-
1.《赠姚怤》 唐·张籍
漏天日无光,泽土松不长。
君今职下位,志气安得扬。
白发文思壮,才为国贤良。
无人识高韵,荐于天子傍。 -
2.《句》 宋·黄元靓
各人自扫门前雪,休管他人瓦上霜。
-
3.《绝命词四首(甲寅病中自志)》 明·文震亨
风雨龙门一敝庐,山心寂寂草《玄》余。
谁人狐假《连山易》,有客萤争《汲冢书》。
结夏僧招俱惠远,悲秋赋早似相如。
鸳鸯瓦上霜侵骨,独夜空楼气不除。
¤ -
4.《城上》 宋·陆游
濯锦豪华梦不通,岿然孤叠乱山中。
行歌满道知人乐,露积连村见岁丰。
万瓦新霜扫残瘴,一林丹叶换青枫。
鹅黄名酝何由得,且醉杯中琥珀红。 -
5.《读老子》 宋·陆游
放翁晨兴坐龟堂,古铜匜烧海南香。
临目接手精思床,身如槁木心如墙。
八十一章独置傍,徐起开读声琅琅。
怳然亲见古伯阳,袂属关尹肩庚桑。 -
6.《长恨歌》 唐·白居易
汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。
杨家有女初长成,养在深闺人未识。
天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。
回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。 -
7.《宫词一百首》 唐·王建
蓬莱正殿压金鳌,红日初生碧海涛。
闲著五门遥北望,柘黄新帕御床高。
殿前传点各依班,召对西来八诏蛮。
上得青花龙尾道,侧身偷觑正南山。 -
8.《宫词三十首(存二十七首)》 唐·王涯
白人宜著紫衣裳,冠子梳头双眼长。
新睡起来思旧梦,见人忘却道胜常。
春来新插翠云钗,尚著云头踏殿鞋。
欲得君王回一顾,争扶玉辇下金阶。 -
9.《瓦器易石鼓文歌》 宋·张耒
周纲既季宣王作,提剑挥呵天地廓。
朝来吉日差我马,夜视云汉忧民瘼。
桓桓方召执弓钺,蔼蔼申韩赐圭爵。
北驱猃狁走豺狼,南伐淮夷斩鲸鳄。 -
10.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
11.《冬华一夜霜》 宋·陈普
天地生万物,节度各有常。
毫发不可乱,奉时以行藏。
不惟寡悔吝,尤可免折伤。
倘不如所受,一一皆自伐。 -
12.《题蕴忠上人歙砚》 宋·强至
山僧有砚名龙尾,此石来从歙溪水。
通明直可照发毛,莹滑不容安手指。
案上长疑片月生,匣中自有浮云起。
苍然颜色涵秋波,不学端州夸嫩紫。 -
13.《次韵和慎詹事述上元宵会之欢寄诸同舍之什》 宋·杨亿
休沐欣逢上元节,华堂高宴且盘桓。
峨冠屡舞人多醉,刻烛狂吟夜向阑。
月上珠簾侵座白,霜飞碧瓦透衣寒。
铜壶漏彻东方曙,归骑纷纷未尽欢。 -
14.《寓意诗五首》 唐·白居易
豫樟生深山,七年而后知。
挺高二百尺,本末皆十围。
天子建明堂,此材独中规。
匠人执斤墨,采度将有期。 -
15.《瓦亭聊句》 宋·苏舜元
阴霜策策风呼虓,羌贼胆开凶{左凶右炎}豪。
赤胶脆折乳马健,汉野秋穟黄云高。
驱先老尩伏壮黠,裹以山壑鬼莫招。
烽台屹屹百丈起,但报平安摇桔槔。 -
16.《立春大雪,招亲友共春盘,坐上作》 宋·范成大
积雪锢万瓦,云容如死灰。
岂惟梅柳寒,小槽冰春醅。
东风乃多事,仍将六花来。
儿妇晓翻饼,呵手把一杯。 -
17.《独居外寝偶薄寒侵体遂赋一律》 宋·汪真
参差瓦上溥霜凝,酿得严寒渐渐增。
布被多年浑似铁,石床连夜恰如冰。
杯邀竹叶为兄弟,帐伴梅花作友朋。
酒醒依然眠不得,揽衣重整对青灯。 -
18.《自上元后闲作五首》 宋·张耒
面冷春霜拂瓦干,晓风吹雨冻阑干。
柳梢黄弱梅苞破,更放东君几日寒。 -
19.《壬申上元有怀金陵旧游》 宋·贺铸
瓦官大庭千步方,灯如流萤月如霜。
高僧共礼旃檀像,游女来焚薰陆香。
旧国破亡何物在,少年逐乐个侬狂。
别来白社更牢落,回首衡湘春梦长。 -
20.《白发》 明·刘基
白发应同春草茎,风吹一夜满头生。
欲收浮艳归根柢,故遣芳菲定老成。
碧瓦晓霜怜变灭,纸窗宵月妒分明。
据鞍上马非吾事,赖尔妆严意不轻。