-
581.《次韵和邻几秋雨十六韵》 宋·司马光
气象殊朝夕,兴居错晦月。
混元初不宰,霪雨浩无程。
垫隘宁天意,咨嗟固物情。
晏{温氵换日}方有望,蔚荟已随生。 -
582.《读书》 宋·欧阳修
吾生本寒儒,老尚把书卷。
眼力虽已疲,心意殊未倦。
正经首唐虞,伪说起秦汉。
篇章异句读,解诂及笺传。 -
583.《谢观文理尚书惠西京牡丹》 宋·欧阳修
京师轻薄儿,意气多豪侠。
争夸朱颜年少,肯慰白发将花插。
尚书好事与俗殊,怜我霜毛苦萧飒。
赠以洛阳花满盘,◇丽争奇红紫杂。 -
584.《获麟赠姚辟先辈》 宋·欧阳修
世已无孔子,获麟意谁知。
我尝为之说,闻者未免非。
而子独曰然,有如埙应篪。
惟麟不为瑞,其意乃可推。 -
585.《次韵再作》 宋·欧阳修
吾年向世味薄,所好未衰惟饮茶。
建溪苦远虽不到,自少尝见闽人夸。
每嗤江浙凡茗草,丛生狼藉惟藏蛇。
岂如含膏入香作金饼,蜿蜒两龙戏以呀。 -
586.《鄱阳酬泉州曹使君见寄》 宋·范仲淹
吾生岂不幸,所禀多刚肠。
身甘一枝巢,心苦千仞翔。
志意苟天命,富贵非我望。
立谭万乘前,肝竭喉无浆。 -
587.《木兰花慢·赋召魂九辩》 元·元好问
赋召魂九辩,一尊酒,与谁同。
对零落栖迟,兴亡离合,此意何穷。
匆匆。
百年世事,意功名、多在黑头公。 -
588.《寄献鄜州行军司马宋侍郎》 宋·王禹偁
钜贤如木铎,一振声蓋代。
丈人文曲星,谴谪落下界。
辞源发昆仑,意尽若到海。
昔在神德朝,少秀负文彩。 -
589.《安乐窝中一炷香》 宋·邵雍
安乐窝中一炷香,凌晨焚意岂寻常。
祸如许免人须诌,福若待求天可量。
且异缁黄徼庙貌,又殊儿女袅衣裳。
中孚起信宁烦祷,无妄生灾未易禳。 -
590.《追和陶渊明归去来辞》 宋·晁补之
归去来兮,吾无以归奚以归。
既身不足以任责,畏首尾而心悲。
慕往昔之经世,嗟吾力之莫追。
彼辞位而灌园,岂吾今之独非。 -
591.《送外舅杜侍御使陕西自徐州移作》 宋·晁补之
建隆以来论人物,得士与古相低昂。
人才历数仁祖世,后生嵬琐无复望。
老成寂莫典刑在,杜公玉立映班行。
少时学问圣贤说,松柏岁寒观老节。 -
592.《出都寄二苏》 宋·毛滂
近年好语开蹙额,廊庙主人还稷契。
诸葛亮公彙进民所怀,械必提之右乃挈。
善随类举皆可观, -
593.《盛暑谒刘公达》 宋·毛滂
伏金避老火,遁日乾商霖。
天地岂不宽,八荒一釜鬵。
此身沍寒乡,骨冷势陆沉。
忽疑同然灰,终得空汗襟。 -
594.《游景仁东园》 宋·苏辙
新春甫惊蛰,草木犹未知。
高人静无事,颇怪春来迟。
肩舆出东郊,轻裘试朝曦。
百草招生意,乔松解寒姿,尺书招友生,冠盖溢通逵。 -
595.《送文太师致仕还洛三首》 宋·苏辙
国老无心岂为身,五年朝谒慰簪绅。
元臣事业通三世,旧将威名服四邻。
遍阅后生真有道,欲谈前事恐无人。
比公惟有凌云桧,岁岁何妨雨露新。 -
596.《题画卷》 宋·韩元吉
少年喜登临,两脚不惮软。
支筇上云山,得酒辄三返。
一从老将至,所向意先懒。
岂惟心事乖,要自脚力短。 -
597.《题富好礼所畜村乐图》 明·刘基
我昔住在南山头,连山下带清溪幽。
山巅出泉宜种稻,绕屋尽是良田畴。
家家种田耻商贩,有足懒踏县与州。
西风八月淋潦尽,稻穗崿比无蝗蟊。 -
598.《和叔惠荠》 宋·韩维
君居压城根,厥产地宜荠。
呼儿乘昼暄,培壤露寒翠。
撷之登盘蔬,蔼蔚见春意。
方其下筯时,绝甘遽吾遗。
物虽美芹微,意重生刍比,苟为势利心,千金何足贵。 -
599.《又和春游》 宋·韩维
青春之来漫无踪,但见佳气流融融,天地百物和风中。
轻雷殷出草根绿,丹霞散作枝上红。 -
600.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。