-
1.《观李琼处士画海涛》 唐·齐己
巨鳌转侧长鰌翻,狂涛颠浪高漫漫。
李琼夺得造化本,都卢缩在秋毫端。
一挥一画皆筋骨,滉漾崩腾大鲸臬。 -
2.《文与可画筼筜谷偃竹记》 宋·苏轼
竹之始生,一寸之萌耳,而节叶具焉。
自蜩腹蛇蚶以至于剑拔十寻者,生而有之也。
今画者乃节节而为之,叶叶而累之,岂复有竹乎?故画竹必先得成竹于胸中,执笔熟视,乃见其所欲画者,急起从之,振笔直遂,以追其所见,如兔起鹘落,少纵则逝矣。
与可之教予如此。 -
3.《故陈氏画像赞》 宋·黄庭坚
女归能妇,义止宜家。
谁其向道,探深见遐。
入古人室,立妙法句。
自履实地,告人悟处。
忽尔心疾,累岁狂痴。
为忘我难,使人厌之。
迨其解化,庄语告戒。
堂堂夫人,凌郑同派。 -
4.《文与可尝云老僧墨竹一派近在湖州吾竹虽不及》 宋·黄庭坚
东坡虽是湖州派,竹石风流各一时。
前世画师今姓李,不妨还作辋川诗。 -
5.《江西李君千能能和墨及画梅艮斋许以三奇而诗》 宋·楼钥
游艺无小大,要皆知本原。
后人率意作,终当愧前贤。
老潘妙对胶,法从玉局传。
或假季心名,空扫千镫烟。 -
6.《题章艇才画山水鱼龙》 宋·姚勉
章生画中师,神秀蟠心胸。
儿时学山水,近复能鱼龙。
拂素欲画时,默吮南山松。
斯须景与物,以次生笔锋。 -
7.《读张氏义庄画一寄持甫辂院》 宋·刘宰
叔世谁怜族派同,高情真有古人风。
宗分大小稽周典,惠匝亲疏比范公。
二顷开端能不吝,一编垂训可无穷。
欲书盛事傅千载,预愧衰孱语不工。 -
8.《咏陈世良天开图画之阁》 宋·陈淳
九仙来来到筠谷,谁向云端缔高阁。
背倚金山作后屏,左右龙虎交蟠伏。
前头诸峰列碧霄,献奇贡异相联络。
文笔时时气蔚葱,香腾旦旦烟醲郁。 -
9.《次韵洪谷瑞模临皋亭四画》 宋·苏籀
退笔残煤作冢池,庶几极力更前追。
寻源巴峡涛泷派,得骨柯山铁树枝。
京口风云随叱咤,渭川霆电扫端欹。
刻舟事往何嗟及,拙目高心付黠痴。 -
10.《送孔江州(一作送人之九江)》 唐·权德舆
九派寻阳郡,分明似画图。
秋光连瀑布,晴翠辨香炉。
才子厌兰省,邦君荣竹符。
江城多暇日,能寄八行无。 -
11.《东南行一百韵寄通州元九侍御澧州李十一舍人…窦七校书》 唐·白居易
南去经三楚,东来过五湖。
山头看候馆,水面问征途。
地远穷江界,天低极海隅。
飘零同落叶,浩荡似乘桴。 -
12.《江湖散人歌》 唐·陆龟蒙
江湖散人天骨奇,短发搔来蓬半垂。
手提孤篁曳寒茧,口诵太古沧浪词。
词云太古万万古,民性甚野无风期。 -
13.《处州洞溪》 唐·方干
气象四时清,无人画得成。
众山寒叠翠,两派绿分声。
坐月何曾夜,听松不似晴。
混元融结后,便有此溪名。 -
14.《题越州袁秀才林亭》 唐·方干
清邃林亭指画开,幽岩别派像天台。
坐牵蕉叶题诗句,醉触藤花落酒杯。
白鸟不归山里去,红鳞多自镜中来。
终年此地为吟伴,早起寻君薄暮回。 -
15.《石门瀑布》 唐·方干
奔倾漱石亦喷苔,此是便随元化来。
长片挂岩轻似练,远声离洞咽于雷。
气含松桂千枝润,势画云霞一道开。
直是银河分派落,兼闻碎滴溅天台。 -
16.《御沟十六韵》 唐·吴融
一水终南下,何年派作沟。
穿城初北注,过苑却东流。
绕岸清波溢,连宫瑞气浮。
去应涵凤沼,来必渗龙湫。 -
17.《寄题庐山二林寺》 唐·无可
庐岳东南秀,香花惠远踪。
名齐松岭峻,气比沃州浓。
积岫连何处,幽崖越几重。
双流湓隐隐,九派棹憧憧。 -
18.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
19.《千秋岁引·秋景》 宋·王安石
别馆寒砧,孤城画角,一派秋声入寥廓。
东归燕从海上去,南来雁向沙头落。
楚台风,庾楼月,宛如昨。
无奈被些名利缚,无奈被他情担阁!可惜风流总闲却!当初漫留华表语,而今误我秦楼约。
梦阑时,酒醒后,思量着。 -
20.《怨三三(登姑熟堂寄旧迹,用贺方回韵)》 宋·李之仪
清溪一派泻揉蓝。
岸草毵毵。
记得黄鹂语画檐。
唤狂里、醉重三。
春风不动垂帘。
似三五、初圆素蟾。
镇泪眼廉纤。
何时歌舞,再和池南。