-
521.《赠曾医》 宋·魏了翁
太极分阴阳,物物具两仪。
乾坤互南北,坎离迭东西。
四时有见伏,昼夜有荡推。
夫人迁於物,由之而不知。 -
522.《阁学袁侍郎以朝鲤豢龙两图见寄索和·豢龙》 宋·魏了翁
乾坤包万有,纳纳百囊罟。
人位乎两间,利与害为御。
一气贯四时,五风偕十雨。
神龙以为畜,扰御不予侮。 -
523.《赠修水黄君子行》 宋·程公许
雨润莘野犁,水给汉阴瓮。
一为大烹鼎,玉食此焉供。
一如朽木偶,肯受关索弄。
显晦势则然,达观等一梦。 -
524.《岷峨叹》 宋·程公许
出门厌氛嚣,归卧集万感。
凭高一以眺,忽觉岷峨惨。
岷发报山色千古同,非烟非雾愁渖濛。
杜陵昔欢珠玉走,彼犹有幸天府供。 -
525.《梅口遣兴》 宋·苏泂
屏迹甘衡陋,驰书捷置邮。
击匏成潦倒,行李当嬉游。
偶往无前约,明知不自由。
米盐嗔妇问,书剑惜儿留。 -
526.《嘲解十首》 宋·王迈
杞天之下夜长吁,朝上封章肝胆刳。
自是诸公忌生语,不应圣主怒狂夫。
我将行礼敖嫌简,子欲正名由笑迂。
宁作首阳人饿死,不为仗马恋生刍。 -
527.《游温陵得未得之士四人作四爱诗·赠来叔泰来》 宋·王迈
清源吾爱陈来叔,紫帽家声蔼月评。
苦学心能通造化,择交足不出门庭。
人知长宋名先弟,谁识子由文胜兄。
听取缙绅传好语,可轩后有两魁星。 -
528.《回陆主簿贺生日诗》 宋·阳枋
南华眇夸灵椿树,八千为秋八千春。
要是循名须责实,人生三万六千日。
世间修短皆自然,造化到底难为言。
一十二万九千岁,更加五百乾之兑。 -
529.《汉宫春·楼观齐雪》 宋·吴潜
楼观齐雪,正霜明天净,一雁高飞。
江南倦客徙倚,目断双溪。
凭阑自语,算从来、总是儿痴。
青镜里,数丝点鬓,问渠何事忘归。 -
530.《寄敬岩》 宋·王柏
泳飞堂前橘柚香,田田荷叶浮波光。
主人揽辔度闽峤,驱驰端为苍生忙。
天生人才不虚出,必使事与才相当。
尔才绰绰有余力,岂容袖手窥其旁。 -
531.《感事》 宋·周弼
书剑悠悠屡变迁,老谙多故始知天。
汗青每愧抛长日,发白无由逐少年。
暮雨暗消江岸柳,晓霜初透野池莲。
此心悬解何须语,人问惟应一指禅。 -
532.《仲宣楼落成和吴深源制参韵》 宋·李曾伯
巍楼耸立千仞壁,熊楚奇观此其一。
苍龙夭矫出一头,下瞰七泽乾坤浮。
平远献状呈几席,气势弹压东西州。
仲宣襟抱六合隘,生阅曹刘几成败。 -
533.《送俞尉》 宋·方岳
空山十日雨,茅屋无炊烟。
五饥尚可忍,夜读声琅然。
荒寒数家聚,生理尤堪怜。
频年岁不入,枯草生秋田。 -
534.《肇庆府倅王庚应平反广府帅司冤狱诗以纪其事》 宋·李昴英
人生与地间,本是同胞出。
贵贱与贤愚,分殊而理一。
上帝立君师,朝廷设官职。
凡百有司存,各欲尽其责。 -
535.《为湖州赵村净妙庵主僧赋》 宋·卫宗武
自披五戒如来佛,十年面壁坐天目。
归来满袖唯白云,徒得声名喧世俗。
碧玉嶙刚烟雾堆,凿开混沌加架突兀。
不鞭而来争献助,斩木指囷人不惜。 -
536.《星夕前露坐观行云作》 宋·卫宗武
一气有聚散,变化莫能测。
氤氲弥太虚,肤寸繇触石。
翕如华盖张,纷若纤纩擘。
缉缉鲸布鳞,翩翩凤展翼。 -
537.《寄赋黄东发湖山精舍》 宋·陈著
断鳌奠极戏者谁,岷山如龙万里驰。
大江之阳起衡岳,崒嵂散作千委蛇。
直趋四明卓秀伟,二百八十峰参差。
潮江合拜山驻脚,伏脉分行东西支。 -
538.《赠宗人简斋》 宋·姚勉
博文约以礼,夫子诲子渊。
详说将反约,斯语在七篇。
由繁乃入简,此学本圣贤。
卓哉紫阳公,道统得正传。 -
539.《次杨监簿上陈守赈灾韵》 宋·姚勉
稻田碁局分郊区,人烟尽障联城隅。
新秧入夏种俱了,一色秀绿连天铺。
年丰正为忧国愿,雨霪忽动民愁吁。
浪浪竹瓦日鸣瀑,烂烂苔砌长跳珠。 -
540.《舟上感兴》 宋·董嗣杲
饭时发雷江,倏已泊东流。
南北两岸雪,荡此无根舟。
远山失翠眉,近山生白头。
冻极方徯晴,云冱含雨羞。