-
441.《漫浪阁辞》 宋·晁补之
沛高皇之受嬴兮,刘别子曰楚元。
羌好诗而说羲兮,敬设醴于穆生。
戊始怠而穆去兮,申白笑而钳市。
冨传孙而失国兮,派辟强之支子。 -
442.《径山》 宋·晁补之
盘崖绕壑步步高,仆痡马乏游人劳。
五峰崛起干云霄,众山奔走争来朝。
我行直欲犯星杓,意彻绝顶才山腰。
松间鸟语如我招,仰见白塔当林梢。 -
443.《寄曹使君》 宋·毛滂
幕中墨客随车后,驾上牙签遮坐右。
唯留笔研乃自鐍,岂惜车茵容吏呕。
青霞老去云海深,旧游尚见翻涛手。
寄声秀句风入怀,坐念清标月当牖。 -
444.《送僧觉归上饶》 宋·毛滂
上士垂暮年,不受烦恼攻。
欲修沙门果,坐怪须发空。
言有摩尼珠,自照迷妄踪。
当来滞碍心,如以巨物舂。 -
445.《再次前韵四首》 宋·苏辙
城头栋宇恰三间,楚望凄凉吊屈原。
雨洗山川百里净,风吹语笑一城喧。
乡书莫问经时绝,岁事初惊片叶翻。
南近清淮鲈鳜好,钓筒时问有潜吞。 -
446.《次韵子瞻减降诸县囚徒事毕登览》 宋·苏辙
山川足清旷,阛阓巧拘囚。
安得纤阿御,同为穆满游。
遥知因涣汗,远出散幽忧。
原隰繁分绣,村墟尽小侯。 -
447.《和子瞻监试举人》 宋·苏辙
登科岁云徂,旧学日将落。
外遭饥寒侵,内苦忧患铄。
传家足坟史,遗说本精约。
群言久纷荡,开卷每惊矍。 -
448.《和子瞻凤翔八观八首其一石鼓》 宋·苏辙
岐山之阳石为鼓,叩之不鸣悬无虞。
以为无用百无直,以为有用万物祖。
置身无用有用间,自托周宣谁敢侮。
宣王没後坟垅平,秦野苍茫不知处。 -
449.《赵少师自南都访欧阳少师于颍州留西湖久之作》 宋·苏辙
公居颍水上,德与颍水清。
身闲道转胜,内足无复营。
平昔富交游,开门坐常盈。
退居万事乐,独恨无友生。 -
450.《送王巩之徐州》 宋·苏辙
遨游公卿间,结交非不足。
高秋远行迈,黄泥没马腹。
问群胡为尔,笑指篱间菊。
故人彭城守,久作中朝逐。 -
451.《答王定国问疾》 宋·苏辙
五年窜南荒,顽质不伏病。
吸清吐浊秽,气练骨随劲。
澹然久忘归,寂寂就遐屏。
国恩念流落,牵挽畀邻境。 -
452.《石鼓》 宋·苏辙
岐山之阳石为鼓,叩之不鸣悬无虡。
以为无用百无直,以为有用万物祖。
置身无用有用间,自讬周宣谁敢侮。
宣王没后坟垅平,秦野苍茫不知处。 -
453.《李邦直见邀终日对卧南城亭上二首》 宋·苏辙
一径坡陁草木间,孤亭胜绝俯川原。
青天图画四山合,白画雷霆百步喧。
烟柳萧条渔市远,汀洲苍莽白鸥翻。
客舟何事来匆草,逆上波涛吐复吞。 -
454.《张公生日〈是岁己未初致仕·〉》 宋·苏辙
少年谈王霸,英气干斗牛。
中年事轩冕,徇世仍多忧。
晚岁探至道,眷眷怀林丘。
今年乞身归,始与夙昔酬。 -
455.《李邦直见邀终日对卧南城亭上二首》 宋·苏辙
东来无事得遨游,奉使清闲亦自由。
拨弃簿书成一饱,留连语笑失千忧。
旧书半卷都如梦,清簟横眠似欲秋。
闻说归朝今不久,尘埃还有此亭不。 -
456.《明妃曲二首》 宋·曾巩
明妃未出汉宫时,秀色倾人人不知。
何况一身寸汉地,驱令万里嫁胡儿。
喧喧杂虏方满眼,皎皎丹心欲语谁。
延寿尔能私好恶,令人不自保妍媸。 -
457.《戏呈休文屯田》 宋·曾巩
陈侯隽拔人所羡,岁晚江湖初识面。
已闻清论至更仆,更读新诗欲焚砚。
天子无由熟姓名,诸公固合思论荐。
乌靴况已踏台省,黑绶未得辞州县。 -
458.《谢章伯益惠砚》 宋·曾巩
人生对门东西陌,口耳一间心谁传。
况乃天地相去远,一在南海一在燕。
古今万世复万世,彼亦居下此在前。
是非得失错且繁,以情相话何由缘。 -
459.《题郑舜举蔗庵》 宋·韩元吉
吾州富佳山,修竹连峻岭。
居然缚尘埃,一见辄心醒。
岂知刺史宅,跬步閟清景。
古木盘城隅,石径幽且迥。 -
460.《永丰行》 宋·韩元吉
丹阳湖中好风色,晴日波光漾南北。
湖岸人家榆柳行,风飐低昂似迎客。
系船并岸聊一呼,老农指是官田圩。
长衫紫领数百辈,见我罗拜长嗟吁。