-
541.《李肱所遗画松诗书两纸得四十韵》 唐·李商隐
万草已凉露,开图披古松。
青山遍沧海,此树生何峰。
孤根邈无倚,直立撑鸿濛。
端如君子身,挺若壮士胸。 -
542.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
543.《句》 唐·司空图
忍事敌灾星。
(以下《困学纪闻》)
物望倾心久,凶渠破胆频。
(《咏房太尉》。 -
544.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
545.《西施》 唐·苏拯
吴王从骄佚,天产西施出。
岂徒伐一人,所希救群物。
良由上天意,恶盈戒奢侈。
不独破吴国,不独生越水。
在周名褒姒,在纣名妲己。
变化本多涂,生杀亦如此。
君王政不修,立地生西子。 -
546.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
547.《亚元舍人不替深知猥贻佳作三篇清绝不敢轻…庶资一笑耳》 唐·徐铉
海陵城里春正月,海畔朝阳照残雪。
城中有客独登楼,遥望天边白银阙。
白银阙下何英英,雕鞍绣毂趋承明。 -
548.《会合联句》 唐·韩愈
离别言无期,会合意弥重。
——张籍
病添儿女恋,老丧丈夫勇。
——韩愈 -
549.《苕溪草堂自大历三年夏新营洎秋及春…四十三韵》 唐·皎然
万虑皆可遗,爱山情不易。
自从东溪住,始与人群隔。
应物非宿心,遗身是吾策。
先民崆峒子,沦景事金液。 -
550.《水调歌头》 宋·夏元鼎
尽性之道。
愿方为世唾弃,曷能明子贡不传之旨。
荷来诚既切,竟以诞圣于北方壬癸之位,为水调一词以谢,并呈乡人赵抚干季清、周提干达道,幸反求之有余师矣
三三乾妙画,佑圣诞弥辰。 -
551.《沁园春》 宋·陈人杰
何如尔。
杜子美平生困踬不偶,而叹老羞卑之言少,爱君忧国之意多,可谓知所愁矣。
若于著衣吃饭,一一未能忘情,此为不知命者。
故用韵以反骚 -
552.《贺新郎(寿洪云岩)》 宋·牟巘
云拥油幢碧。
眷蓬莱、宿缘一纪,竟须公出。
上界清高仙地位,耿耿为民还切。
此自是、平生愿力。 -
553.《水调歌头 曹侯浩然,人品高秀,玉立而冠,》 金朝·蔡松年
在寒士右。
惜乎流离顿挫无以见于事业,身闲胜日,独对名酒,悠然得意,引满径醉。
醉中出豪爽语,往往冰雪逼人,翰墨淋漓,殆与海岳并驱争先。
虽其平生风味,可以想见,然流离顿挫之助,乃不为不多。 -
554.《水调歌头·三三乾妙画》 宋·夏元鼎
三三乾妙画,佑圣诞弥尘。
北方壬癸,水生於坎产元精。
一数先天有象,元始化生相应,灵气属阳神。
寿永齐天地,万物尽回春。 -
555.《我质本瑚琏,宗庙供频蘩·一朝婴祸难,失身》 宋·韩希孟
宁当血刃死,不作衽席完。
汉上有王猛,江南无谢安。
长号赴洪水,激烈摧心肝。
宋夫有天下,坚正臣礼秉。 -
556.《练裙带诗》 宋·韩希孟
我质本瑚琏,宗庙供频蘩。
一朝婴祸难,失身戎马间。
宁当血刃死,不作衽席完。
汉上有王猛,江南无谢安。 -
557.《三月三日期黄许二山人游览不至因寄》 明·张羽
曜灵无停机,四序互相更。
唯有暮春节,在昔重其名。
姬旦城洛邑,多士方来并。
羽觞随流波,逸语存遗声。 -
558.《题蔡挥使所藏林良双鹊》 明·程敏政
老木长梢半空起,影落君家素屏里。
枝间双鹊不飞去,似向高堂报君喜。
凉风晓入庭户清,主人坐对宛有情。
眼前岂独惜珍羽,耳畔忽疑闻好声。 -
559.《赠画鱼贾兄》 未知·陈俞
春江浩荡春江阔,夜半湖声涌新沫。
晓风吹断碧云根,万顷沧波带晴豁。
浪花潋滟翻红桃,群鱼出没乘轻涛。
悠扬得意鼓鳞鬣,十十五五同为曹。 -
560.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·李嘉谋
道人爱山出天姿,自谓计黠人嫌痴。
独游名山看不足,每得胜处行为迟。
谁人能知物外赏,世上自有灵中奇。
一行作吏困汩没,便与好境相参差。