-
1.《闻邻家理筝》 唐·徐安贞
北斗横天夜欲阑,愁人倚月思无端。
忽闻画阁秦筝逸,知是邻家赵女弹。
曲成虚忆青蛾敛,调急遥怜玉指寒。
银锁重关听未辟,不如眠去梦中看。 -
2.《渔家傲·理性本来长自在》 宋·可旻
理性本来长自在。
灵通昭彻光无碍。
因被无明风恼害。
真如海。
等闲吹动波千派。
五蕴山头云叆叆。
遮藏心月无光彩。
六贼会须知悔改。
除贪爱。
刹那跳出娑婆界。 -
3.《晋康陈生家世以孝悌闻有异木连理生其庭旌表》 宋·司马光
灵珠蟠泥沙,积水不能掩。
贤人畜美德,岂必自标检。
陈生世同财,百口共丰俭。
远居岭海间,天质非陶染。 -
4.《饮校理盛居中家次韵二首二》 宋·晁补之
一倒南斋玉宇醇,绝胜不醉楚江滨。
骊驹且莫催归御,鸲鹆何妨属坐宾。
我尚少年新白发,君须痛饮敌青春。
未愁驱使无诗句,怕遣壶空花笑人。 -
5.《饮校理盛居中家次韵二首一》 宋·晁补之
骑鸾玉府尽仙真,短羽愁攀天汉滨。
诗懒便应推老手,饮豪独未后诸宾。
宫壶银箭刚知夜,笼烛金华已报春。
倒载微吟笑儿稚,时清宁是习池人。 -
6.《次韵吴推官见赠经理达翁家事之什》 宋·陈藻
红泉风俗如邹鲁,易合西华数载盟。
莫把肝肠随世变,常分儋石作人情。
哦诗岂诧文章好,立教先须义利明。
戏问苦庐余子畏,论交何重与何轻。 -
7.《长儿授馆於杭每休暇过仲实家相与谭经析理间》 宋·牟巘五
共饮方酣月满楼,剧谈无寐露侵裘。
此宵此景应难值,吾婿吾儿亦罕俦。
情谊浑如同一姓,风流不负两中秋。
绝怜老子婆娑甚,破戒何当大白浮。