-
1.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
2.《次韵范景文莺字早字二首》 宋·方回
深衣讲儒业,羽衣学仙道。
变性欲变衣,又谓田衣好。
三叉路口人,左右惑忧抱。
不如从我游,一醉玉山倒。 -
3.《送晓公归庭山(一作归稽亭)》 唐·孟郊
庭山何崎岖,寺路缘翠微。
秋霁山尽出,日落人独归。
云生高高步,泉洒田田衣。
枯巢无还羽,新木有争飞。
兹焉不可继,梦寐空清辉。 -
4.《宣和二年复僧作偈》 宋·释心道
不挂田衣著羽衣,老君形相颇相宜。
一年半内闲思想,大底兴衰各有时。 -
5.《酬种放徵君一百韵》 宋·王禹偁
太岁在辛卯,九月万木落。
是时太阴亏,占云臣道剥。
王生出紫微,谴逐走商洛。
扶亲又抱子,迤逦过京索。 -
6.《从龙潭寺至少林寺,题赠同游者》 唐·白居易
山屐田衣六七贤,搴芳蹋翠弄潺湲。
九龙潭月落杯酒,三品松风飘管弦。
强健且宜游胜地,清凉不觉过炎天。
始知驾鹤乘云外,别有逍遥地上仙。 -
7.《从龙潭寺至少林寺,题赠同游者》 唐·白居易
山屐田衣六七贤,搴芳蹋翠弄潺湲。
九龙潭月落杯酒,三品松风飘管弦。
强健且宜游胜地,清凉不觉过炎天。
始知驾鹤乘云外,别有逍遥地上仙。 -
8.《送僧游山》 唐·熊孺登
云身自在山山去,何处灵山不是归。
日暮寒林投古寺,雪花飞满水田衣。 -
9.《送清敬闍黎归浙西》 唐·姚合
大地无生理,吴中岂是归。
自翻贝叶偈,人施福田衣。
夏尽滩声出,潮来日色微。
郡斋师去后,寂寞夜吟稀。 -
10.《和袭美重送圆载上人归日本国》 唐·陆龟蒙
老思东极旧岩扉,却待秋风泛舶归。
晓梵阳乌当石磬,夜禅阴火照田衣。
见翻经论多盈箧,亲植杉松大几围。
遥想到时思魏阙,只应遥拜望斜晖。