-
261.《多丽》 宋·侯置
帝城春,玉堂深处飞烟。
想圣人、恩隆内职,左珰押赐传宣。
彩衣明、瑶觞膝下,花昼永、锦瑟尊前。
富贵从来,功名余事,鼎彝勒遍笔如椽。 -
262.《燕歌行》 南北朝·庾信
代北云气昼昏昏。
千里飞蓬无复根。
寒鴈嗈嗈渡辽水。
桑叶纷纷落蓟门。 -
263.《题刘功父与耕堂》 宋·邓林
默耕元不外灵台,何用钱添百屋堆。
甘雨每从和气出,祥风常自善心来。
畛畦有碍皆除去,境界须宽更放开。
种德欲如多黍稌,本仁先且护根荄。
太平国里青精饭,永熟乡中玉液杯。
会得遗安庞老意,力行好事厚栽培。 -
264.《和陶怀古田舍》 明·陈宪章
君子固有忧,不在贱与贫。
农事久不归,道路竟徒勤。
青阳动芳草,白日悲行人。
沮溺去千载,相知恒若新。 -
265.《以新凉入郊墟为韵简叶孟我丈》 宋·陈耆卿
萧散不耐事,常甘宾客疎。
不见叶夫子,我心却踌躇。
原勿寒前盟,相从带经锄。
羲黄未埃尘,周孔不丘墟。 -
266.《安道登茂材异等科》 宋·石介
尝言春官氏,设官何龌龊。
屑屑取于人,辞赋为程约。
一字竞新奇,四声分清浊。
矫矫迁雄才,动为对偶缚。 -
267.《赠广都寓舍贤妇二喻诗》 宋·顿起
尝闻赵清献,恤孤慰亡友。
至今西蜀人,谈美不容口。
二喻出儒家,清贫一无有。
零丁依老姑,破屋僧堂后。 -
268.《众乐亭二首》 宋·吴中复
贤侯新葺水云乡,虚阁峥嵘绿渺茫。
波面长桥步明月,人家疏影带残阳。
风中白鸟侵烟去,雨后红蕖拥袖香。
从此郡图添故事,岁时遗爱似甘棠。 -
269.《观孔义甫与谢致仕诗有感》 宋·郑侠
人生足清闲,天下第一福。
惜哉声与利,举世方逐逐。
君子耀轩裳。
小人腴口腹。 -
270.《敬亭见和山行有李杜齐能之句虽主押韵而亦非》 明·顾清
梧郤不杂中林蒸,诗人以来称杜陵。
公才本高心独下,退与元白图中兴。
山行一篇如见我,扪萝踏雪几凛兢。
时从雅淡出奇丽,少年敛手不得矜。 -
271.《奉赠大中丞应台傅公巡抚陕西》 明·江以达
雄关九道开边庭,翼然天表尊神京。
大半安危属全陕,固原节制兼中丞。
烽火遥通黑水外,气运幸值黄河清。
上圣宵衣屈群策,推毂肯使边臣轻。 -
272.《寄曾得之》 明·练子宁
高鸟知还久倦飞,分甘万里迈王畿。
虎头食肉侯何用,鸡舌含香事已违。
博望寻源经月去,长卿喻蜀暂时归。
寄言玉笥云中客,终拟相从采蕨薇。 -
273.《送张企翱之广东提学》 明·陆容
天语遥将度岭南,一方师表羡君堪。
潜回风俗观新政,乐育英才副昔谈。
爱护襟期同郑老,能诗标格近罗含。
少年科第曾谁负,大好文章每自惭。 -
274.《送刘寺丞赴余姚》 宋·苏轼
中和堂後石楠树,与君对床听夜雨。
玉笙哀怨不逢人,但见香烟横碧缕。
讴吟思归出无计,坐想蟋蟀空房语。
明朝开锁放观潮,豪气正与潮争怒。 -
275.《睡觉》 宋·范成大
漏箭声中断角哀,界窗犹有月徘徊。
心兵休为一蚊动,句法却从孤雁来。
漱罢玉池甘似醴,梦余金鼓辩如雷。
夜长展转添许事,推枕萧然一笑咍。 -
276.《和范待制秋兴》 宋·陆游
策策桐飘已半空,啼螿渐觉近房栊。
一生不作牛衣泣,万事从渠马耳风。
名姓已甘黄纸外,光阴全付绿尊中。
门前剥啄谁相觅,贺我今年号放翁。 -
277.《生日》 宋·文天祥
忆昔闲居日,端二逢始生。
升堂拜亲寿,抠衣接宾荣。
载酒出郊去,江花相送迎。
诗歌和盈轴,铿戛金石声。 -
278.《寄蔡彦规兼谢惠酥梨二首》 宋·张耒
洛川北岸锦屏西,竹树萧萧面翠微。
风月有情常似旧,山川信美不如归。
文章送老甘无用,鱼鸟从游久息机。
寄语长安倦游客,年来何事素书稀。 -
279.《萧巽葛敏修二学子和予食笋诗次韵答之二首》 宋·黄庭坚
北馔厌羊酪,南庖丰笋菜。
自北初落南,几为儿所卖。
习知价廉平,百态事烹宰。
盐曦枯腊瘦,蜜渍真味坏。 -
280.《送彦孚主簿》 宋·黄庭坚
斯文当两都,江夏世无双。
叔度初不言,汉庭望风降。
中间眇人物,潜伏老崆谾。
本朝开典礼,棫朴作株桩。