-
121.《张丞见和次韵答之》 宋·陈造
张东旧莫逆,雅趣瑟和琴。
器用异所宜,渠观与山林。
朝来览镜笑,鬓雪无可侵。
但办摩衰眼,送君立班心。 -
122.《用晦翁十梅诗韵酬张伯修孙子直》 宋·吴泳
圣涯浩无边,人乃揭其浅。
安知舍瑟中,道味益深远。 -
123.《再用韵呈帅机就寄仁溥》 宋·吴泳
少学东坡颇爱奇,夜抄灯疏爇松脂。
老随年度几弦瑟,愁怕月窥双鬓发。
蚕市已非吾故国,菜园犹得子新诗。
閒人不管东风闹,麦饭枯鱼著顿炊。 -
124.《次韵夏日》 宋·陈师道
江上双峰一草堂,门闲心静自清凉。
诗书发冢功名薄,麋鹿同群岁月长。
句里江山随指顾,舌端幽眇致张皇。
莫欺九尺须眉白,解醉佳人锦瑟傍。 -
125.《白居易有望阙云遮眼思乡雨滴心之句用其韵为》 宋·郑刚中
老松成偃盖,瘦竹抱虚心。
清风度其中,瑟瑟韶濩音。
听这遂熟寐,飘然归故林。
三洞既生款,赤松亦幽寻。
高楼访沈约。
四窗桐叶阴。 -
126.《次韵学士史秋初四首》 宋·李弥逊
树冷饥蝉犹乱吟,风檐琴瑟露寒侵。
妻孥工作无衣态,却恨清砧动好音。 -
127.《和谢吏部铁字韵三十四首·自叙三首》 宋·邓肃
瑟瑟霜风夜聒耳,小院枕衾如泼水。
夜清炎冷不成眠,起就短檠阅诸子。
掩卷嗟嗟今古人,遗风可喜仍可嗔。
风日相怜纷无已,一笑玄之妄亦真。
我今是非两俱绝,百巧百中不如拙。
寂然无复一念邪,那有黄冠下鞭铁。 -
128.《和谢吏部铁字韵三十四首·邑官有和者亦以诗》 宋·邓肃
寂寞相如四壁耳,陋巷萧然穷饮水。
虽似退之厌权门,时作对人慕君子。
惭愧知音个中人,近前不学丞相嗔。
欣髯抵掌论今古,肺腑恢然笑语真。
顷余学问非三绝,操瑟干齐谋更拙。
栖迟何以酬己知,吾道不移砚铸铁。 -
129.《和奇父再寄首韵奇父易用》 宋·胡寅
酒影何时有画蛇,灯光不必罩红纱。
幸能真率时添菜,未忆柔疑笑捧茶。
世路风波常起伏,醉乡田地绝隆漥。
爱公诗句如清瑟,逢比流鱼感瓠巴。 -
130.《春雨不止鲁漕有二诗因次韵》 宋·吴芾
青春能几何,况已过寒食。
此时对东风,一日亦可惜。
正好倒清尊,呼妇戛鸣瑟。
胡不少自宽,兀坐有忧色。
一春雨已多,连日风更力。
安得补天漏,坐待江月白。 -
131.《次韵喜雨》 宋·李石
云色垂轩泼墨深,夜闻萧瑟振枯林。
自怜一榻清凉意,想见千畦餍饫心。
共道苏天私此泽,后来商旱更谁霖。
公归还记田田业,坐看荷珠自劝斟。 -
132.《清明日同宋才夫王子友游秦氏园分韵得一字》 宋·李流谦
谁浇无边春,酿成此天色。
文章只引睡,茗碗不着力。
虽无田父邀,欲到野人宅。
日萼斗深妍,风条舞柔碧。 -
133.《林夫有诗趣归期次其韵答之》 宋·李流谦
乾坤大逆旅,日月两行客。
江头垂杨树,折尽供马策。
学舍如冰壑,远与簿书隔。
天风吹我去,自哂殊役役。 -
134.《次洪监簿惠诗韵五首》 宋·姜特立
新诗三复用功深,始信今人有古心。
斗叶俪花儿辈事,唱高庙瑟有遗音。 -
135.《右寄此诗后忽得简云儿曹亦寄五言用韵毕同殆》 宋·姜特立
天性固自同,学问亦有源。
胡为两章句,韵韵皆蝉联。
有如五音作,琴瑟随宫悬。
排比不乱行,又似贯珠然。 -
136.《次韵子永雨中排閟》 宋·李洪
社燕已成乳,吴蚕一再眠。
哦诗聊度日,无客倦谈天。
夜雨短檠梦,春愁锦瑟弦。
萧然似僧榻,香雾散沉烟。 -
137.《莫春过吴松垂虹用闻人伯封韵》 宋·李洪
具区吴松同一水,季鹰英灵呼不起。
波平风静落日明,一碧青铜三万里。
幻成水墨思范宽,点缀卧虹排雕栏。
曜晻枫林带烟雨,白鹤飞去何时还。 -
138.《题孟东野听琴图因次其韵》 宋·楼钥
谁欤住前溪,夜深以琴鸣。
天高颢气肃,月斜映疎星。
橡林助萧瑟,泉声激琮琤。
弹者人定佳,能使东野听。 -
139.《次韵赵子野石城钓月图》 宋·楼钥
石城江头可怜月,曾照六朝清夜猎。
古往今来知几何,长江衮衮萧萧叶。
谪仙去后诗盟寒,王孙诗瘦清栾栾。
诗情浩荡坐无奈,扁舟笑把磻溪竿。 -
140.《和前韵》 宋·廖行之
有赋为招隐,无文可送穷。
郢歌应寡和,齐瑟自难工。
好在南山雾,高眠北牖风。
此心奚所得,要与古人同。