-
41.《胡笳十八拍》 魏晋·蔡琰
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
42.《满江红 仪真次韵》 元·吴存
兴废荣枯,终不改、江山千古。
笑当日、龙争牙战,一丸淮土。
世乱分屯维重镇,国亡守死无降旅。
到如今、贡赋甲东南,输天府。 -
43.《摸鱼儿 秋日旅怀》 元·王结
快秋风飒然来此,可能消尽残暑。
辞巢燕子呢喃语,唤起满怀离苦。
来又去。
定笑我、两年京洛长羁旅。 -
44.《读史七首》 宋·于石
厥初开闢浩难名,帝降而王绪可寻。
百代相因三代礼,七弦何似五弦琴。
时逢否泰有消长,道在乾坤无古今。
所以孟轲生战国,欲承三圣正人心。 -
45.《郭外》 明·薛蕙
置酒命交游,巾车向城郭。
徘徊空野外,乐绪翻萧索。
凉风变云日,白露惊川薄。
秋水增烟雾,衰林半摇落。
良时一若此,人生讵如昨。
援琴写哀弄,停觞罢欢酌。
愧彼忘情者,孤悰似无托。 -
46.《玉楼春》 宋·晏殊
燕鸿过后春归去。
细算浮生千万绪。
来如春梦几多时,去似朝云无觅处。
闻琴解佩神仙侣。
挽断罗衣留不住。
劝君莫作独醒人,烂醉花间应有数。 -
47.《木兰花/玉楼春》 宋·晏殊
燕鸿过後莺归去。
细算浮生千万绪。
长於春梦几多时,散似秋云无觅处。
闻琴解佩神仙侣。
挽断罗衣留不住。
劝君莫作独醒人,烂醉花间应有数。 -
48.《上许州吕相公嗣崧许康诗二首·许康诗》 宋·宋祁
公视于庭,师兵翼翼,孔武有力。
公适于府,陪卿髦士,罔不就绪。
公宴于堂,嘉宾我从。
琴瑟鼓鐘,或揳或摐,静好铿锵,万舞有容。 -
49.《奉和王世弼寄上七兄先生用其韵》 宋·黄庭坚
宫槐弄黄黄,莲叶绿婉婉。
时同二三友,竹轩凉夏晚。
驾言都城南,以望征车返。
何知苦淹回,及此秋景短。 -
50.《玉楼春》 宋·欧阳修
燕鸿过後春归去。
细算浮生千万绪。
来如春梦几多时,去似朝云无觅处。
闻琴解珮神仙侣。
挽断罗衣留不住。
劝君莫作独醒人,烂醉花间应有数。 -
51.《劣隐》 宋·白玉蟾
世态炎凉觉鼻酸,洞门空掩绿烟寒。
仗三尺剑临风舞,把一张琴对月弹。
斫竹数竿容水过,倚松半日执经看。
山林心绪得闲处,好炼长生不死丹。 -
52.《题李公麟山庄图〈并叙〉》 宋·苏辙
伯时作《龙眠山庄图》,由建德馆至垂云沜,著录者十六处,自西而东凡数里,岩崿隐见,泉源相属,山行者路穷于此。
道南溪山,清深秀峙,可游者有四:曰胜金岩、宝华岩、陈彭漈、鹊源。
以其不可绪见也,故特著于后。
子瞻既为之记,又属辙赋小诗,凡二十章,以继摩诘辋川之作云。 -
53.《齐天乐·丙辰岁》 宋·姜夔
丙辰岁与张功父会饮张达可之堂,闻屋壁间蟋蟀有声,功父约予同赋,以授歌者。
功父先成,辞甚美。
予裴回茉莉花间,仰见秋月,顿起幽思 ,寻亦得此。
蟋蟀,中都呼为促织,善斗。 -
54.《齐天乐·庾郎先自吟愁赋》 宋·姜夔
庾郎先自吟愁赋。
凄凄更闻私语。
露湿铜铺,苔侵石井,都是曾听伊处。
哀音似诉。 -
55.《题润州多景楼》 宋·刘过
金山焦山相对起,挹尽东流大江水。
一楼坐断水中央,收拾淮南数千里。
西风把酒闲来游,木叶渐脱人间秋。
烟尘茫茫路渺渺,神京不见双泪流。 -
56.《渡江遣怀》 明·刘基
东风吹沧江,白日照花柳。
山川半显晦,积雨晴未久。
青阳好气候,群物竞苞剖。
农夫荷锄犁,各自登陇亩。 -
57.《八月十四夜神泉官满再别同官》 宋·吴泳
有客有客白其马,日倚垂杨问行者。
式微式微胡不归,未归满耳闻别诗。
断弦再续情绪恶,别酒重稔味如蜡。
袖中虽有金错刀,满镜愁云莫能割。 -
58.《秋夜书事》 宋·冯时行
灯暗文书隔縠罗,寒欹竹枕倦吟哦。
本来无事消魂得,作意撩人奈雨何。
二十五声秋点冷,百千万绪客愁多。
海山寂宽应如此,琴自无弦一放歌。 -
59.《再和》 宋·虞俦
天时人事日相煎,否泰俄惊在眼前。
积闰尽归冬十月,纪元一似太初年。
联珠合璧犹重见,华发苍颜益可怜。
三抚祥琴无意绪,当筵那忍舞蹁跹。 -
60.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。