-
1.《至河中首访鬼拔河图有画人云因陆学士移其壁》 宋·晁说之
坎坎分明拔河戏,盛在北朝唐尚尔。
画手何人展子虔,妙不戏人惟戏鬼。
更无狞厉可严怖,既曰依人人是拟。
家家贾勇负胜余,见之心宁不知耻。 -
2.《咏主人壁上画鹤寄乔主簿崔著作》 唐·陈子昂
古壁仙人画,丹青尚有文。
独舞纷如雪,孤飞暧似云。
自矜彩色重,宁忆故池群。
江海联翩翼,长鸣谁复闻。 -
3.《观李凑所画美人障子》 唐·刘长卿
爱尔含天姿,丹青有殊智。
无间已得象,象外更生意。
西子不可见,千载无重还。
空令浣沙态,犹在含毫间。 -
4.《题壁画马歌(一作题壁上韦偃画歌·偃京兆人善画马)》 唐·杜甫
韦侯别我有所适,知我怜君画无敌。
戏拈秃笔扫骅骝,欻见骐驎出东壁。
一匹龁草一匹嘶,坐看千里当霜蹄。
时危安得真致此,与人同生亦同死。 -
5.《戏题画山水图歌(一本题下有王宰二字·宰,蜀人)》 唐·杜甫
十日画一水,五日画一石。
能事不受相促迫,王宰始肯留真迹。
壮哉昆仑方壶图,挂君高堂之素壁。 -
6.《题礼上人壁画山水》 唐·钱起
连山画出映禅扉,粉壁香筵满翠微。
坐来炉气萦空散,共指晴云向岭归。 -
7.《观于舍人壁画山水》 唐·王季友1
野人宿在人家少,朝见此山谓山晓。
半壁仍栖岭上云,开帘欲放湖中鸟。
独坐长松是阿谁,再三招手起来迟。
于公大笑向予说,小弟丹青能尔为。 -
8.《范山人画山水歌》 唐·顾况
山峥嵘,水泓澄。
漫漫汗汗一笔耕,一草一木栖神明。
忽如空中有物,物中有声。
复如远道望乡客,梦绕山川身不行。 -
9.《嵇山道芬上人画山水歌》 唐·顾况
镜中真僧白道芬,不服朱审李将军。
渌汗平铺洞庭水,笔头点出苍梧云。
且看八月十五夜,月下看山尽如画。 -
10.《赠道芬上人(善画松石)》 唐·窦庠
云湿烟封不可窥,画时唯有鬼神知。
几回逢著天台客,认得岩西最老枝。