-
1.《签判丈读曾文清公坐闻幽鸟语胜与俗人言之句》 宋·赵蕃
客到真成罢送迎,顾于禽鸟未忘情。
雨边鸠妇离群去,烟里竹鸡相应鸣。
肯对子规愁百草,愿令反舌遂无声。
支颐独爱提壶语,似念田间有饷耕。 -
2.《六月初四日往云际院,田间雨足,喜而赋之》 宋·杨万里
高下田畴水斗鸣,泥深路滑不堪行。
请君听取行人语,只个愁声是喜声。
去年今日政迎神,祷雨朝朝祷得晴。
今岁神祠免煎炒,更饶箫鼓赛秋成。 -
3.《江淮间语》 唐·佚名
贵如许郝,富若田彭。
-
4.《雨後田间杂纪五首》 宋·杨万里
行到深村麦更深,放低小轿过桑阴。
再三传语春寒道,好为农家惜绿针。 -
5.《西溪即事》 宋·胡仲弓
柴门斜对水,一迳锁松萝。
积雨溪流急,閒云山占多。
村庄留客饭,樵父教儿歌。
听得田间语,安排收晚禾。 -
6.《田间闲步》 宋·王炎
春光挽我出柴扃,道上陈根换短青。
尚怯东风寒料峭,已闻好鸟语丁宁。 -
7.《归园田居·其四》 魏晋·陶渊明
久去山泽游,浪莽林野娱。
试携子侄辈,披榛步荒墟。
徘徊丘垄间,依依昔人居。
井灶有遗处,桑竹残朽株。 -
8.《田家行》 唐·王建
男声欣欣女颜悦,人家不怨言语别。
五月虽热麦风清,檐头索索缲车鸣。
野蚕作茧人不取,叶间扑扑秋蛾生。
麦收上场绢在轴,的知输得官家足。
不望入口复上身,且免向城卖黄犊。
回家衣食无厚薄,不见县门身即乐。 -
9.《魏公子列传》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
是时范睢亡魏相秦,以怨魏齐故,秦兵围大梁,破魏华阳下军,走芒卯。
魏王及公子患之。 -
10.《东坡八首(并叙)》 宋·苏轼
余至黄州二年,日以困匮,故人马正卿哀余乏食,为于郡中请故营地数十亩,使得躬耕其中。
地既久荒为茨棘瓦砾之场,而岁又大旱,垦辟之劳,筋力殆尽。
释耒而叹,乃作是诗,自愍其勤,庶几来岁之入以忘其劳焉。
废垒无人顾,颓垣满蓬蒿。 -
11.《王晋卿作烟江叠嶂图仆赋诗十四韵晋卿和之语》 宋·苏轼
爱之义也山中举头望日边,长安不见空云烟。
归来长安望山上,时移事改应潸然。
管弦去尽宾客散,惟有马埒编金泉。
渥洼故自千里足,要饱风雪轻山川。 -
12.《阎子常携琴入村》 宋·晁补之
阎夫子,通古今。
家徒四壁犹一琴,今年二月雨霖霪。
喜君垄麦如人深,屋间幽默咸池音。
高山流水我非听,听我说君辛苦吟。 -
13.《和许尉仙田舍野老有可邻之态壁间之什》 宋·李吕
乞糴民宵征,出糶官夙驾。
艰食间填壑,灾星未退舍。
七闽况多山,厥田惟中下。
年登谷粟贱,逐末贪白话。 -
14.《秋日田园杂兴》 宋·范成大
杞菊垂珠滴露红,两蛩相应语莎丛。
虫丝罥尽黄葵叶,寂历高花侧晚风。
朱门巧夕沸欢声,田舍黄昏静掩扃。
男解牵牛女能织,不须徼福渡河星。 -
15.《田母拒金图》 宋·丁易东
噫嘘嘻,人奔奔,皆为名利之所役,贤反愚兮明反昏。
夜却金兮尚高洁,择一钱兮义同颉。
莱芜甑中尘扑飞,悬鱼老子肝似铁。 -
16.《鄜州人语间有似河朔人处予独知其然盖此本魏》 宋·晁说之
魏郡归秦秦遂王,音犹故魏恨难忘。
谁知我本魏郡士,比汝独思田子方。 -
17.《又劝耕》 宋·吴芾
浙东十载歌丰登,去年水旱俄相乘。
吾州何幸得一熟,四野绝闻愁叹声。
田畴二月土膏动,树头布谷争飞鸣。
田家饱食苦无事,雨后一犁方对耕。 -
18.《还自伊山过金城宿觉慧寺赠始宁禅师》 宋·王洋
家山三百里,处处逐流水。
舟行鉴影中,尘埃不须洗。
人言田间苦,我言田舍好。
浊醪三两杯,沈忧积如扫。 -
19.《观田家宴集》 宋·喻良能
村落秋气高,凉飙泛林莽。
田家刈获閒,斗酒劳良苦。
甕瓯间竹箸,杀鸡仍具黍。
昏昏灯火照,草草杯盘举。
初喧鹅雁声,中静儿女语。
醉来或田歌,散去亦社舞。
不信五侯家,软盘荐肥羜。 -
20.《法语》 宋·黄庭坚
兀然无事无改换,无事何须论一段。
真心无散乱,他事不须断。
过去已过去,未来何用算。
兀然无事何曾有,人唤向外觅工夫,总是痴顽汉。