-
21.《寒夜有怀同志》 唐·贯休
永夜殊不寐,怀君正寂寥。
疏钟寒遍郭,微雪静鸣条。
南省雁孤下,西林鹤屡招。
终当谢时去,与子住山椒。 -
22.《避地毗陵,寒月上孙徽使君兼寄东阳王使君三首》 唐·贯休
一到毗陵心更劳,冷吟闲步拥云袍。
岂缘思妙尘埃少,自是风清物态高。
野色疏黄连楚甸,故山奇碧隔河桥。 -
23.《寒节日寄乡友》 唐·齐己
岁岁逢寒食,寥寥古寺家。
踏青思故里,垂白看杨花。
原野稀疏雨,江天冷澹霞。
沧浪与湘水,归恨共无涯。 -
24.《浣溪沙·细雨斜风作晓寒》 宋·苏轼
元丰七年十二月二十四日,从泗州刘倩叔游南山细雨斜风作晓寒,淡烟疏柳媚晴滩。
入淮清洛渐漫漫。
雪沫乳花浮午盏,蓼茸蒿笋试春盘。
人间有味是清欢。 -
25.《谢池春·残寒销尽》 宋·李之仪
残寒销尽,疏雨过,清明后。
花径敛余红,风沼萦新皱。
乳燕穿庭户,飞絮沾襟袖。
正佳时,仍晚昼。 -
26.《氐州第一·波落寒汀》 宋·周邦彦
波落寒汀,村渡向晚,遥看数点帆小。
乱叶翻鸦,惊风破雁,天角孤云缥缈。
官柳萧疏,甚尚挂、微微残照?景物关情,川途换目,顿来催老。
渐解狂朋欢意少,奈犹被、丝牵情绕。 -
27.《虞美人·疏篱曲径田家小》 宋·周邦彦
疏篱曲径田家小。
云树开清晓。
天寒山色有无中。
野外一声钟起、送孤蓬。
添衣策马寻亭堠。
愁抱惟宜酒。
菰蒲睡鸭占陂塘。
纵被行人惊散、又成双。 -
28.《浣溪沙·淡荡春光寒食天》 宋·李清照
淡荡春光寒食天,玉炉沉水袅残烟。
梦回山枕隐花钿。
海燕未来人斗草,江梅已过柳生绵。
黄昏疏雨湿秋千。 -
29.《柳梢青·茅舍疏篱》 宋·杨无咎
茅舍疏篱。
半飘残雪,斜卧低枝。
可更相宜,烟笼修竹,月在寒溪。
宁宁伫立移时。
判瘦损、无妨为伊。
谁赋才情,画成幽思,写入新诗。 -
30.《瑞鹧鸪(除夜,依逆旅主人,寒雨不止,夜酌)》 宋·卢炳
客里惊嗟又岁除。
萧萧寒雨滴茅庐。
山深溪转泉声碎,夜永风摇烛影孤。
冷甚只多烧木叶,诗成无处写桃符。
强酬节物聊清酌,今岁屠苏自取疏。 -
31.《瑞鹧鸪(除夜,依逆旅主人,寒雨不止,夜酌)》 宋·卢炳
客里惊嗟又岁除。
萧萧寒雨滴茅庐。
山深溪转泉声碎,夜永风摇烛影孤。
冷甚只多烧木叶,诗成无处写桃符。
强酬节物聊清酌,今岁屠苏自取疏。 -
32.《疏帘淡月·寓桂枝香秋思》 宋·张辑
梧桐雨细。
渐滴作秋声,被风惊碎。
润逼衣篝,线袅蕙炉沈水。
悠悠岁月天涯醉。 -
33.《琐窗寒(怀旧寄林七膳部)》 宋·张辑
露漏沈沈,洞房灯悄,鹊翻庭树。
夜凉如水,人倚玉箫何处。
澹纵横、疏星断河,点衣黄叶飞四五。
向此时感旧,非关宋玉,悲秋情绪。 -
34.《疏影》 宋·吴潜
寒梢砌玉。
把胆瓶顿了,相伴孤宿。
寂寞幽客,筛影横斜,宜松更自宜竹。
残更蝶梦知何处,□只在、昭亭山北。 -
35.《疏影》 宋·吴潜
嗤琼笑玉。
向画堂可肯,风露边宿。
耐冻禁寒,便瘦宜枯,前生莫是孤竹。
从来不上春工谱,梦不到、沈香亭北。 -
36.《暗香疏影·夹钟宫赋墨梅》 宋·吴文英
占春压一。
卷峭寒万里,平沙飞雪。
数点酥钿,凌晓东风□吹裂。
独曳横梢瘦影,入广平、裁冰词笔。 -
37.《疏影》 宋·陈允平
先生遗墨有感,借韵以赋
千峰翠玉。
送孤云伴我,罗窗清宿。
拂晓凭虚,春碧生寒,衣单瘦倚筇竹。 -
38.《霜天晓角(寿疏清陈别驾)》 宋·陈允平
月树风枝。
孤山两字诗。
来到十洲三岛,香得更、十分奇。
阳和迟自迟。
冰霜欺怎欺。
且伴岁寒人醉,有移种、玉堂时。 -
39.《疏影(咏梅影)》 宋·王沂孙
琼妃卧月。
任素裳瘦损,罗带重结。
石径春寒,碧藓参差,相思曾步芳屧。
离魂分破东风恨,又梦入、水孤云阔。 -
40.《锁窗寒(春思)》 宋·王沂孙
趁酒梨花,催诗柳絮,一窗春怨。
疏疏过雨,洗尽满阶芳片。
数东风、二十四番,几番误了西园宴。
认小帘朱户,不如飞去,旧巢双燕。