-
1.《观蔬圃》 宋·陆游
松芥可葅芹可羹,晚风咿*桔槔声。
白头孤宦成何味,悔不畦蔬过此生。 -
2.《和昌言官舍十题·畦蔬》 宋·司马光
隙土惜荒弃,剪治成春畦。
讲雩时泽洽,葵荏高参差。
酾渠若贯脉,疏塍如画棋。
为吾谢来客,桔槔毋语机。 -
3.《秋日阮隐居致薤三十束》 唐·杜甫
隐者柴门内,畦蔬绕舍秋。
盈筐承露薤,不待致书求。
束比青刍色,圆齐玉箸头。
衰年关鬲冷,味暖并无忧。 -
4.《园》 唐·杜甫
仲夏流多水,清晨向小园。
碧溪摇艇阔,朱果烂枝繁。
始为江山静,终防市井喧。
畦蔬绕茅屋,自足媚盘餐。 -
5.《寄春坊顾校书》 唐·刘得仁
宁因不得志,寂寞本相宜。
冥目冥心坐,花开花落时。
数畦蔬甲出,半梦鸟声移。
只恐龙楼吏,归山又见违。 -
6.《寄宋州田中丞》 唐·贾岛
古郡近南徐,关河万里馀。
相思深夜后,未答去秋书。
自别知音少,难忘识面初。
旧山期已久,门掩数畦蔬。 -
7.《奉酬袭美先辈初夏见寄次韵》 唐·陆龟蒙
积雨晦皋圃,门前烟水平。
蘋蘅增遥吹,枕席分馀清。
村旆诧酒美,赊来满鋞程。
未必减宣子,何羡谢公荣。 -
8.《西平乐》 宋·杨泽民
圃韭畦蔬,嫩鸡野腊,邻酝稚子能赊。
罗幕新裁,画楼高耸,松梧柳竹交遮。
应便作归休计去,高揖渊明,下视林逋,到此如何,又走风沙。
都为啼号累我,思量事、未遂即咨嗟。 -
9.《寄题冯掾东皋园亭》 元·揭傒斯
时雨散繁绿,绪风满平原。
兴言慕君子,退食在丘园。
出应当世务,入咏幽人言。
池流淡无声,畦蔬蔚葱芊。 -
10.《即事》 宋·虞俦
天末孤鸿远,园荒一径深。
畦蔬供小摘,家酿慰孤斟。
斋日浑无事,春天故作阴。
濬池兼插柳,取次见吾心。