-
41.《秋林会友图》 明·史鉴
青山巃嵸凝紫霞,飞泉如虹饮渥洼。
枫林接叶红于花,上有鸾鹤下麏麚。
玉楼珠箔仙人家。
仙人颜色长美好,瑶池桃花得春早。 -
42.《岐亭五首(并叙)》 宋·苏轼
元丰三年正月,余始谪黄州。
至岐亭北二十五里山上,有白马青盖来迎者,则余故人陈慥季常也,为留五日,赋诗一篇而去。
明年正月,复往见之,季常使人劳余于中途。
余久不杀,恐季常之为余杀也,则以前韵作诗,为杀戒以遗季常。 -
43.《过林黄中食柑子有感学宛陵先生体》 宋·陆游
博士得黄柑,甚爱不忍擘,持献太夫人,远附海上舶。
故山饶氛雾,可使酒杯窄,岂无荔枝好,餍饫恐不摘。
相去三千里,无异娱旁侧,乃知母子意,更远未尝隔。
我昨往见君,从容弄书册,药分腊剂香,茶泛春芽白。 -
44.《铜雀瓦砚歌一首谢林法曹》 宋·刘克庄
凉林贼烧洛阳宫,黄屋迁播侨邺中。
兵驱椒房出複壁,帝不能救忧及躬。
台下役夫皆菜色,台上美人如花红。
九州战血丹野草,不闻鬼哭闻歌钟。 -
45.《咏华林书院》 宋·杨亿
闻说华林院,名将阙里偕。
生徒似东鲁,书籍胜西斋。
俎豆儒风盛,埙箎乐韵谐。
门闾双桂茂,编秩九流排。 -
46.《无害弟之官梓林伯氏无亏序送之极兄诏之义予》 宋·李流谦
吾家老仙一世师,挺特风概老不衰。
平生行已有本末,世人不知其天和。
急流勇退人恨早,纤尘恐污白玉姿。
精神强健腰脚轻。 -
47.《游东林寺》 宋·董嗣杲
庐山白云拥,绝似兜罗绵。
覆得丑好尽,何啻万万千。
东林香炉峰,生在寺门前。
山阴土脉润,草木鸣秋妍。 -
48.《宋中遇林虑杨十七山人,因而有别》 唐·高适
昔余涉漳水,驱车行邺西。
遥见林虑山,苍苍戛天倪。
邂逅逢尔曹,说君彼岩栖。
萝径垂野蔓,石房倚云梯。 -
49.《课小竖鉏斫舍北果林,枝蔓荒秽,净讫移床三首》 唐·杜甫
病枕依茅栋,荒鉏净果林。
背堂资僻远,在野兴清深。
山雉防求敌,江猿应独吟。
泄云高不去,隐几亦无心。 -
50.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
51.《翰林将指下学峡宾声叟为诸友先雨雪载途民亦》 宋·方逢振
空山雪片大如盘,有客远在孤馆眠。
翰林喝马不到地,白帝叱驭亲行鞭。
疾驱滕六笞飞廉,六花急舞狂且颠。
玉皇香案口读宣,深衣大带依然仙。 -
52.《送焦浚明》 宋·黄庭坚
西瞻岷山兮东望峨眉,锦江清且涟漪。
地灵山秀诞豪杰,来入中州振羽仪。
相如傲万物,子云穷一经。
黄金卖赋聘私室,白头大夫不公卿。 -
53.《寄吕惠卿吉甫兼简林伯通》 宋·王令
踆踆门外马,客至知谓谁。
昔面尚未逢。
那论心相知。
揖客拜上堂,谢客辱弗遗。 -
54.《南山家园林木交映盛夏五月幽然清凉独坐思远率成十韵》 唐·陈子昂
寂寥守寒巷,幽独卧空林。
松竹生虚白,阶庭横古今。
郁蒸炎夏晚,栋宇閟清阴。
轩窗交紫霭,檐户对苍岑。 -
55.《刻清远道士诗,因而继作》 唐·颜真卿
不到东西寺,于今五十春。
朅来从旧赏,林壑宛相亲。
吴子多藏日,秦王厌胜辰。
剑池穿万仞,盘石坐千人。 -
56.《题苏公林亭》 唐·钱起
平津东阁在,别是竹林期。
万叶秋声里,千家落照时。
门随深巷静,窗过远钟迟。
客位苔生处,依然又赋诗。 -
57.《题苏许公林亭(一作钱起诗)》 唐·韩翃
平津东阁在,别是竹林期。
万叶秋声里,千家落照时。
门随深巷静,窗过远钟迟。
客舍苔生处,依依又赋诗。 -
58.《寄司空曙》 唐·戴叔伦
细雨柴门生远愁,向来诗句若为酬。
林花落处频中酒,海燕飞时独倚楼。
北郭晚晴山更远,南塘春尽水争流。
可能相别还相忆,莫遣杨花笑白头。 -
59.《道林寺》 唐·崔珏
临湘之滨麓之隅,西有松寺东岸无。
松风千里摆不断,竹泉泻入于僧厨。
宏梁大栋何足贵,山寺难有山泉俱。 -
60.《题东林寺元祐上人院》 唐·黄滔
庐阜东林寺,良游耻未曾。
半生随计吏,一日对禅僧。
泉远携茶看,峰高结伴登。
迷津出门是,子细问三乘。