-
1.《拈古十四首》 宋·释法薰
开田甚难,难中却易。
展手甚易,易中却难。
说难说易,转见颟顸。
自己若无仙骨,谩言九转迁丹。 -
2.《哀时命》 先秦·庄忌
哀时命之不及古人兮,夫何予生之不遘时!
往者不可扳援兮,徠者不可与期。
志憾恨而不逞兮,杼中情而属诗。
夜炯炯而不寐兮,怀隐忧而历兹。 -
3.《养家苦》 元·马钰
修行易,断情难。
始初分解最艰难。
譬无常,破尽难。
心开悟,没疑难。
觉从前事养家难。
学神仙,有甚难。 -
4.《偶作二首》 唐·白居易
战马春放归,农牛冬歇息。
何独徇名人,终身役心力。
来者殊未已,去者不知还。
我今悟已晚,六十方退闲。 -
5.《溪斋二首》 唐·齐己
岂敢言招隐,归休喜自安。
一溪云卧稳,四海路行难。
瑞兽藏头角,幽禽惜羽翰。
子猷何处在,老尽碧琅玕. -
6.《仙鹤篇》 唐·武三思
白鹤乘空何处飞,青田紫盖本相依。
缑山七月虽长去,辽水千年会忆归。
缑山杳杳翔寥廓,辽水累累叹城郭。 -
7.《仙鹤篇》 唐·武三思
白鹤乘空何处飞,青田紫盖本相依。
缑山七月虽长去,辽水千年会忆归。
缑山杳杳翔寥廓,辽水累累叹城郭。 -
8.《箭镞》 唐·元稹
箭镞本求利,淬砺良甚难。
砺将何所用,砺以射凶残。
不砺射不入,不射人不安。
为盗即当射,宁问私与官。 -
9.《赠广利大师歌》 唐·吴融
化人之心固甚难,自化之心更不易。
化人可以程限之,自化元须有其志。
在心为志者何人,今日得之于广利。 -
10.《题郑郎中谷仰山居》 唐·齐己
檐壁层层映水天,半乘冈垄半民田。
王维爱甚难抛画,支遁怜多不惜钱。
巨石尽含金玉气,乱峰深锁栋梁烟。
秦争汉夺虚劳力,却是巢由得稳眠。