6.《成都运司西园亭诗·潺玉亭》 宋·许将
引泉注清渠,潺潺潄寒玉。
侧出阆风迟,骤惊江雨速。
飞濑乍扬白,櫂木细涵绿。
昼夜声不止,肯效楚人哭。 -
7.《成都运司西园亭诗·玉溪堂》 宋·许将
朱堂俯玉溪,玉溪清且幽。
从公暂偃息,抚景空夷犹。
浮云冠圆岛,白日回方流。
抵此有光碧,何必昆仑洲。 -
8.《成都运司园亭十首·玉豀堂》 宋·杨怡
虚堂已深窈,那复要营室。
使君寂无事,闭合卧终日。
临池狎清泚,养竹听箫瑟。
不为省春耕,轺车肯轻出。 -
9.《成都运司园亭十首·潺玉亭》 宋·杨怡
使君漱流心,官府未始忘。
亭下玉豀水,扑碎白玉璫。
清耳不待洗,高怀自沧浪。
安得援瑶琴,写此声琅琅。 -
10.《自玉泉至青溪三十里无人烟云是四川赴汴都大》 宋·曾黯
蜀人在昔朝京路,斥堠摧颓草木深。
马驿锦官俱改辙,兽蹄鸟迹动惊心。
生人采捕祠乌鬼,强客椎埋隐绿林。
何日五丁开故道,关河北望可沾襟。