-
121.《题褚遂良孙庭竹》 唐·卢仝
负霜停雪旧根枝,龙笙凤管君莫截。
春风一番琴上来,摇碎金尊碧天月。 -
122.《春晚寄杨十二,兼呈赵八(时杨生馆于赵氏)》 唐·元稹
蒙蒙竹树深,帘牖多清阴。
避日坐林影,馀花委芳襟。
倾尊就残酌,舒卷续微吟。
空际飏高蝶,风中聆素琴。 -
123.《春晚寄杨十二,兼呈赵八(时杨生馆于赵氏)》 唐·元稹
蒙蒙竹树深,帘牖多清阴。
避日坐林影,馀花委芳襟。
倾尊就残酌,舒卷续微吟。
空际飏高蝶,风中聆素琴。 -
124.《遣春十首》 唐·元稹
晓月笼云影,莺声馀雾中。
暗芳飘露气,轻寒生柳风。
冉冉一趋府,未为劳我躬。
因兹得晨起,但觉情兴隆。 -
125.《酬东川李相公十六韵(次用本韵)》 唐·元稹
昔附赤霄羽,葳蕤游紫垣。
斗班香案上,奏语玉晨尊。
戆直撩忌讳,科仪惩傲顽。
自从真籍除,弃置勿复论。 -
126.《养拙》 唐·白居易
铁柔不为剑,木曲不为辕。
今我亦如此,愚蒙不及门。
甘心谢名利,灭迹归丘园。
坐卧茅茨中,但对琴与尊。 -
127.《题赠郑秘书征君石沟溪隐居》 唐·白居易
郑君得自然,虚白生心胸。
吸彼沆瀣精,凝为冰雪容。
大君贞元初,求贤致时雍。
蒲轮入翠微,迎下天台峰。 -
128.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
129.《咏慵》 唐·白居易
有官慵不选,有田慵不农。
屋穿慵不葺,衣裂慵不缝。
有酒慵不酌,无异尊常空。
有琴慵不弹,亦与无弦同。 -
130.《访陶公旧宅》 唐·白居易
垢尘不污玉,灵凤不啄膻。
呜呼陶靖节,生彼晋宋间。
心实有所守,口终不能言。
永惟孤竹子,拂衣首阳山。 -
131.《访陶公旧宅》 唐·白居易
垢尘不污玉,灵凤不啄膻。
呜呼陶靖节,生彼晋宋间。
心实有所守,口终不能言。
永惟孤竹子,拂衣首阳山。 -
132.《代书诗一百韵寄微之》 唐·白居易
忆在贞元岁,初登典校司。
身名同日授,心事一言知。
肺腑都无隔,形骸两不羁。
疏狂属年少,闲散为官卑。 -
133.《期宿客不至》 唐·白居易
风飘雨洒帘帷故,竹映松遮灯火深。
宿客不来嫌冷落,一尊酒对一张琴。 -
134.《期宿客不至》 唐·白居易
风飘雨洒帘帷故,竹映松遮灯火深。
宿客不来嫌冷落,一尊酒对一张琴。 -
135.《冬日早起闲咏》 唐·白居易
水塘耀初旭,风竹飘馀霰。
幽境虽目前,不因闲不见。
晨起对炉香,道经寻两卷。
晚坐拂琴尘,秋思弹一遍。
此外更无事,开尊时自劝。
何必东风来,一杯春上面。 -
136.《筝》 唐·白居易
云髻飘萧绿,花颜旖旎红。
双眸剪秋水,十指剥春葱。
楚艳为门阀,秦声是女工。
甲明银玓瓅,柱触玉玲珑。 -
137.《送李定言南游》 唐·许浑
酒酣轻别恨,酒醒复离忧。
远水应移棹,高峰更上楼。
簟凉清露夜,琴响碧天秋。
重惜芳尊宴,满城无旧游。 -
138.《今月二日不自量度辄以诗一首四十韵…咏叹不足之义也》 唐·李商隐
家擅无双誉,朝居第一功。
四时当首夏,八节应条风。
涤濯临清济,巉岩倚碧嵩。
鲍壶冰皎洁,王佩玉丁东。 -
139.《十无诗寄桂府杨中丞》 唐·赵嘏
琴酒曾将风月须,谢公名迹满江湖。
不知贵拥旌旗后,犹暇怜诗爱酒无。
东省南宫兴不孤,几因诗酒谬招呼。
一从开署芙蓉幕,曾向风前记得无。 -
140.《别李谱》 唐·赵嘏
尊前路映暮尘红,池上琴横醉席风。
今日别君如别鹤,声容长在楚弦中。