-
41.《疏影(余于辛卯岁北归,与西湖诸友夜酌,因有感于旧游,寄周草窗·)》 宋·张炎
柳黄未结。
放嫩晴消尽,断桥残雪。
隔水人家,浑是花阴,曾醉好春时节。
轻车几度新堤晓,想如今、燕莺犹说。 -
42.《疏影·梅影》 宋·张炎
黄昏片月。
似碎阴满地,还更清绝。
枝北枝南,疑有疑无,几度背灯难折。
依稀倩女离魂处,缓步出、前村时节。 -
43.《疏影(题宾月图)》 宋·张炎
雪空四野,照归心万里,千峰独立。
身与天游,一洗襟怀,海镜倒涌秋白。
相逢懒问盈亏事,但脉脉、此情无极。
是几番、飞盖追随,桂底露衣香湿。 -
44.《疏影(催梅)》 宋·施枢
低枝亚实。
望翠阴护晓,幽梦难觅。
凄楚霓裳,琼阙瑶台,经年暗锁清逸。
春风似怪重门掩,未许入、玉堂吟笔。 -
45.《疏影(笋薄之平江)》 宋·邓剡
瑶尊蘸翠。
短长亭送别,风恋晴袂。
腊树迎春,一路清寒,能消几日羁思。
霜华不惜阳关柳,悄莫系、行人嘶骑。 -
46.《疏影》 宋·赵文
余赏其言,为赋
寒泉溅雪,有环佩隐隐,飞度霜月。
易水风寒,壮士悲歌,关山万里离别。
杨花浩荡晴空转,又化作、云鸿霜鹘。 -
47.《疏影》 宋·赵文
余赏其言,为赋
寒泉溅雪,有环佩隐隐,飞度霜月。
易水风寒,壮士悲歌,关山万里离别。
杨花浩荡晴空转,又化作、云鸿霜鹘。 -
48.《疏影(西湖社友赋红梅,分韵得落字)》 宋·危西麓
虬枝茜萼。
使轻盈态度,香透帘幕。
净洗铅华,浓抹胭脂,风前伴我孤酌。
诗翁瘦硬□□□,断不被、春风熔铄。 -
49.《疏影》 宋·王梦应
瞢腾晓被,听堕冰层角,晴哢仍未。
土湿烟生,庭掩寒青,障泥懒为春试。
东风旧与花飞去,料记得、年年沙际。
忍落梅、万点苔根,化作一窗离思。 -
50.《锁窗寒(帘下)》 宋·曾隶
绣额云横,银钩月小,绿杨庭院。
疏明满幅,永画未忺高卷。
爱空纹、巧匀曲波,弄晴日色花阴转。
任筛金影碎,轻敲檐玉,碍双飞燕。 -
51.《锁窗寒(帘下)》 宋·曾隶
绣额云横,银钩月小,绿杨庭院。
疏明满幅,永画未忺高卷。
爱空纹、巧匀曲波,弄晴日色花阴转。
任筛金影碎,轻敲檐玉,碍双飞燕。 -
52.《南楼令·疏雨过轻尘》 清·朱彝尊
疏雨过轻尘,圆莎结翠茵,惹红襟乳燕来频。
乍暖乍寒花事了,留不住,塞垣春。
归梦苦难真,别离情更亲,恨天涯芳信无因。
欲话去年今日事,能几个,去年人? -
53.《临江仙·寒柳》 清·纳兰性德
飞絮飞花何处是,层冰积雪摧残,疏疏一树五更寒。
爱他明月好,憔悴也相关。
最是繁丝摇落后,转教人忆春山。
湔裙梦断续应难。
西风多少恨,吹不散眉弯。 -
54.《寒菊/画菊》 宋·郑思肖
花开不并百花丛,独立疏篱趣未穷。
宁可枝头抱香死,何曾吹落北风中。 -
55.《暗香疏影》 宋·姜夔
【序】辛亥之冬,予载雪诣石湖。
止既月,授简索句,且征新声,作此两曲。
石湖把玩不已,使工妓隶习之,音节谐婉,乃名之曰《暗香》《疏影》。
暗香 -
56.《寒食寄郑起侍郎》 宋·杨徽之
清明时节出郊原,寂寂山城柳映门。
水隔淡烟修竹寺,路经疏雨落花村。
天寒酒薄难成醉,地迥楼高易断魂。
回首故山千里外,别离心绪向谁言? -
57.《论贵粟疏》 两汉·晁错
圣王在上,而民不冻饥者,非能耕而食之,织而衣之也,为开其资财之道也。
故尧、禹有九年之水,汤有七年之旱,而国亡捐瘠者,以畜积多而备先具也。
今海内为一,土地人民之众不避汤、禹,加以亡天灾数年之水旱,而畜积未及者,何也?地有遗利,民有余力,生谷之土未尽垦,山泽之利未尽出也,游食之民未尽归农也。
民贫,则奸邪生。 -
58.《论积贮疏》 两汉·贾谊
管子曰:“仓廪实而知礼节。
”民不足而可治者,自古及今,未之尝闻。
古之人曰:“一夫不耕,或受之饥;一女不织,或受之寒。
” 生之有时,而用之亡度,则物力必屈。 -
59.《疏影·芭蕉》 清·纳兰性德
湘帘卷处,甚离披翠影,绕檐遮住。
小立吹裙,常伴春慵,掩映绣床金缕。
芳心一束浑难展,清泪裹、隔年愁聚。
更夜深、细听空阶雨滴,梦回无据。 -
60.《破窑赋/寒窑赋/劝世章》 宋·吕蒙正
版本一天有不测风云,人有旦夕祸福。
蜈蚣百足,行不及蛇;雄鸡两翼,飞不过鸦。
马有千里之程,无骑不能自往;人有冲天之志,非运不能自通。
盖闻:人生在世,富贵不能淫,贫贱不能移。