-
1.《和吴仲庶寄吴瑛比部安道之子壮年致政归隐蕲》 宋·司马光
负米承亲愿已赊,耻随鸡鹜啄泥沙。
一朝投绂真高士,万卷藏书旧世家。
齿发未衰非药物,山林不返为云霞。
庞眉尚有郎潜者,徇禄忧生直可嗟。 -
2.《望月(一作张瑛诗)》 唐·刘云
天汉凉秋夜,澄澄一镜明。
山空猿屡啸,林静鹊频惊。 -
3.《铜雀台(一作张瑛诗)》 唐·张琰
君王冥漠不可见,铜雀歌舞空裴回。
西陵啧啧悲宿鸟,高殿沈沈闭青苔。
青苔无人迹,红粉空自哀。 -
4.《雨坠应落花赓徐瑛韵》 明·朱元璋
人道春归实不归,但知结实蕊枝稀。
昨朝一夜如膏雨,正是花成子就时。 -
5.《水调歌头 宴顾仲瑛金影亭赋桂 玉山名胜集》 未知·袁华
山横眉黛浅,云拥髻鬟愁。
天香笑携满袖,曾向广寒游。
素腕光摇宝钏,金缕声停象板,歌罢不胜秋。
十指露春笋,佯整玉搔头。 -
6.《赠瑛上人住洞林》 元·袁桷
托钵千岩里,松花冻未开。
哀猿依讲席,饥鸟下生台。
潭影留云定,钟声送月回。
山中太古雪,为寄一瓢来。 -
7.《廉夫自沧江过顾仲瑛桃源作诗以寄并柬玉山》 元·瞿智
老铁仙人海上来,海云长日护楼台。
玉箫彩凤时时下,黄鹤珠帘面面开。
不逐蟾娥归月府,却从花使过蓬莱。
晚棹不迷重去路,一湾流水即天台。 -
8.《兵后过访顾仲瑛感赋(丙申十月)》 明·缪偘
少年壮志已模棱,忆旧怀亲思不胜。
我父竟为逃难客,故人近作在家僧。
身居乱世惭何补,哭到穷途去未能。
相见莫论生死事,且须泥饮尽寒灯。 -
9.《题顾仲瑛渔庄》 明·释自恢
君家渔庄在何处,江波迢迢隔烟雾。
清秋独钓芦花风,明月长歌白蘋渡。
高堂丝管延嘉宾,举网得鱼皆锦鳞。
小奴鸾刀出素手,金盘斫鲙如飞银。
走也山林老释子,拄杖行吟嗟未已。
平生雅有濠上游,相思弥弥东流水。 -
10.《顾仲瑛淡香亭》 明·殷奎
淡香亭外花无数,尽说清明似洛中。
西郭爱看千树雪,东阑生怕五更风。
何郎酒怯春罗薄,荀令香熏雾縠空。
吹遍内园天上曲,坐深清夜月朦胧。 -
11.《追次杨铁崖题顾仲瑛玉山草堂春夜乐韵》 明·赵宜生
画堂烛影摇春红,锦衣公子新乘龙。
朱弦初障黄蜂蜡,弹破桃花红指甲。
玉脂泣釜鸣雁烹,鹿臡马乳开瓶罂。
众宾笑接杯流行,春风吹动双垂缨。
哀弦要眇惊促柱,短曲新歌送宾主。
拍手催欢小娃舞,偷看梨花带春雨。 -
12.《和南塘瑛东轩春日即事》 宋·卫宗武
十分春过半,穉绿已侵花。
又见源抽蕨,相将舌吐茶,川原美如画,卉木烂成霞。
红旆思行乐,黄紬忆放衙。
榆年许憔悴,芳景自纷华。
但有书为圃,不妨涵圣涯。 -
13.《与楞伽老瑛上人》 宋·华岳
勿谓年来世道艰,都缘彼此不相参。
一生知已有千万,十事从人无二三。
红杏无坛堪拱北,白莲有社结和南。
扁舟若有东归便,断竹枯松寄一担。 -
14.《赠楞枷老瑛上人》 宋·华岳
无聊断梗拨寒灰,门掩霜风客自推。
急下火垆叉手接,便将布袋解头开。
拂床展卷呈诗稿,炙盏分茶当酒杯。
别后逢人须问讯,楞伽曾倩寄书来。