-
81.《书窜》 宋·梅尧臣
皇佑辛卯冬,十月十九日。
御史唐子方,危言初造膝。
曰朝有巨奸,臣介所愤嫉。
愿条一二事,臣职非妄率。 -
82.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
83.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
84.《问陈彦升觅古瓦砚》 宋·文同
魏主用死力,构彼铜雀台。
当时台上瓦,百澄为一坯。
烧成比坚玉,翠甲横崔嵬。
西陵既归后,此地日以摧。 -
85.《元寂宫生祠行》 宋·洪咨夔
间台珍馆严鹤林,老桂钜竹笼春阴。
骑鹤仙翁杳莫寻,适从何来貂插金。
裳佩丹青杂璆琳,旗旛绣采薰甲沉。
蕊函三洞罗森森,云璈九奏锵愔愔。 -
86.《送任山归河东》 宋·蔡襄
风俗忧思深,在昔言汾绛。
之人隐其间,白首甘陋巷。
毕力事诗书,岂特专记诵。
编年作通记,起周迄炎宋。 -
87.《奉和滁州九咏九首·幽谷晚饮》 宋·曾巩
先生卓难攀,材真帝王佐。
皎皎众所病,蜿蜿龙方卧。
卷彼天下惠,赴此一郡课。
幕府既可暇,山水乃屡过。 -
88.《僧道士蒋玉壶长歌》 明·刘基
先生清如玉壶冰,神闲志一精粹凝。
玄黄健顺六子承,和气块圠粗秽澄。
冲虚澹澹廓以弘,冥茫沕穆恬无能。
火乌入海阴液升,鹑蛇受约不敢腾。 -
89.《舟中闻春禽寄江阴包鹤洲》 明·杨基
山中无音乐,丝竹在禽鸟。
嘤嘤呼春晴,呖呖报春晓。
娇吟与柔哢,圆滑斗新巧。
知君在山中,乐此长不少。 -
90.《水馆》 宋·郑獬
绕舍清流淙碧玉,尘怀开阔洒然醒。
窗棂风入秋气活,桥脚倒撑天面青。
露湿风标红芰老,雨生鳞甲伏龙腥。
将书借取琴高鲤,从此横骑入杳冥。 -
91.《寄题张殿直长春亭》 宋·强至
甲第俯河湄,修亭面势宜。
琴樽长有乐,草木似无衰。
境胜青山敌,心閒白日迟。
祖良迷大隐,独与赤松期。 -
92.《十二月二十六日趋府》 宋·陈造
谁谓一舍远,不办三餐趋。
亭午县市西,衙鼓府城隅。
匹马惊鸟去,指槌冰在须。
北风挟霜气,万象付摧枯。 -
93.《灵岩》 宋·叶适
穹窿右挽眉,天平左垂鬓。
吴人宅沮洳,兹山抑其镇。
陡起为表著,突兀数寻仞。
樛松颇坚瘦,立石乃荣润。 -
94.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
95.《拟九颂·石林》 宋·程公许
貌棱层兮心洁贞,玉韫质兮金作声。
芙蓉冠兮独立,佩宝璐兮缤分。
胡拳拳兮石友,期风韵我兮相守。
瞠人眼兮老西丑,自心知兮坚久。 -
96.《黄君会景伊西上》 宋·王迈
杞梓非凡材,骐騄非凡马。
朴樕不入公输门,赏骏岂无伯乐者。
龙泉真宝剑,焦尾亦名琴。
张华有眼识紫气,子期解听流水音。 -
97.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
98.《避暑冷泉》 宋·方岳
火云散鳞甲,万瓦如炊燖。
东华车马尘,褦襶不自禁。
谁能半日閒,脱身此窥临。
百钱买渔篷,横截南北岑。 -
99.《书草屋壁》 宋·蒲寿宬
天地无终穷,万物乃刍狗。
勿夸杏为梁,何如甕作牖。
昔闻巢氏民,仁义亦奚有。
蠢蠢不识知,居居自醇厚。 -
100.《绍兴中兴上复古诗》 宋·张嵲
天监我宋,受命以人。
咋为乱阶,以启圣人。
皇帝嗣位,其仁如春。
万邦欣载,共惟帝臣。