-
1.《养疾》 明·张宇初
沐发不整冠,寒飙吹薄帷。
颐疾觉带缓,编简生尘姿。
妍芳悴薮泽,蓬蔓余春菲。
露下空阶明,栖鸟巢故枝。
浮生等大患,药石岂吾资。
但愧壶丘子,荣悴何足悲。
¤ -
2.《予客三池王正卿以四绝见寄姿其韵》 宋·李流谦
山房鏁刘涩生尘,独鹤沙边久念群。
我有好诗谁画得,一江残照数峰云。 -
3.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
4.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
5.《崔文学甲携文见过萧然有出尘之姿问之则孙介》 宋·苏轼
象服盛簪珥,岂是邢夫人。
敝衣破冠履,可怜范叔贫。
君看崔员外,晚就观国宾。
当年颇赫赫,翁媪争为姻。 -
6.《题柯德阳埽尘斋》 宋·方回
尧舜上圣姿,犹以学为事。
矧伊匪生知,不学知不致。
可学而不学,是谓自暴弃。
俯首就佔毕,又患学不至。 -
7.《次东坡先生用六一先生雪诗律令龟字二十韵旧》 宋·杨万里
病身柴立手亦龟,不要人怜天得知。
一寒度夕抵度岁,恶风更将乾雨吹。
作祥只解谁饥腹,催老偏工欺短髭。
透屋旋生衾里铁,隔窗也送砚中澌。 -
8.《醉蓬莱(魏相国生日)》 宋·赵善括
正槐堂日永,梅雨消尘,麦天摇翠。
天祐昌辰,诞中兴嘉瑞。
秀伟标姿,从容谋断,笑吐平戎计。
汉节归来,边尘扫净,鼎司荣贵。 -
9.《听照旷尘外琴》 宋·李处权
老全冰玉姿,不受一滓尘。
弹琴看飞鸿,自是千载人。
幽兰写国香,白雪回阳春。
邈视嵇阮流,不肯加冠巾。 -
10.《送陈德邵宫教赴行在二十韵》 宋·陆游
相从何必早,白头或如新;登门虽尚疏,数面自成亲。
昨者始见公,凛然须如银,败席留煮茗,寒厅无杂宾。
平生事贤意,寸心渴生尘,乐哉得所从,贫病忘吟呻。
恭惟大雅姿,信是邦国珍。