-
121.《长安秋草篇(小引)》 明·王留
吴市畸人,燕都逐客,南冠寄食,西第佣书。
已伤飒飒三秋,更苦奄奄一病。
繁华耀日,难依桃李之荣;乱叶吟风,空逐梗萍之困。
睹兹衰草,倍触羁怀。 -
122.《庚辰岁人日作时闻黄河已复北流老臣旧数论此》 宋·苏轼
老去仍栖隔海村,梦中时见作诗孙。
天涯已惯逢人日,归路犹欣过鬼门。
三策已应思贾让,孤忠终未赦虞翻。
典衣剩买河源米,屈指新篘上元。 -
123.《次韵子瞻与安节夜坐三首》 宋·苏辙
前山积雪暮峥嵘,燕坐微闻落瓦声。
共对一尊通夜语,相看万里故乡情。
信归岭上寒梅远,恨极江南春草生。
明目青铜添白发,且须醉睡倒灯檠。 -
124.《和子瞻凤翔八观八首其五东湖》 宋·苏辙
不到东湖上,但闻东湖吟。
诗词已清绝,佳境亦可寻。
蜿蜒苍石螭,蟠拏据湖心。
倒腹吐流水,奔注为重深。 -
125.《东湖》 宋·苏辙
不到东湖上,但闻东湖吟。
诗词已清绝,佳境亦可寻。
蜿蜒苍石螭,蟠拏据湖心。
倒腹吐流水,奔注为重深。 -
126.《送张汉州赴召》 宋·李流谦
诏书挥翰日边来,蜀有巨儒星杓魁。
胸中深博布河汉,舌底霹雳降霆留。
先天溯流得绝派,大物不敢藏胚胎。
回薄一气在笼络,奇神怪魃生愁哀。 -
127.《初出京邑有怀旧林》 唐·卢僎
赋生期独得,素业守微班。
外忝文学知,鸿渐鹓鹭间。
内倾水木趣,筑室依近山。
晨趋天日晏,夕卧江海闲。 -
128.《稍秋晓坐阁,遇舟东下扬州,即事寄上族父江阳令》 唐·卢僎
虎啸山城晚,猿鸣江树秋。
红林架落照,青峡送归流。
归流赴淮海,征帆下扬州。
族父江阳令,盛业继前修。 -
129.《暮春题瀼西新赁草屋五首》 唐·杜甫
久嗟三峡客,再与暮春期。
百舌欲无语,繁花能几时。
谷虚云气薄,波乱日华迟。
战伐何由定,哀伤不在兹。 -
130.《荆门行》 唐·王建
江边行人暮悠悠,山头殊未见荆州。
岘亭西南路多曲,栎林深深石镞镞。
看炊红米煮白鱼,夜向鸡鸣店家宿。 -
131.《贯休应梦罗汉画歌(一作禅月大师歌)》 唐·欧阳炯
西岳高僧名贯休,孤情峭拔凌清秋。
天教水墨画罗汉,魁岸古容生笔头。
时捎大绢泥高壁,闭目焚香坐禅室。 -
132.《春草碧》 宋·万俟咏
又随芳绪生,看翠霁连空,愁遍征路。
东风里,谁望断西塞,恨迷南浦。
天涯地角,意不尽、消沉万古。
曾是送别长亭下,细绿暗烟雨。 -
133.《八声甘州 前题分得文字 元草堂诗余卷中》 元·萧烈
可怜生,飘零到茶*,依然旧销魂。
残春几许,风风雨雨,客里又黄昏。
无奈一江烟雾,腥浪卷河豚。
身世忽如叶,那自清浑。 -
134.《夜宿善权寺追怀陈述古》 宋·刘彝
精识世稀及,直道古难有。
哲人虽云亡,遗德不可朽。
尝厌石渠游,是邦爰出守。
浚河纳湖波,股泒活畎亩。 -
135.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
136.《次韵奉送公定》 宋·黄庭坚
去年君渡河,枣下实离离。
今年君渡河,剥枣咏豳诗。
直缘恩义重,不惮鞍马疲。
诗书半行李,道路费岁时。 -
137.《余赴官宫庠与道祖通判久聚乍散每有怀想作诗》 宋·葛立方
初拜清扬日,菰城荻始芽。
家声璜出渭,骏气马生洼。
博识该三箧,宏才记五车。
商明挈日月,文彩炫云霞。 -
138.《同晏著和饮薛园坐中赋》 宋·韩维
鄙生秉愚尚,与世实龃龉。
寄身轩裳内,懒惰众不数。
朅来西都游,获并丞相府。
命驾多从君,载酒即得侣。 -
139.《酬随子直十五兄》 宋·郑獬
通州穷并大海涯,厥壤不毛坤德亏,床下矍索穴蟛蜞。
我初来居常吟悲,见君颜采方伸眉。 -
140.《再韵谢和章》 宋·刘宰
公诗沧海生明月,草木光辉涯不竭。
仆如拙匠运斧斤,颜汗淋漓指流血。
心知短绠难汲深,拱把之木无繁队。
风雅堕地几千祀,牢落荒林鸣络纬。