-
1.《杂讽九首》 唐·陆龟蒙
红蚕缘枯桑,青茧大如瓮。
人争捩其臂,羿矢亦不中。
微微待贤禄,一一希入梦。
纵操上古言,口噤难即贡。 -
2.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
3.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
4.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
5.《寄欧阳舍人书》 宋·曾巩
巩顿首再拜,舍人先生:去秋人还,蒙赐书及所撰先大父墓碑铭。
反复观诵,感与惭并。
夫铭志之著于世,义近于史,而亦有与史异者。
盖史之于善恶,无所不书,而铭者,盖古之人有功德材行志义之美者,惧后世之不知,则必铭而见之。 -
6.《胠箧》 先秦·庄周
将为胠箧、探囊、发匮之盗而为守备,则必摄缄縢、固扃鐍;此世俗之所谓知也。
然而巨盗至,则负匮、揭箧、担囊而趋;唯恐缄縢扃鐍之不固也。
然则乡之所谓知者,不乃为大盗积者也?故尝试论之,世俗之所谓知者,有不为大盗积者乎?所谓圣者,有不为大盗守者乎?何以知其然邪?昔者齐国邻邑相望,鸡狗之音相闻,罔罟之所布,耒耨之所刺,方二千余里。
阖四竟之内,所以立宗庙、社稷,治邑、屋、州、闾、乡、曲者,曷尝不法圣人哉?然而田成子一旦杀齐君而盗其国。 -
7.《论积贮疏》 两汉·贾谊
管子曰:“仓廪实而知礼节。
”民不足而可治者,自古及今,未之尝闻。
古之人曰:“一夫不耕,或受之饥;一女不织,或受之寒。
” 生之有时,而用之亡度,则物力必屈。 -
8.《寄永兴招诗夏太尉》 宋·梅尧臣
宝元元年西夏叛,天子命将临戎行。
二年孟春果来寇,高奴城下皆氐羌。
五原偏师急赴敌,昼夜不息趋战场。
马烦人怠当劲虏,虽持利器安得强。 -
9.《送艾太仆六十韵(太仆以乙科为郎,论江陵起》 明·汤显祖
世阀高临汝,衣冠起岳州。
精灵华盖晓,气脉洞庭秋。
江汉称才子,潇湘托好逑。
儒林苍玉满,郎署白云悠。 -
10.《过玄明宫故址有伤往事六十韵》 明·马汝骥
白日登遥陌,玄明问故宫。
变桑徒霭霭,秀麦只芃芃。
伊昔虞廷上,兹阉汉幄中。
腹心推帝主,权位窃奸雄。 -
11.《天骄子歌(题《胡人驱马图》)》 明·史鉴
天骄子,自矜剽勇无与比。
龙沙茫茫千万里,随畜转移无定止,草尽水枯行复徙。
天骄子,繁有徒。
朝姑衍,莫狐奴。 -
12.《和平甫舟中望九华山二首》 宋·王安石
谁谓九华远,吾身未尝檐。
唱篇每起予,予口安能箝。
忆在秋浦北,空江上新蟾。
光洁写一镜,回环两堤奁。 -
13.《再寄满子权二首》 宋·王令
秋尽啼衰虫,君思云奈何。
我愚得君思合少,居贤劳我心则多。
非独辞源长,泻海为江河。
平生未始有点缺,玉日拂拭金烧磨。 -
14.《赠李定资深》 宋·王令
涉川固有道,造舟不如梁。
曾闻水覆舟,不闻死乘杠。
奈何揭厉子,先先勇褰裳。
岂尽水害人,固亦谋非臧。 -
15.《绍庆府教厅瑞麦》 宋·阳枋
耕稼问黔巑,禾黍悭培塿。
秀实仅有之,嘉祥藐乌睹。
府主金华仙,农事躬缅缕。
暖律笑吹邹,长府肯为鲁。 -
16.《剥啄行》 当代·钱钟书
到门剥啄过客谁,遽集於此何从来。
具陈薄海苦锋镝,大力者为苍生哀。
旧邦更始得新命,如龙虎起风云随。
因馀梁益独隅负,恃天险敢天心违。 -
17.《和苏著作麻姑十咏·虎跑泉》 宋·李覯
虎跑本何为,彼将对以臆。
有如大丈夫,卓尔抱刚直。
盗泉既不饮,譖人亦不食。
山中小禽兽,何足劳捉搦。