-
1.《生春二十首(丁酉岁·凡二十章)》 唐·元稹
何处生春早,春生云色中。
笼葱闲著水,晻淡欲随风。
度晓分霞态,馀光庇雪融。
晚来低漠漠,浑欲泥幽丛。 -
2.《生春二十首(丁酉岁·凡二十章)》 唐·元稹
何处生春早,春生云色中。
笼葱闲著水,晻淡欲随风。
度晓分霞态,馀光庇雪融。
晚来低漠漠,浑欲泥幽丛。 -
3.《云林生画林亭远岫(癸卯五月)》 明·顾敬
云林八法写倪迂,夏木幽亭翠几株。
雨后长洲政如此,骑驼山色近何如。 -
4.《过樵川林时中》 宋·赵若槸
建水樵川隔几重,相逢孰意大江东。
客行芳草垂杨外,春在柔桑小麦中。
细雨疏田流水碧,残霞拥树远林红。
浮生聚散浑无定,有酒何妨一笑同。 -
5.《春雪稍积林树扶疏可爱因忆城中诸友》 明·施渐
日晏论文雪满林,春寒还似岁残深。
遥知郭里无人见,独对高原生远心。 -
6.《夜坐示友》 唐·唐彦谦
夜久烛花落,凄声生远林。
有怀嫌会浅,无事又秋深。
黄叶归田梦,白头行路吟。
山中亦可乐,不似此同襟。 -
7.《夜坐示友》 唐·唐彦谦
夜久烛花落,凄声生远林。
有怀嫌会浅,无事又秋深。
黄叶归田梦,白头行路吟。
山中亦可乐,不似此同襟。 -
8.《晚次修路僧》 唐·崔涂
平尽不平处,尚嫌功未深。
应难将世路,便得称师心。
高鸟下残照,白烟生远林。
更闻清磬发,聊喜缓尘襟。 -
9.《送傅守归》 宋·刘宰
烦暑斂清晓,西风生远林。
客怀感素秋,归梦越千岑。
祖帐城南门,蔼蔼萃华簪。
举觞忽有赠,去矣无遐心。 -
10.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
11.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
12.《入若耶溪》 南北朝·王籍
艅艎何泛泛,空水共悠悠。
阴霞生远岫,阳景逐回流。
蝉噪林逾静,鸟鸣山更幽。
此地动归念,长年悲倦游。 -
13.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
14.《拟古诗十二首》 唐·韦应物
辞君远行迈,饮此长恨端。
已谓道里远,如何中险艰。
流水赴大壑,孤云还暮山。
无情尚有归,行子何独难。 -
15.《奉和王世弼寄上七兄先生用其韵》 宋·黄庭坚
宫槐弄黄黄,莲叶绿婉婉。
时同二三友,竹轩凉夏晚。
驾言都城南,以望征车返。
何知苦淹回,及此秋景短。 -
16.《重阳登翠围亭亭废十年竹柏蓊然殊蔽远眼命寺》 宋·冯时行
林樾失洗沐,丛灌老偃蹇。
坐令轩豁地,雍穆成奥閫。
千年李峨眉,孤调绝攀眉,孤调绝攀挽。 -
17.《赠别元十八协律六首(桂林伯,桂管观察使裴行立也)》 唐·韩愈
知识久去眼,吾行其既远。
瞢瞢莫訾省,默默但寝饭。
子兮何为者,冠珮立宪宪。
何氏之从学,兰蕙已满畹。 -
18.《远游(二首选一)》 清·蒋士铨
初日照林莽,积霭生庭闱。
长跪拜慈母,有泪不敢垂;
“连年客道路,儿生未远离;
力学既苦晚,可复无常师? -
19.《寒林石屏》 宋·王令
虢山之远数千里,虢石之重难将持。
舟车虢来每苦重,釜盎尚弃不肯携。
苟非世尚且奇怪,孰肯甚远载以来。
何况虢人自珍秘,得一不换千琼瑰。 -
20.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。