-
281.《绍兴中兴上复古诗》 宋·张嵲
天监我宋,受命以人。
咋为乱阶,以启圣人。
皇帝嗣位,其仁如春。
万邦欣载,共惟帝臣。 -
282.《倪云林画》 明·张羽
南枝有高士,乃在延陵东。
清时不肯仕,灭迹云林中。
拂石坐萝月,弦琴写松风。
焚香诵《黄庭》,望云送归鸿。 -
283.《咏丘秘校山水枕屏》 宋·苏颂
远山近山各奇状,流水止水皆清旷。
烟云到处固难忘,笔墨传之尤可尚。
古人铭枕戒思邪,高士看屏助幽况。
左有琴书右酒尊,怠偃勤兴时一望。 -
284.《挽汪克之给事母程夫人》 宋·孙应时
黟水衣冠盛,汪程甲一州。
世贤锺上寿,家范袭芳休。
右府尊章重,嫔闺法度修。
苹蘩祗祀事,枌堇媚肴羞。 -
285.《寄史同叔开叔》 宋·孙应时
千顷东湖风月中,去年厌看藕花红。
可惊云水将身远,不得琴书与子同。
四海人才尊一老,百年门户到三公。
传家报国诸君事,心地勤收汗马功。 -
286.《弦歌堂》 宋·王洋
曹务日以浑,令君心自清。
散彼愁欢气,化作难愉声。
欢愉何所寄,寄此弦歌鸣。
歌如珠累累,弦以桐铿铿。 -
287.《以校正字学还方智善作诗赠之》 宋·王洋
惟古於文藏妙理,自然之音见微旨,唇舌齿喉母生子,清浊重轻毛发比。
古者八岁方毁齿,小学师承方肄此。
时及春秋循一轨,台兴亦知窥阃壘。 -
288.《免解进士应致远过晋康见谓以上文字而忤权要》 宋·曾丰
钱塘江涌千万奇,收为词气吞虹蜺,敢与九关虎豹违。
蜂芒虿刺攒一时,或疑宜州城不归。 -
289.《十二日出城见隔江茅舍可爱》 宋·张九成
茅屋临江上,四面惟柴荆。
绿阴绕篱落,窗几一以明。
门前滩水急,日与白鸥盟。
不知何隐士,居此复何营。