-
101.《祝英台近·剪鲛绡》 清·文廷式
剪鲛绡,传燕语,黯黯碧草暮。
愁望春归,春到更无绪。
园林红紫千千,放教狼藉,休但怨、连番风雨。
谢桥路,十载重约钿车,惊心旧游误。
玉佩尘生,此恨奈何许!倚楼极目天涯,天涯尽处,算只有濛濛飞絮。 -
102.《和葛闳寺丞接花歌》 宋·范仲淹
江城有卒老且贫,憔悴抱关良苦辛。
众中忽闻语声好,知是北来京洛人。
我试问云何至是,欲语汍澜堕双泪。
斯须收泪始能言,生自东都富贵地。 -
103.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
104.《和王巩六首并次韵》 宋·苏轼
君谈阳朔山,不作一钱直。
岩藏两头虺,瘴落千仞翼。
雅宜驩兜放,颇讶虞舜陟。
暂来已可畏,览镜忧面黑。 -
105.《浣溪沙》 唐·张泌
钿毂香车过柳堤,桦烟分处马频嘶,为他沉醉不成泥¤
花满驿亭香露细,杜鹃声断玉蟾低,含情无语倚楼西。
马上凝情忆旧游,照花淹竹小溪流,钿筝罗幕玉搔头¤
早是出门长带月,可堪分袂又经秋,晚风斜日不胜愁。 -
106.《楸子树》 明·郭登
窗前新栽楸子树,去岁移自东君家。
根深土冻重莫致,挽以两犍载一车。
方经旬日即蓓蕾,秋深结子如丹砂。
人言此特余气耳,来岁未必能芬葩。 -
107.《陈彦博擢第后归拜先墓作此送之》 宋·李流谦
霜风著林不停吹,天涯有客衣征衣。
问客今归有何得,一株老桂和根移。
读书作文四十载,浪走不啻萍在池。
束书随身乃封户,睥睨一甑蒙蛛丝。 -
108.《俞舜俞作墨梅八轴皆取古人诗句请余赋之》 宋·沈继祖
天生万物俱森罗,诗人于梅诗独多。
不言成蹊桃与李,何敢当此不类歌。
由来画中有新诗,俞君造次以笔追。
浑然莫知诗画异,手与心犹不自知。 -
109.《答朱寀捕蝗诗》 宋·欧阳修
捕蝗之术世所非,欲究此语兴於谁。
或云丰凶岁有数,天孽未可人力支。
或言蝗多不易捕,驱民入野践其畦。
因之奸吏恣贪扰,户到头歛无一遗。 -
110.《次韵李舍人》 宋·邓肃
道山文章伯,杖履作幽栖。
笔砚为戏事,业落翻墨螭。
平生百万言,定相初不离。
更怜世间士,尘网深相闱。 -
111.《代书寄内弟耐翁总干》 宋·楼钥
我昔生外家,半世犹相依。
至今连墙居,日日相闻知。
诸表如群从,休戚真同之。
耐翁生而秀,爱惜从儿时。 -
112.《示沈道人》 宋·仇远
有涯本无涯,后觉即先觉。
名利念既轻,生死路不错。
棋枰几胜负,只看末一着。
寄语耽酒人,饮时自斟酌。 -
113.《速陈李二居士还茅山》 宋·刘宰
髯李魁然玉抱璞,淡陈萧散出林鹤。
华阳洞口笑相逢,三风自奏钧天乐。
飞云出岫本无心,大隐不必皆山林。
朱弦自振出水音,王乔梅福古犹今。 -
114.《酒泉子》 唐·顾夐
杨柳无风,轻惹春烟残雨。
杏花愁,莺正语,画楼东¤
锦屏寂寞思无穷,还是不知消息。
镜尘生,珠泪滴, -
115.《更漏子》 唐·孙光宪
听寒更,闻远雁,半夜萧娘深院。
扃绣户,下珠帘,满庭喷玉蟾¤
人语静,香闺冷,红幕半垂清影。 -
116.《隔浦莲(七夕)》 宋·高观国
银湾初霁暮雨。
鹊赴秋期去。
浅月窥清夜,凉生一天风露。
纤巧云暗度。 -
117.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
118.《送刘晋父监岳》 宋·楼钥
济南刘夫子,生来逢百罹。
乃翁负长才,宦游至京西。
时当建炎间,寇盗纷不齐。
转徙入湖广,一家屡阽危。 -
119.《续古二十九首》 唐·陈陶
大尧登宝位,麟凤焕宸居。
海曲沾恩泽,还生比目鱼。
生值揖逊历,长歌东南春。
钓鳌年三十,未见天子巡。 -
120.《括贺新凉》 宋·林正大
生长湖山曲。
羡吴儿、呼吸湖光,饱餐山渌。
世外不须论隐逸,谁似先生冰玉。
自骨冷、神清无俗。